Co w polisie piszczy?

Przez kilka ostatnich tygodniu roku trwa dyskusja o zwiększaniu stawki OC, co ma wynikać z planowanego pokrywania kosztów leczenia osób poszkodowanych w wypadkach właśnie z polis OC. Warto zastanowić się jakie zabezpieczenia dają wykupywane przez nas polisy, jakie kryją się w nich pułapki i ile to tak naprawdę kosztuje.

OC - chroni innych, nas zabezpiecza.

Podstawowe, wymagane przez przepisy ubezpieczenie OC chroni właściciela pojazdu przed roszczeniami ze strony innych osób, nie tylko kierowców. Działa, kiedy to my zostaliśmy uznani za sprawcę wypadku. Dlaczego OC jest konieczne? Wielokrotnie zdarzało się, że sprawca wypadku powodował szkody idące w setki tysięcy złotych - na przykład rozbił kilka samochodów, doprowadził do przewrócenia ciężarówki, która chciała musiała gwałtownie hamować, lub też uderzył w dom lub sklep, demolując budynek. Przeciętny właściciel samochodu

musiałby wyrządzone szkody spłacać przez lata, jeśli nie do końca życia. Ubezpieczenie OC chroni nas przed takimi obciążeniami, ale z drugiej strony nie zapewnia żadnego zabezpieczenia, jeśli idzie o posiadany samochód czy też o nas samych.

AC - kupić spokój

Założeniem polisy AC (auto casco) jest ochrona posiadanego samochodu przed szkodami wyrządzonymi przez nas samych, lub też nieznanych sprawców. Słowem jeśli ktoś uderzy w nasze auto, koszt naprawy pokrywa jego polisa OC, jeśli sami wpadniemy do rowu, albo ktoś zniszczy nasze drzwi na parkingu, zabezpiecza to polisa AC. Ubezpieczalnie niezwykle dokładnie kalkulują tego rodzaju polisy, przez co możliwa ilość opcji może onieśmielić każdego. Po pierwsze, decydować można o udziale własnym w szkodzie - czyli o kwocie jaką pokrywamy w chwili wypadku sami. Zwykle ubezpieczalnie proponują 5-15% udział własny, przez co składka może być trochę niższa. Można zażyczyć sobie 0% udziału własnego, przez co składka rośnie, lub też zwiększyć udział na przykład do 30% co powoduje spadek ceny. Po drugie zastrzec można, że w razie wypadku samochód ma być naprawiany wyłącznie przez autoryzowanego dealera, częściami pochodzącymi tylko z fabrycznych magazynów producenta samochodów. Jak wiadomo naprawy w ASO kosztują więcej, zatem i składka AC wzrosnąć może o kolejne 5% do nawet 20%, zależnie od firmy ubezpieczeniowej. Pamiętać trzeba, że większość ubezpieczalni pozwala na takie zastrzeżenie wyłącznie w przypadku samochodów raczej nowych, na przykład do 3 lat. Jeśli takiej opcji nie ma to mimo iż prawo pozwala nam na wybór dowolnego warsztatu, naprawiając starsze auto w ASO trzeba przygotować się na spór z ubezpieczalnią, która bardzo niechętnie będzie chciała pokryć pełne koszty zakupu nowych części do starego auta. Często zdarza się, że ubezpieczyciel proponuje zwrot 50% ceny zakupu części do auta 3-letniego, tłumacząc że nie może nam zafundować nowych elementów, skoro te uszkodzone miały już 3 lata! Stąd między innymi batalia firm ubezpieczeniowych o możliwość wykorzystywania zamienników części oryginalnych - które zwykle są tańsze, choć nie zawsze najlepszej jakości.

Assistance - pomoc na drodze

Wizja zepsutego samochodu na środku pustkowia przeraża każdego. Ubezpieczalnie chętnie pomogą, oferując assistance w kraju lub za granicą. Zwykle pomoc na drodze lub holowanie w kraju dołączane są do polis AC. Pomoc na drogach poza granicami jest na ogół dodatkowo płatna. Wiedzieć trzeba, że pakiet assistance ma jednak spore ograniczenia. Przykładowo samochód holowany jest we wskazane miejsce na koszt zakładu ubezpieczeniowego nie dalej niż kilkadziesiąt kilometrów lub też do najbliższego warsztatu. Za granicą koszty naprawy na drodze, albo holowania są zwracane w wysokości do około 200 EUR. Ubezpieczenie nie pokrywa kosztów naprawy w warsztacie. Jeśli potrzebny jest nocleg, bo auto zostało unieruchomione na dłużej, koszt hotelu nie może przekraczać np. 50 EUR na osobę. Zwykle nie można też pozostać w hotelu dłużej niż 2 dni. Ubezpieczenie pozwala też wrócić do kraju, pociągiem lub samolotem, a także pojechać po naprawione auto - na koszt ubezpieczyciela. Przydatne mogą być klauzule zapewniające pokrycie kosztów pierwszej pomocy lub transportu do szpitala. W wielu krajach służby ratownicze działają na zasadach komercyjnych i po przeprowadzonej akcji wystawiają rachunek - jeśli nie jesteśmy nigdzie ubezpieczeni, możemy narazić się na poważne problemy.

Zielona Karta - wcale nie relikt przeszłości

Od chwili przystąpienia do Unii Europejskiej niemal we wszystkich krajach Europy poruszać się możemy już bez międzynarodowego druku, tzw. zielonej karty (ZK) - wystarczy dowód opłaty ubezpieczenia OC. Sama zielona karta, jest właśnie ubezpieczeniem OC od szkód wyrządzonych za granicą. Są jednak kraje, gdzie na granicy nadal zostaniemy poproszeni o okazanie zielonego dokumentu. Najkrótszy okres na jaki zawrzeć można ubezpieczenie zagraniczne to 15 dni, najdłuższy - 12 miesięcy. Składka zależy od okresu ochrony i pojemności silnika pojazdu. ZK bardzo często bywa dołączana do ubezpieczenia OC bezpłatnie.

Orientacyjne wyliczenia składki ubezpieczeniowej dla samochodu Fiat Punto Active 1,2, 8 V, rok prod. 2002, z przebiegiem 70 000 km. Wartość samochodu około 15 000 zł. Ubezpieczenie OC, AC i NNW. Auto rejestrowane w Warszawie, właściciel ma ukończone 28 lat, ale ma mniej niż 30. Nie posiada żadnych wcześniejszych zniżek. Składka opłacana jednorazowo, co nie powoduje dodatkowych zwyżek.

Ubezpieczyć się na adwokata

W Polsce mało znane są jeszcze ubezpieczenia od ochrony prawnej. Firma DAS za około 240 zł rocznie ubezpieczy samochód od sporów z ubezpieczalnią lub warsztatem naprawczym. Jeśli na przykład zakład ubezpieczeniowy zaniży nasze odszkodowanie, a my skierujemy sprawę do sądu, koszty prawników i rozpraw pokryje DAS. Podobnie w sporach z innymi użytkownikami dróg lub warsztatami naprawczymi.

Gdzie bez zielonej karty?

Od 1 maja 2004 r. po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej bez dodatkowych opłat możemy jeździć do: Austrii, Belgii, Chorwacji, na Cypr, do Czech, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Islandii, Liechtensteinu, Luksemburga, na Litwę, Łotwę, Maltę, do Niemiec, Norwegii, Portugalii, na Słowację, do Słowenii, Szwajcarii, Szwecji, na Węgry i do Wielkiej Brytanii.

Zielona Karta wymagana jest na terenie 15 następujących państw (stan na 1 stycznia 2006):
Albania, Maroko, Białoruś, Bułgaria, Bośnia i Hercegowina, Iran, Izrael, Macedonia, Mołdawia, Rumunia, Serbia i Czarnogóra, Tunezja, Turcja, Ukraina.