Podsumowanie:

Ogólnie mówiąc ... SUPER. Zacznijmy od początku. 1. Wnętrze/Wygoda Windstar jest samochodem bardzo wygodnym, o ile podróżujemy w pierwszym lub drugim rzędzie foteli. Na tylnej kanapie, to luksus już nie jest za duży, choć oczywiście nie jest źle. Jedyny problem związany z wnętrzem samochodu to nie najlepsza jakość materiałów użytych do wykończenia (wyglądają b. ładnie, ale czasami trzeszczą i łatwo je zniszczyć przy przewożeniu ładunku). Co do klimy, to polecam podwójną. Działa naprawdę znakomicie. Z mojego doświadczenia moge powiedzieć, że manualna klima z Windstara działa lepiej niż elektroniczna w Volvie 760. 2. Silnik. Polecam 203 KM (w starym 3,8 trzeba na dzień dobry wymienić uszczelki po głowicą). Ogromny moment obrotowy (312 Nm !!!). Cicha praca, wolne obroty ... nie można się w nim nie zakochać :-)). Nie radzę kupować silników 3,0, bo są za małe do tego samochodu. Te 203 KM w 3,8, to naprawdę jest niezbędne minimum. 3. Skrzynia. Tu prawie wszyscy narzekają. Fakt, to nie jest skrzynia taka jak w japończykach, czyli nie do zdarcia. Jednak jak się ją eksploatuje tak jak trzeba, to te 700, 800 tyś km bez problemu wytrzyma. Po pierwsze to nie samochód sportowy, tylko Van, po drugie NIE WOLNO przekraczać na dłuższym odcinku 2500 obr. silnika (w/g obrotomierza), bo skrzynia ma wówczas słabe smarowanie i szybciutko się rozpadnie. Nie można holować Windstarem przyczep cięższych niż jakieś 700 kg i radzę nie jechać szybciej niż 90 km/h. Jeśli chce się ciągnąć cięższe przyczepy, to KONIECZNIE trzeba założyć chłodnice oleju do skrzyni wraz z termostatem (można bez termostatu, tylko wtedy może szarpać zanim się olej rozgrzeje). Dziwne, że w Polsce nikt o tym nie wie, a w USA jest to sprawa oczywista. Jeszcze jedno, najlepiej żeby była to chłodnica do haka klasy II. 4. Zawieszenie. Windstary z lat 1995-1998 mają wadę przednich sprężyn, które pękają. W Polsce jednak nie ma co liczyć na darmową wymianę :-(( 5. Niezawodność. Od czasu, do czasu coś się jednak przydaża. Jeśli porównać forda USA z fordem europejskim, to chyba wszyscy przyznają, że samochody zza oceanu mają o wiele wyższą jakość i większą bezawaryjność niż modele europejskie. Generalnie Windstar psuje się sporadycznie, częściej jednak psują go "serwisy samochodów amerykańskich", w których z regóły tylko szef był w Stanach i w latach siedemdziesiątych/osiemdziesiątych naprawił (lub popsuł) tam kilka starych pickup'ów. 6. Podsumowanie. Windstar to fajne autko, duże, dość niezawodne, stosunkowo tanie i jak na te gabaryty to dość dynamiczne i oszczędne zarazem. Troche drogie części zamienne i przeciętne ceny częśći eksploatacyjnych.

Czy poleciłbyś innym zakup tego samochodu?