Czasami chciałem wyć

Z Krzysztofem Hołowczycem rozmawiamy o jego udziale w najtrudniejszym chyba rajdzie na świecie - Rajdzie Dakar, na którego starcie stanie już wkrótce.

- Brak snu, zmęczenie, a czasami po prostu łzy bezsilności - tak mówi o Dakarze Hołowczyc przyznając jednocześnie, że coś go tam ciągnie.

Na trasę Dakaru 2006 "Hołek" wyruszył Nissanem Pick-up z bocznym numerem 323. Zdecydował się na zmianę samochodu po przygodach na odcinkach ostatniej edycji, kiedy to częściej

zajmował się naprawianiem rajdówki, niż walką z rywalami.

Karawana uczestników Dakaru 2006 z Lizbony, poprzez Maroko, Mauretanię, Mali i Gwineę, dotrze do mety w Lac Rose w stolicy Senegalu. Po dwóch próbach w Europie, kierowcy rozpoczną walkę na kontynencie afrykańskim, a cała trasa liczy 9043 km, z czego 4813 stanowić będą odcinki specjalne. Do końca wytrwają jednak tylko najmocniejsi, nie tylko fizycznie, ale i psychicznie. - Pustynia wykańcza - tak wielokrotnie mówił Stephan Peterhansel, zwycięzca dwóch ostatnich edycji.

- Najważniejsze są etapy afrykańskie, zwłaszcza te najdłuższe - twierdzi Hołowczyc. - Trzy tygodnie na trasie to prawdziwa harówa, bez odpoczynku, z krótkim snem. A do tego wszystkiego nie można zabłądzić na pustyni.

- Po moim pierwszym Dakarze czułem się fatalnie - tłumaczy kierowca Orlen Teamu. - Chwilami byłem po prostu bezsilny, ale kiedy w końcu doszliśmy do ładu z naszym poprzednim autem okazało się, że jestem w stanie uzyskiwać czasy w pierwszej dziesiątce. Między innymi dlatego zdecydowaliśmy się na Nissana. To sprawdzona konstrukcja, prawie jak samochód WRC. Jest tylko trochę ciasna... Mieliśmy okazję testować nasze auto podczas niedawnych jazd we Francji. Świetnie przyspiesza, skręca, hamuje, a jak skacze! Wierzę, że tym razem osiągniemy lepszy wynik.