Ściganie skromniej sytuowanych

Od dwóch lat zawodnicy walczą również o tytuł mistrza świata wśród kierowców samochodów produkcyjnych (PCWRC).

Samochody produkcyjne to rajdówki zbudowane w tzw. grupie N, które w odróżnieniu od aut klasy WRC są bardzo zbliżone do modeli dostępnych na rynku. W mistrzostwach świata oddzielna klasyfikacja dla kierowców startujących takimi samochodami prowadzona jest od roku 1987, ale dopiero od dwóch lat zwycięzca honorowany jest mistrzowskim tytułem. Wcześniej był "tylko" triumfatorem Pucharu FIA grupy N, chociaż potocznie określano go również jako mistrza świata.
Zawodnicy, którzy zamierzają rywalizować o tytuł mistrza świata wśród "produkcyjnych", muszą spełnić kilka warunków. Zgłoszenie należy nadesłać do 30 listopada roku poprzedzającego dany sezon. Z liczącego 7 rund serialu zgłoszeni kierowcy muszą wybrać 6, w których mają obowiązek startu. Niepojawienie się na rajdzie bez "usprawiedliwienia" może zakończyć się karą pieniężną i dyskwalifikacją nałożoną przez FIA. Zgłoszeni w PCWRCzawodnicy otrzymują stałe numery startowe na cały sezon. Obowiązują ich również ograniczenia dotyczące serwisowania samochodów polegające między innymi na korzystaniu z pomocy maksimum 6 mechaników. System punktacji jest identyczny jak w indywidualnych mistrzostwach świata. Za miejsca od 1 do 8 zawodnik otrzymuje odpowiednio 10-8-6-5-4-3-2-1 pkt.

W tym roku do walki o mistrzowski tytuł zgłosiło się 20 kierowców. Większość z nich to znani zawodnicy, mający już na swoim koncie wiele międzynarodowych sukcesów. W tym doborowym towarzystwie, obok Daniela Soli, Gianluigi Galli, Manfreda Stohla, Jani Paasonena, Toshi Araia czy Alistera McRae znalazł się również Tomasz Kuchar. W poszczególnych rajdach, samochodami grupy N startują często również inni, niezgłoszeni do PCWRC zawodnicy, którzy nie mogą jednak ubiegać się o mistrzowski tytuł.