Ford Focus ST Kombi. Test, wrażenia z jazdy, dane techniczne, ceny i konkurencja

W zasadzie Ford Focus jest każdemu znany, również z nadwoziem kombi, więc ograniczymy opis wyglądu zewnętrznego i wnętrza do cech charakterystycznych wersji ST (a w zasadzie ST X). A tych cech… jest niewiele. W przeciwieństwie do konkurentów, a w szczególności do Hondy Civic Type R, najmocniejsza odmiana Focusa nie krzyczy na lewo i prawo informując otoczenie o swoich predyspozycjach, nie pozuje do zdjęć z naręczem spojlerów, nakładek, gadżetów i dodatków. Niewprawne oko i ktoś, kto nie interesuje się motoryzacją nawet nie zauważy różnicy. Wersja ST wyróżnia się ciemnymi i czarnymi akcentami m.in. wewnątrz kloszy lamp, na grillu, w zderzaku etc. Są również 19-calowe felgi o charakterystycznym wzorze z niskoprofilowymi oponami, na klapie bagażnika zamontowano nieduże skrzydło, a w zderzaku wygospodarowano miejsce na dwie przyzwoitych rozmiarów końcówki układu wydechowego. Nie zabrakło oczywiście emblematów „ST”, ale poza tym – niewiele zdradza predyspozycje auta. Poza tym – to kombi, czyli kolejny składnik, który skutecznie usypia uwagę innych kierowców.

Co innego we wnętrzu. Tutaj witają nas fenomenalnie wyglądające, świetnie wyprofilowane fotele z logo „Ford Performance”, które wyglądają tak, jakby je ktoś wyciągnął bezpośrednio z auta wyczynowego. Są szerokie, wysokie, mają zintegrowane zagłówki, dodatkowe „uszy” podtrzymujące barki, a na deser oferują genialne trzymanie w zakrętach. Co prawda nieco bardziej obszerny kierowca i/lub pasażer mogą odczuwać zbyt dużą „przytulność” foteli w okolicach bioder i ud, ale taki urok aut sportowych. Oprócz tego uwagę zwraca mięsista kierownica oraz liczne akcenty i dodatki w czerwonym kolorze. Cała reszta jest w zasadzie standardowa, oprócz wyboru trybów jazdy – możemy je konfigurować, jest również tryb ST. Z tyłu miejsca jest wystarczająco, tunel środkowy jest szeroki, ale niewysoki, dzięki czemu każdy znajdzie tam miejsce dla siebie. Nie znalazłem nawiewów, ale za to mamy przepust do bagażnika pod środkową częścią oparcia, a w samym bagażniku imponującą ilość praktycznych dodatków tj. uchwyty na zakupy, dźwignie do składania oparć kanapy (60:40), są nawet uchwyty do umocowania podłogi. Na funkcjonalność nie można narzekać. Pojemność? W standardowym ułożeniu oparć jest to 635 litrów, a po złożeniu oparć – 1653 litry.

Funkcjonalność, przestrzeń, ergonomia – to znajdziemy w każdej wersji Focusa Kombi. Ale odmianę ST kupuje się nie tylko dla tych cech, ale przede wszystkim w celu połączenia rodzinnego charakteru nadwozia z niemal torowymi właściwościami odmiany ST z nadwoziem hatchback. Zresztą każdy kto zna wersje ST kompaktowych modeli Forda ten wie, o co w tym wszystkim chodzi i nie przeszkadza tu dodatkowy „plecak” czy rodzinny charakter. Zabawy jest mnóstwo i co prawda jest ona kosztowna (nie chodzi tylko o spalanie), ale z drugiej strony kompletnie uzależniająca. Często łapałem się na tym, że zbliżając się do serii zakrętów np. na zjeździe z drogi ekspresowej, włączałem tryb ST, aby choć trochę się pobawić. Oczywiście w granicach rozsądku i przepisów, a o to naprawdę nietrudno! Auto bardzo chętnie i w kontrolowany sposób zarzuca tyłem przy odejmowaniu gazu na długim łuku, co kończy się szerokim uśmiechem na twarzy kierowcy!

Zresztą, pod maską pracuje silnik 2.3 EcoBoost o mocy 280 KM i momencie obrotowym 415 Nm już od 3000 obr./min. Przyrost mocy i momentu obrotowego jest na tyle gwałtowny i wczesny, że utrzymanie trakcji nawet ze skrzynią automatyczną i z wszystkimi systemami aktywnymi jest dość trudny. Zrywanie przyczepności następuje niemal przy każdym mocniejszym wciśnięciu pedału gazu przy niskich prędkościach, bez znaczenia, czy jest wilgotno, czy całkowicie sucho. Tak, dość często trzeba będzie wymieniać opony na przedniej osi lub „oszczędnie” robić przekładkę przód-tył. Dynamika jest fantastyczna, ale nic dziwnego. Moc 280 KM wystarczy, aby przyspieszyć od 0 do 100 km/h w 5,8 sekundy i osiągnąć prędkość maksymalną 250 km/h. Skrzynia automatyczna nie pasuje do tego modelu? O ile w przypadku wersji hatchback mógłbym się z tym zgodzić, tak w odmianie kombi jest całkiem znośna. Do codziennej jazdy, a w wersji kombi zazwyczaj będzie spokojna i z kompletem pasażerów, automat sprawdzi się idealnie. Jakbym w garażu miał drugie auto na co dzień np. Kugę lub Explorera, pewnie wybrałbym hatchbacka z manualną skrzynią do zabawy. Ale jako jedyne auto w rodzinie, dla pogodzenia potrzeb kierowcy i pasażerów, automat to najrozsądniejszy wybór. A jak ze spalaniem?

• spalanie w trasie 120-140 km/h: 7,5-9 l/100km;
• spalanie w trasie 70-100 km/h: 6-7 l/100km;
• spalanie w mieście 50 km/h: 10-11 l/100km.

Można się spodziewać, że takie auto będzie paliło duże ilości benzyny w każdych warunkach. Fakt, nie jest to samochód oszczędny, ale szukający oszczędności nie kupuje 280-konnego kombi. Wartości ponad 10 litrów benzyny na 100 kilometrów w mieście są do przyjęcia, bowiem w trasie jest już całkiem przyzwoicie. Rzecz jasna uruchomienie trybu Sport i zabaw redukcjami, by posłuchać delikatne strzały z wydechu są w stanie wygenerować spalanie o 3, 4 lub 5 litrów wyższe. Ale czy to duży koszt jak za okazjonalną zabawę mocnym „hot-kombi”? Moim zdaniem udało się zachować zdrowy rozsądek i umiar.

Najtańszego Forda Focusa Kombi kupimy za 130 000 złotych i będzie to odmiana Titanium z silnikiem 1.0 EcoBoost o mocy 125 KM i z manualną skrzynią 6-biegową. Jak kształtuje się cena topowej wersji ST X? Za model z silnikiem 2.3 EcoBoost o mocy 280 KM z 7-biegowym automatem zapłacimy 193 230 złotych. Moim zdaniem – całkiem rozsądnie wycenione auto. Biorąc pod uwagę fakt, że dostajemy praktycznie wszystkie dodatki, bardzo bogate wyposażenie, świetnie wyglądające i prowadzące się auto z naprawdę dużym i praktycznym bagażnikiem, to rozsądna oferta. Za co dopłacimy i ile?

• opcjonalny lakier – od 750 do 5100 złotych;
• pakiet Driver Assistance (adaptacyjny tempomat, system monitorowania martwego pola etc.) – 2800 złotych;
• pakiet Parking (system wspomagający parkowanie, zabezpieczenia drzwi etc.) – 2850 złotych;
• system nagłośnienia B&O – 3200 złotych.

Jest jeszcze kilka dodatków, ale nawet po przekroczeniu 200 000 złotych to i tak niezła oferta za tak świetnie jeżdżące i kompletnie wyposażone kombi.

Ford Focus ST jest, był i zawsze będzie niesamowitym samochodem, również w odmianie Kombi, chociaż… nie nacieszymy się nim zbyt długo. Auto prawdopodobnie zniknie z rynku już w 2025 i jak na razie nie ma zapowiedzianego bezpośredniego następcy. Tak czy inaczej ST w odmianie Kombi to dość bezkompromisowe połączenie praktycznego auta rodzinnego z niemal wyczynowym hatchbackiem. Bezkompromisowe, bowiem producent niespecjalnie chciał ograniczać radykalnego charakteru na rzecz rodzinnego komfortu. Jest więc dość twardo, sztywno, agresywnie, zużycie paliwa jest dość wysokie, ale podczas spokojnej jazdy w zasadzie nic nie przeszkadza. Do tego cena (jak na dzisiejsze warunki rynkowe) jest dość rozsądnie skalkulowana. Moim zdaniem Ford Focus ST Kombi z automatyczną skrzynią biegów to naprawdę ciekawe połączenie sportu i funkcjonalności.

Zalety:

• fantastyczna, brutalna, nieco staroświecka jednostka napędowa;
• rewelacyjne właściwości jezdne i mnóstwo zabawy w zakrętach (mimo przedniego napędu);
• wystarczająco przestrzeni na kanapie i pojemny oraz bardzo praktyczny bagażnik;
• bardzo dobre wyposażenie, choć w opcjach znajdziemy kilka płatnych dodatków;
• jak na to, co oferuje samochód, cena jest rozsądnie skalkulowana.

Wady:

• wysokie spalanie (ale to można wybaczyć);
• dla niektórych charakter auta może być mimo wszystko zbyt wymagający (twarde zawieszenie, spalanie itp.);
• wnętrze w niektórych miejscach mogłoby być lepiej wykonane.

Porównanie Ford Focus ST Kombi 2.3 EcoBoost 280 KM (AT7) do wybranych konkurentów: