Wielkie ściganie

7 marca na antypodach rozpocznie się 55. sezon wyścigów Formuły 1. Na torze Albert Park w Melbourne rozegrana zostanie pierwsza eliminacja mistrzostw świata — Grand Prix Australii.

Zmagania bolidów F 1 to jedna z najbardziej popularnych dyscyplin sportu na świecie. Każde zawody ogląda na żywo ponad 100 tys. widzów, a przed telewizorami zasiada zwykle 300 mln kibiców emocjonujących się tym, kto jako pierwszy minie linię mety. Wszyscy oglądają rywalizację braci Schumacherów, Juana Pablo Montoyi czy Davida Coultharda z wypiekami na twarzy. Któż z nas nie chciałby bowiem siąść za kierownicą bolidu i pomknąć po torze wyścigowym z szybkością 300 km/h.

W tym roku Formuła 1 gościć będzie w Australii, Azji, Europie i obu Amerykach. Rozegranych zostanie aż 18 wyścigów, a kalendarz startów wzbogacił się o dwie imprezy azjatyckie, gdyż właśnie ten rynek szefowie zarządzającej F1 organizacji FIA uważają za najbardziej przyszłościowy.

Po raz pierwszy w historii odbędzie się GP Chin, a areną wrześniowych zawodów zostanie wybudowany kosztem 240 mln dolarów obiekt w Szanghaju. Sportowe bolidy trafią także na arabską pustynię. 4 kwietnia rozegrane zostanie GP Bahrajnu na nowym torze Sakhir.
W kolejce do goszczenia najlepszych kierowców świata stoją także inne kraje. Chęć wybudowania u siebie toru F1 zgłaszają Rosja i Turcja. W Polsce pomysł na wybudowanie takiego obiektu pod Białą Podlaską miał jeden z tureckich biznesmenów, lecz była to zwykła mrzonka. Toru nad Wisłą nie mamy, lecz nie znaczy to wcale, że polscy kibice nie będą mogli na żywo obejrzeć zmagań najlepszych kierowców świata. Bardzo blisko naszego kraju odbędą się bowiem aż trzy wyścigi F1: GP Europy na niemieckim Neuerburgringu, GP Niemiec, którego areną będzie Hockenheim oraz GP Węgier na Hungaroringu.

Kierowcy już grzeją silniki bolidów, a kibice zastanawiają się, czy Michael Schumacher po raz siódmy w historii zdobędzie tytuł mistrzowski. Jeśli w tym roku rywalizacja będzie równie zacięta jak w poprzednim sezonie, to zwycięzcę poznamy dopiero 24 października podczas ostatnich zawodów GP w Brazylii.

Mistrzowie świata F 1 (kierowcy i konstruktorzy)
2003 Michael Schumacher (Niemcy, Ferrari) - Ferrari
2002 Michael Schumacher (Niemcy, Ferrari) - Ferrari
2001 Michael Schumacher (Niemcy, Ferrari) - Ferrari
2000 Michael Schumacher (Niemcy, Ferrari) - Ferrari
1999 Mika Hakkinen (Finlandia, McLaren) - Ferrari
1998 Mika Hakkinen (Finlandia, McLaren) - McLaren Mercedes
1997 Jacques Villeneuve (Kanada, Williams) - Williams Renault
1996 Damon Hill (W. Brytania, Williams) - Williams Renault
1995 Michael Schumacher (Niemcy, Benetton) - Benetton Renault
1994 Michael Schumacher (Niemcy, Benetton) - Williams Renault
1993 Alain Prost (Francja, Williams) - Williams Renault
1992 Nigel Mansell (W. Brytania, Williams) - Williams Renault
1991 Ayrton Senna (Brazylia, McLaren) - McLaren Honda
1990 Ayrton Senna (Brazylia, McLaren) - McLaren Honda
1989 Alain Prost (Francja, McLaren) - McLaren Honda
1988 Ayrton Senna (Brazylia, McLaren) - McLaren Honda
1987 Nelson Piquet (Brazylia, Williams) - Williams Honda
1986 Alain Prost (Francja, McLaren) - Williams Honda
1985 Alain Prost (Francja, McLaren) - McLaren Porsche
1984 Niki Lauda (Austria, McLaren) - McLaren Porsche
1983 Nelson Piquet (Brazylia, Brabham) - Ferrari
1982 Keke Rosberg (Finlandia, Williams) - Ferrari
1981 Nelson Piquet (Brazylia, Brabham) - Williams Ford
1980 Alan Jones (Australia, Williams) - Williams Ford
1979 Jody Scheckter (RPA, Ferrari) - Ferrari
1978 Mario Andretti (USA, Lotus) - Lotus Ford
1977 Niki Lauda (Austria, Ferrari) - Ferrari
1976 James Hunt (W. Brytania, McLaren) - Ferrari
1975 Niki Lauda (Austria, Ferrari) - Ferrari
1974 Emerson Fittipaldi (Brazylia, McLaren) - McLaren Ford
1973 Jackie Stewart (W. Brytania, Tyrrell) - Lotus Ford
1972 Emerson Fittipaldi (Brazylia, Lotus) - Lotus Ford
1971 Jackie Stewart (W. Brytania, Tyrrell) - Tyrrell Ford
1970 Jochen Rindt (Austria, Lotus) - Lotus Ford
1969 Jackie Stewart (W. Brytania, Matra) - Matra Ford
1968 Graham Hill (W. Brytania, Lotus) - Lotus Ford
1967 Denny Hulme (Nowa Zelandia, Brabham) - Brabham Repco
1966 Jack Brabham (Australia, Brabham) - Brabham Repco
1965 Jim Clark (W. Brytania, Lotus) - Lotus Climax
1964 John Surtees (W. Brytania, Ferrari) - Ferrari
1963 Jim Clark (W. Brytania, Lotus) - Lotus Climax
1962 Graham Hill (W. Brytania, BRM) - ` BRM
1961 Phil Hill (USA, Ferrari) - Ferrari
1960 Jack Brabham (Australia, Cooper) - Cooper Climax
1959 Jack Brabham (Australia, Cooper) - Cooper Climax
1958 Mike Hawthorn (W. Brytania, Ferrari) - Vanwall
1957 Juan Manuel Fangio (Argentyna, Maserati)  
1956 Juan Manuel Fangio (Argentyna, Lancia/Ferrari)  
1955 Juan Manuel Fangio (Argentyna, Mercedes)  
1954 Juan Manuel Fangio (Argentyna, Meredes/Maserati)  
1953 Alberto Ascari (Włochy, Ferrari)  
1952 Alberto Ascari (Włochy, Ferrari)  
1951 Juan Manuel Fangio (Argentyna, Alfa Roméo)  
1950 Giuseppe Farina (Włochy, Alfa Roméo)