Mitsubishi Outlander. Nowy czy odnowiony?

Zmiany są bowiem widoczne i odczuwalne już na pierwszy rzut oka i w tej sytuacji sprawa dokładnej definicji pokoleń Outlandera schodzi na plan dalszy. Faktem jest, że debiutujący w roku 2012 Outlander III ostatnio został poważnie zmodyfikowany i to praktycznie we wszystkich aspektach, od wyglądu po skrzynie biegów i zawieszenie. Producent podaje, że zmieniono w nim, w porównaniu z tym który opuścił już taśmy produkcyjne, 100 różnych podzespołów, elementów i części.

Z tarczą do przodu
Na zewnątrz, szczególnie z przodu, zamiast delikatnych retuszy zdecydowano się na dużą zmianę. Ma ona bowiem nieco więcej mówić o charakterze tego samochodu. Teraz Outlander ma już twarz nazywaną Dynamic Shield (Dynamiczna tarcza), która wyraża się wąskimi, zachodzącymi na boki lampami głównymi, w których znalazły się ledowe światła do jazdy dziennej oraz chromowane listwy umieszczone po bokach przodu i zmieniające tym samym cały zderzak. W ogóle chromu, co nie wszystkim się podoba, na zewnątrz tego samochodu jest całkiem sporo.

Znajdziemy go również po bokach, na krawędziach drzwi oraz z tyłu na pokrywie bagażnika i zderzaku. Całość dzięki tym stylistycznym zabiegom wygląda teraz bardzo dynamicznie żeby nie powiedzieć bojowo. Jednocześnie Outlander sprawia wrażenie bardziej dystyngowanego. Nawiasem mówiąc owa „Dynamiczna tarcza” będzie się pojawiać, naturalnie w różnych wariacjach, także w innych modelach Mitsubishi, które wnet zostaną wprowadzone na rynek.

Kto znał dotychczasową kabinę tego modelu w tym nowym od razu poczuje się swojsko. Zachowano bowiem ogólną koncepcję stylistyczną i poprzedni układ lokalizacji przyrządów, wskaźników, a także schowków oraz półek. Na nowo zaprojektowano natomiast fotele, a wszystko po to aby były wygodniejsze, a jednocześnie lepiej pozwalały czuć łączność ciała (głównie kierującego) z całym pojazdem. Nieco inną formę ma także, obecnie bardzo poręczne, lepiej leżące w dłoniach koło kierownicy. Dzięki temu nowy Outlander, który nie jest przecież limuzyną segmentu D, zaczyna ją trochę przypominać. Łatwa obserwacja zegarów oraz wskazań komputera pokładowego (trochę ubogie menu) i dostępność wszystkich przyrządów podnoszą jakość prowadzenia tego samochodu.

Dzięki różnym sprytnym zabiegom, jak np. wymiana wygłuszeń w dachu czy pogrubienie szyb z tyłu wraz ze zmianą sposobu ich osadzenia kabina zrobiła się bardziej odporna na przedostawanie się wszelkich hałasów z zewnątrz. Można to docenić zwłaszcza podczas długich podróży, gdy prowadząc relaksujemy się muzyką z zestawu audio, który teraz jest na bardzo przyzwoitym poziomie.

Oszczędnie albo dynamicznie

Testowany egzemplarz napędzał 2-litrowy silnik benzynowy. Jego temperament studziła nieco nowa, bezstopniowa automatyczna skrzynia przekładniowa. Na szczęście przy kierownicy znalazły się manetki pozwalające kierowcy dowolnie wybierać odpowiednie przełożenia i tym samym, niczym ostrogami dyscyplinować temperament jednostki napędowej i zachowanie się samochodu. Dotyczy to jednak tylko tych sytuacji, gdy chcemy albo dynamiczniej ruszyć z miejsca, albo zdecydowanie przyspieszyć np. podczas wyprzedzania. Do normalnej jazdy i to zarówno w ruchu miejskim, jak i po autostradzie wspomniana skrzynia CVT zdaje egzamin. Odpowiednio spokojnie traktowany pedał gazu sprawi, że skrzynia nie spowolni przyspieszeń.

Jej obecność ma ponoć wpływać na poziom zużycia paliwa. Podczas naszego testu średnie spalanie wahało się w okolicy 8,2 l/100 km. Jadąc równomiernie 120 – 140 km/h autostradą zeszliśmy do poziomu 7,3 l/100 km. W danych technicznych znaleźliśmy informację, że średnie spalanie powinno wynosić ok. 6,4 l/100 km. Nie wiemy, w jaki sposób uzyskano takie dane. Dwa litry różnicy to jednak sporo.

Alternatywą dla silnika benzynowego jest turbodiesel 2,2 l o takiej samej mocy. Interesujące jest to, że oferując porównywalne osiągi nie jest wcale tak dużo droższy. Pamiętajmy, że u nas auta z silnikami powyżej dwóch litrów mają dużo wyższą akcyzę. Porównywalne wersja tego modelu kosztują odpowiednio 120 990 i 138 990 zł. Jak na ten poziom cen różnica nawet 18 tysięcy jest do przyjęcia. Skoro o cenach mowa to dodajmy, że podstawowa wersja (Invite Plus) z napędem przenoszonym tylko na koła przedniej osi i 2-litrowym silnikiem benzynowym kosztuje 95 990 zł. Nasz testowy egzemplarz miał napę 4WD i wspomniany automat, a to kosztuje.

Outlandery są często spotykane na polskich drogach. To jedne z najbardziej popularnych modeli w swojej kategorii. Jest to zasługą nie tylko ich konkurencyjnej ceny, ale także faktu, jak tym samochodem się jeździ. Produkowane w Japonii Mitsubishi jest porządnie wykonane i obserwując poprzednie pokolenia tego modelu, uchodzi za niezawodne.

Wysoka pozycja za kierownicą, duży bagażnik oraz przestronność wnętrza to kolejne walory, które zachęcają do jego zakupu. Naszym zdaniem wersja 7-osobowa będzie wykorzystywana okazjonalnie, ale w testowanej wersji dwa składane fotele z tyłu są wyposażeniem standardowym.

Mitsubishi Outlander i konkurenci