Właściwości opon zimowych

Już na pierwszy rzut oka opony zimowe różnią się wyglądem od opon letnich. Charakterystyczna rzeźba bieżnika sprawia, że opony te zapewniają wysoką przyczepność na mokrej nawierzchni oraz skutecznie odprowadzają wodę i śnieg.

Za te właściwości odpowiedzialne są szerokie rowki obwodowe, rowki poprzeczne oraz głębokie nacięcia klocków bieżnika zwane lamelkami. To one "otwierają" się i "wgryzają" w podłoże zapewniając przyczepność podczas ruszania i gwarantują punkty zaczepienia niezbędne do wyhamowania pojazdu na śniegu. Ilość lamelek w oponie jest optymalnie dobrana przez producenta i może osiągać 2000. Kształt i sposób działania lamelek jest zróżnicowany. Niewielu producentów opon potrafi produkować opony o lamelach trójwymiarowych co oznacza, że po rozszerzeniu nacięcia zamiast prostych powierzchni napotkamy specjalne profile zwiększające skuteczność ich działania. Przykładem są samoblokujące się lamele typu "Z", "BDS" czy "VTS" powszechnie stosowane w zimowych oponach gamy Michelin.

Drugą ważną funkcją jest zapewnienie przyczepności na nawierzchniach śliskich. W osiągnięciu tego celu stosuje się mieszanki gumy wzbogacone o krzemionkę, która pozwala na zachowanie dużej elastyczności przy niskich temperaturach, a tym samym wychwytywanie nawet najmniejszych nierówności na nawierzchniach śliskich. Ważna też jest powierzchnia kontaktu, w której również ogromną rolę odgrywają lamele samoblokujące. Opona zimowa przenosi aż 5 razy większy moment napędowy w porównaniu z letnią.

Minimalna głębokość bieżnika opon zimowych pozwalająca na ich dobre zachowanie jest wyższa niż opon letnich i wynosi 4 mm (letnich około 2 mm). Bieżnik o wysokości poniżej 4 mm nie daje gwarancji bezpieczeństwa zimą.

Dariusz Walisiak Specjalista ds. szkoleń Miechelin Polska