Akumulator - rezerwuar energii

We współczesnych samochodach, akumulator jest precyzyjnie dobierany do rodzaju i mocy silnika spalinowego, mocy oświetlenia i innych urządzeń pokładowych.

Akumulator rozruchowy jest zestawem ogniw połączonych ze sobą elektrycznie i zamkniętych w odseparowanych celach, umieszczonych wewnątrz obudowy wykonanej z tworzyw sztucznych. W wieczku znajdują się końcówki biegunowe i otwory wlewowe zakryte korkami umożliwiającymi obsługę i ujście gazów wydzielających się w ogniwie.

Klasy akumulatorów

Akumulatory produkowane są w kilku klasach różniących się technologią wykonania, użytymi materiałami i ceną. Klasa standardowa oparta na stopie ołowiu z antymonem oferuje zadowalającą jakość za przystępną cenę. Stopień wyżej plasuje się klasa średnia. Różnice polegają na budowie wewnętrznej i lepszych parametrach. Najwyżej plasują się akumulatory,

których płyty wykonane są ze stopów ołowiu z wapniem. Osiągają najwyższe parametry i mają charakter urządzeń bezobsługowych. Oznacza to, że zużycie wody zmniejszono o 80 procent w porównaniu z akumulatorami klasy standard. Takie akumulatory z reguły są wyposażone w systemy: przeciwwybuchowy, zapobiegający wylewaniu się elektrolitu i optyczny wskaźnik naładowania.

Parametry

Jedną z najważniejszych wielkości charakteryzujących akumulator jest pojemność znamionowa. Jest to ładunek elektryczny mierzony w amperogodzinach, jaki akumulator może dostarczyć w ściśle określonych warunkach. Pojemność znamionową ma nowy akumulator naładowany w prawidłowy sposób. W trakcie eksploatacji na skutek nieodwracalności pewnych procesów traci on zdolność do gromadzenia ładunku. Akumulator, który stracił połowę pojemności nadaje się do wymiany.

Drugą ważną cechą jest zdolność rozruchowa. Wyraża się ona prądem wyładowania określonym przez producenta, jaki może dostarczyć akumulator w temperaturze minus 18 stopni w ciągu 60 sekund do uzyskania napięcia 8,4 V. Wysoki prąd rozruchowy jest szczególnie doceniany zimą, gdy rozrusznik pobiera prąd o natężeniu około 200-300 amperów. Wartość prądu rozruchowego może być mierzona według norm niemieckich DIN lub amerykańskich SAE. Normy te przewidują różne warunki pomiaru i tak np. dla akumulatora o pojemności 55 Ah prąd rozruchowy według DIN wynosi 266 A, a według normy amerykańskiej aż 423 A.

Uszkodzenia

Najczęstszą przyczyną zniszczenia akumulatora jest spłynięcie masy czynnej z płyt. Objawia się to mętnym elektrolitem, w skrajnym przypadku przybierającym barwę czarną. Przyczynami tego zjawiska mogą być przeładowanie akumulatora, co powoduje nadmierne intensywne gazowanie oraz wzrost temperatury elektrolitu i w efekcie wypadanie cząsteczek masy z płyt. Drugim powodem jest eksploatowanie akumulatora przy niskim poziomie naładowania. Stałe pobieranie dużego prądu rozruchowego powoduje także nieodwracalne uszkodzenia płyt.

Można przyjąć, że zimą akumulator traci średnio około 1 procent swej pojemności i prądu rozruchowego na spadek temperatury o 1 stopień C. Tak więc w okresie zimowym akumulator z powodu spadku temperatury, może być o 50 procent "słabszy niż latem". Producenci akumulatorów ołowiowych określają trwałość tych urządzeń na 6 - 7 tysięcy uruchomień, co w praktyce przekłada się na 4 lata eksploatacji. Warto wiedzieć, że jeśli samochód wyposażony w pełnosprawny akumulator o pojemności 45 amperogodzin pozostawimy na światłach pozycyjnych, to do całkowitego wyładowania upłynie 27 godzin, jeżeli będą to światła mijania wyładowanie nastąpi po 5 godzinach, a gdy włączymy światła awaryjne wyładowanie będzie trwać tylko 4,5 godziny.

Do samochodu należy kupować akumulator o identycznych parametrach elektrycznych, analogicznym kształcie i wymiarach oraz odpowiedniej wielkości końcówek biegunowych jak w oryginale. Należy pamiętać, że producenci akumulatorów zabraniają dolewania do elektrolitu płynów aktywujących.