Mgiełka za szybą

Jeździliśmy Corvettą po torze Paul Ricard pod Marsylią. Silnik 6,2 litra 437 KM, przyspieszenie 4,4 sekundy do 100 km/h. Trzeba założyć kask. Przy torze wielkie cyfry określające szybkość, z jaką można jechać na danym odcinku - 200, 150, 100 km/h. Na prostej nie ma ograniczeń, ale trzeba najpierw wyhamować do 200, aby wejść w zakręt.

Jedziemy 240 km/h, już nic nie widać po bokach, jakaś mgiełka. Różne już rzeczy w życiu robiłem, kręciłem akrobacje samolotowe, kiedy leci się głową w dół i wydaje się, że jest to normalne, ale jazda samochodem z szybkością 240 km/h to też nie jest złe uczucie. Marek Kamiński, słynny polarnik, chciał kiedyś płynąć jachtem przez Atlantyk i kiedy pytałem po co mu to, odpowiedział, że ocean jest to już taka przestrzeń, z którą można coś zrobić.

Tak samo jest z Corvettą. Jest to samochód legenda, w zasadzie nikomu do niczego nie potrzebny poza tym, aby mieć satysfakcję, że się taki samochód prowadzi. Mali chłopcy, zanim

zaczną się zastanawiać, co mają dziewczynki, zawsze najpierw rysują takie auta.

W Corvetcie mieści się biz­nesmen z teczką albo Jerzy Bończak. Aktor ma hopla na punkcie sportowych samochodów i gdyby miał za co, to na pewno by taki kupił. Miejsce jest tu w zasadzie tylko dla kierowcy, ale sprzedano już przeszło 59 tysięcy Corvett, z czego w Polsce trzy.

Z toru Paul Ricard jedziemy Corvettą do Marsylii. Zatrzymuje nas policja, ale nie chce dokumentów, tylko obejrzeć samochód. Osiem cylindrów pod maską i tu - druga niespodzianka. Corvetta z 6-litrowym silnikiem pali przy spokojnej jeździe zaledwie ok. 10 litrów. Kierowcy pozdrawiają. Taki samochód we Francji też budzi sensację.