Z walki o tytuł nie rezygnuję

Po 10 latach powiększył Pan imponującą kolekcję międzynarodowych trofeów o drugi srebrny medal. Który z nich ceni Pan bardziej, ten z Vojens czy ten z Bydgoszczy?

Dla mnie sześć medali indywidualnych mistrzostw świata ma bezcenną wartość, bez względu na kruszec. Również cztery brązowe krążki zdobyte wcześniej. Każdy medal zadedykowałem Polsce, rodakom, żonie Brygidzie, córeczce Wiktorii, rodzinie. Jestem szczęśliwy. Kibice, jak zwykle w Bydgoszczy, nie zawiedli. Atmosfera była fantastyczna.

W 2008 roku stanął Pan na najniższym stopniu podium klasyfikacji generalnej Grand Prix. Teraz wskoczył Pan na wyższy stopień, a więc?...

...rozumiem podtekst pytania (śmiech)
. Mogę zapewnić wszystkich kibiców, że dopóki wystarczy sił, zdrowia, entuzjazmu, będę ścigał się na torze i z korony mistrza świata nigdy nie zrezygnuję. Metryka to jeszcze nie wszystko. W naszej profesji w przełomowych chwilach duch bywa ważniejszy od ciała.

Czy zniwelowanie straty 17 punktów do lidera klasyfikacji generalnej było realne?

W tym momencie, kiedy pozostało ostatnie rozdanie, nie miałem praktycznie szans, aby zdetronizować Jasona Crumpa. O dekoncentracji nie mogło być mowy. Walczyłem o wicemistrzostwo z Emilem Sajfutdinowem.

Po dwóch zwycięstwach zmienił Pan motocykl. W konsekwencji dwie kolejne gonitwy ukończył Pan na trzecim miejscu...

Tor Polonii w sobotę był wyjątkowo tajemniczy z powodu chłodu. Przy niskich temperaturach, podobnie jak w przypadku wielkich upałów, wybór optymalnych parametrów przypomina loterię. Silniki żużlowe są bardzo wrażliwe na pogodę. Warunki były trudne, ale fani obejrzeli kawałek dobrego speedwaya.

Kto jest najsławniejszym bydgoszczaninem - Rafał Blechacz, Zbigniew Boniek czy... Pan?

To trudne pytanie, a więc i odpowiedź jest bardziej kłopotliwa (śmiech)
. Futbolem interesowałem się od dzieciństwa. Zbyszka, mojego wielkiego przyjaciela, zawsze podziwiałem. Muzyka chopinowska także jest bliska mojemu sercu.