Używany Fiat Tipo (od 2015 r.). Wady, zalety, typowe usterki, sytuacja rynkowa

Dwadzieścia lat. Dokładnie tyle trwała przerwa w produkcji kompaktowego Tipo przez koncern Fiata. Pierwsza, bardzo popularna w Polsce generacja tego auta, powstawała w latach 1988-1995. Debiut drugiej w 2015 roku przyciągnął do salonów nie tylko osoby chcące mieć spory i funkcjonalny samochód w przystępnej cenie. Tipo bardzo polubili ci, którzy na co dzień używają go do ciężkiej pracy w przewozie osób. W dużych aglomeracjach to jeden z najpopularniejszych aut w tej branży. Współczesne Tipo powstaje w Turcji. Jest oferowane w trzech rodzajach nadwozia: jako hatchback, sedan i kombi. W ubiegłym roku przeprowadzono lifting Tipo, który zmienił m.in. wygląd przednich i tylnych lamp, atrapy chłodnicy, wprowadził też na pokład nowe multimedia.

Próżno szukać w nadwoziu Tipo stylistycznych ekstrawagancji. W najtańszej wersji auto ma czarne, nielakierowane klamki, 15-calowe stalowe felgi z kołpakami i kierownicę wykonaną z twardego tworzywa. Dobrze, że każdy egzemplarz ma na pokładzie klimatyzację, elektrykę szyb przednich i centralny zamek.

Chcący czegoś więcej mogą poszukać lepiej wyposażonych odmian takich jak: Lounge, Sport, czy S-Design. W dwóch ostatnich można się doszukać nawet kilku sportowych akcentów. To tylko stylistyka. Producent nigdy nie zrobił z Tipo hot-hatcha, chociaż trzeba wspomnieć o odmianie TCR, która w niewielkim nakładzie powstała do rywalizacji na torach wyścigowych.

Na plus zaliczamy przestrzeń we wnętrzu. Czworo dorosłych podróżuje w niezłym komforcie. Nie muszą się oni też zbytnio ograniczać w kwestii zabieranego na pokład bagażu. Najmniejszy, choć wcale niemały kufer ma hatchback - 440 l. Do sedana można zapakować o 80 l więcej. Do kombi zmieścimy nawet 550 l, co bez problemu pozwala na wykorzystywanie go do rodzinnych, wakacyjnych podróży.

Twarde materiały we wnętrzu nikogo nie powinny dziwić. Jakość montażu bywa różna. Po kilkudziesięciu tysiącach kilometrów są egzemplarze, w których nadal nic nie trzeszczy. Są też takie, które denerwują swoich właścicieli różnymi dźwiękami. A to zaskrzypi boczek, a to zagwiżdże dmuchawa nawiewu. Niektórym psują się mechanizmy klamek. Dość szybko przepala się podświetlenie przełączników na konsoli środkowej. Pęka tworzywo, z którego wykonano mieszek dźwigni zmiany biegów. Czasami mogą wystąpić też drobne awarie elektryczne wynikające ze śniedziejących połączeń. Na szczęście naprawy Tipo nie są ani trudne ani drogie. Samochód ma prostą konstrukcję, z którą poradzi sobie każdy rozgarnięty mechanik.

Sprawdzone i solidne jednostki napędowe to niewątpliwy atut Fiata Tipo. Dobrze współpracują z instalacjami LPG, co jest często i chętnie wykorzystywane przez użytkowników. Najsłabszy benzyniak ma pojemność 1.4 l i moc niecałych 100 KM. Do jazdy miejskiej wystarczy, ale wyjazd na autostradę uwydatni jego braki w elastyczności i wcale nie najniższe zużycie paliwa.

Planujący eksploatować Tipo nie tylko w mieście powinni zainteresować się albo 110-konnym motorem 1.6, albo doładowanym 1.4 T-Jet. Zwłaszcza ten ostatni, z przyspieszeniem 0-100 km/h poniżej 10 sekund będzie bardzo dobrym wyborem. Wersje wysokoprężne są zdecydowaną mniejszością na rynku wtórnym. Z dwóch dostępnych silników polecamy większy o pojemności 1.6 l. Niestety, występuje on dość rzadko. 1.3-litrowy Multijet nie będzie demonem prędkości, ale kiepskie osiągi wynagrodzi przy dystrybutorze.

Kupujesz auto? Kliknij i sprawdź historię pojazdu

Wśród typowych usterek użytkownicy najczęściej zgłaszają słabą trwałość sprzęgieł, pękające kolektory dolotowe w motorze 1.4 T-Jet oraz nietrwałe koła dwumasowe w dieslach. Zdarzają się wycieki z układu chłodzenia. Wolnossące motory benzynowe po przekroczeniu 200 tys. km zwiększają swój apetyt na olej silnikowy. W zawieszeniu kiepską jakość mają końcówki drążków kierowniczych i łączniki stabilizatora. Ceny tych elementów na szczęście nie są wygórowane.

Na dzień pisania tego tekstu na klientów czeka w ogłoszeniach ok. 350 egzemplarzy używanych Fiatów Tipo. 2/3 z nich pochodzi z polskich salonów sprzedaży. Tylko ok. 20% aut ma pod maską silniki wysokoprężne. Reszta benzynowe, także z LPG. Nie brakuje aut z przebiegami przekraczającymi 200 tys. km. Najczęściej były eksploatowane we flotach lub jako auta przewozu osób. Najtańsze nieuszkodzone Tipo sprzedający wyceniają poniżej 30 tys. zł. To w większości albo auta sprowadzone „po przejściach”, ewentualnie „krajówki” z większymi przebiegami. Najdroższe Tipo to auta demonstracyjne sprzedawane przez salony Fiata. Mają przebiegi nieprzekraczające 15 tys. km i są tańsze od fabrycznie nowych od 10 do 15%.

Fiat Tipo sprawdzi się jako środek transportu dla osób szukających samochodu względnie młodego, taniego w eksploatacji, nieskomplikowanego w budowie. Fani motoryzacji oczekujący emocji podczas prowadzenia, ponadprzeciętnych osiągów i najnowszych technologii muszą skierować swoje zainteresowania do innych aut Z całą pewnością, kilkuletni staż rynkowy Tipo potwierdził, że „niezła jakość za rozsądną cenę” w przypadku tego auta nie jest tylko pustym stwierdzeniem.

ZALETY:

• przestronne wnętrze, duży bagażnik;
• niskie koszty eksploatacji;
• brak doniesień o poważnych usterkach.

WADY:

• przeciętna jakość wykonania;
• przeciętne osiągi wszystkich wersji silnikowych.

OPINIE:
Bardzo fajne auto za dobre pieniądze. Poza początkowymi problemami ze sprężyną (hałas w zawieszeniu- gwarancja) auto kompletnie bezawaryjne. Niestety trzeba czasami je umyć ;) Info dla osób narzekających na silnik. Auto, jak chyba każdy Fiat, programowo blokuje obroty silnika i go zmula do przejechania 10.000 km. (dotarcie) U mnie potrafił zdusić silnik przy wjeździe pod górkę i zmianie biegu przy obrotach 3.500. Strasznie było to denerwujące. Po przekroczeniu 10.000 zupełnie inny silnik ! Żwawy, chętnie wchodzi na obroty, mało pali.
tom

Przesiadłem się z Forda Focusa Mk2, 100 KM hatchback. Przed zakupem brałem pod uwagę używanego Opla Astrę lub Hyundaia I30, wszystko kombi. Padło na Fiata mimo wielu obaw, to co przekonało to wrażenie z jazdy próbnej i cena.
Wersja z pakietem City, czyli automatyczne światła, wycieraczki, ale przede wszystkim kamera cofania. Bez tego ostatniego nie wyobrażam sobie parkowania pod blokiem. Jeśli ktoś szuka bajerów i nowych rozwiązań, to nie ten samochód, tutaj nie ma nic nowego, składanka wszystkiego, co już było, ale za to sprawdzone i działające. Nie ma tu wielu bajerów, po prostu auto. To czego mi brakuje to czujników parkowania przód, nie wiem dlaczego nie można tego dokupić i ewentualnie ostrzegania przed zajęty pasem drogi, to wygodne rozwiązanie. Kwestia gustu, ale na samochód ładny, u mnie brąz, świetnie wyglądająca osłona chłodnicy, ciekawe alufelgi, taka pseudo limuzynka. Cieszy oko.
horilka

Jak to mówią Pozamiatał konkurencję! Stosunek ceny do jakości nie ma porównania z żadnym autem w segmencie. Co my tu mamy: za 65 tys auto ładne niedrogie w eksploatacji z fabryczną LPG , dynamiczne, wersja kombi bardzo przestronna jak na kompakt, zaskakująca jakość jak na tą cenę, bardzo dobre właściwości jezdne, ergonomiczne wnętrze i ładna sylwetka. Powiem szczerze że jestem zaskoczony bo nie spodziewałem się tego po fiacie. Reasumując: aktualnie nie widzę w klasie kompakt niczego więcej poza autami dwukrotnie droższymi a i tak niewiele lepszymi. Szczerze polecam.
mercfan

Wstępna ocena po przejechaniu 7 tys. kilometrów i ponad 2 miesiącach użytkowania samochodu jest pozytywna - nie żałuję zakupu i zdecydowałbym się na Tipo SW drugi raz, ale niestety pojawiają się drobne mankamenty (choć nie jest to nic poważnego i co mogłoby skutkować awarią samochodu). Jeśli ktoś szuka prostego konstrukcyjnie auta, bez zbędnych bajerów i systemów na siłę nas uszczęśliwiających, to jest to model idealnie dla niego. Jeden z ostatnich "prawdziwych" samochodów robionych według złotych zasad - niewyżyłowany silnik, nie za dużo elektroniki, brak turbiny, brak dwumasy itp. A do tego ten przepiękny design i wygląd zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz!
kammor 

Podstawowe dane techniczne Fiata Tipo:

Zobacz także: Nissan Qashqai w nowej odsłonie