Używane Renault Clio IV (2012-2019). Wady, zalety, jednostki napędowe

Renault Clio IV generacji zostało po raz pierwszy zaprezentowane podczas targów motoryzacyjnych w Paryżu w 2012 roku. Pojazd zaprojektowany został przez Laurensa van der Ackera, który po latach dominowania dość ostrych i wyrazistych linii nadwozia nowy styl miał scharakteryzować trzema słowami: prosty, ciepły i zmysłowy.

Po raz pierwszy zrezygnowano z trzydrzwiowej odmiany modelu na rzecz bardziej sportowej stylizacji modelu pięciodrzwiowego. W 2014 roku ofertę pojazdu wzbogacono o wersję Clio RS Gordini, która dostała wzmocniony silnik o pojemności 1.6-litra z turbodoładowaniem o mocy 230 KM oraz 285 Nm momentu obrotowego. W porównaniu do konwencjonalnego modelu Clio RS, moc podniesiono o 30 KM, zaś moment obrotowy o 51 Nm. Przyspieszenie od 0 do 100 km/h zajmuje 5,9 sekundy (RS 3 sekundy), zaś prędkość maksymalna powinna osiągnąć do 250 km/h, w wersji RS do 300km/h.

W połowie 2016 roku Clio przeszło delikatny facelifting. Zmiany skupiły się głównie na pasie przednim - zmieniono kształt grilla, a światła do jazdy dziennej zostały umieszczone w dolnej części zderzaka.

W teście zderzeniowym Euro NCAP auto zdobyło 5 gwiazdek. W zakresie bezpieczeństwa pasażerów Clio oceniono na 88%, a bezpieczeństwo dzieci oceniono na 89%. Świetny wynik przyznano także za ochronę pieszych (68%) oraz systemy bezpieczeństwa (99%).

Clio czwartej generacji dostępne było w dwóch wersjach nadwozia - jako 5-drzwiowy hatchback i bardzo praktyczne kombi (Grandtour). W pierwszym wariancie przestrzeń ładunkowa ma pojemność od 300 do 1146 litrów (po złożeniu oparć tylnej kanapy), w drugim od 443 do 1380 litrów.

Kształt nadwozia z obłościami i przetłoczeniami może się wizualnie podobać. Wielu użytkowników narzeka za to na pionowo i wysoko ustawione klamki tylnych drzwi. Nie dość, że są one wysoko ustawione, to jeszcze bardzo niewygodne do otwierania. 

Kupujesz auto? Kliknij i sprawdź historię pojazdu

Posiadacze Renault Clio IV utyskiwali także na niewielką grubość warstwy lakieru przez co przy częstym korzystaniu z myjni automatycznych prowadziło do jego szybszego zarysowania.

Gdy zajrzymy do wnętrza pojazdu, to naszym oczom ukaże się... morze plastiku. Clio to wprawdzie budżetowe autko miejskie segmentu B, ale twarde plastiki praktycznie wypełniają całą przestrzeń. Niestety w przypadku auta używanego plastiki z czasem zaczną skrzypieniem przypominać o sobie. Często już po przejechaniu 100 tys. km tapicerki wyglądają na mocno zużyte - błyszczące elementy pełne są zarysowań.

Deska rozdzielcza pełna jest krągłości. W "starym stylu" znajdziemy zatem boczne, okrągłe kratki nawiewu powietrza czy pokrętła do ustawiania temperatury i nawiewu. Futurystycznie wyglądają zegary wyposażone dodatkowo w srebrną ramkę.
Na konsoli centralnej umieszczono dotykowy 7-calowy ekran sterujący multimediami. Obok znajduje się port USB oraz gniazdo AUX.

Fotele są wygodne, choć trzymanie boczne nie jest ich mocną stroną. Ruchy może też ograniczać dość szeroki tunel środkowy.
Z tyłu w miarę wygodnie podróżować będą cztery osoby i to bynajmniej nie siatkarze. 

W Clio czwartej generacji tylko jeden silnik nie miał turbodoładowania - była to 75-konna jednostka benzynowa 1.2 16V. Pozostałe, to jednostki z rodziny TCe: 0.9, 1.2 oraz 1.6 w RS.

Wolnossący silnik 1.2 lita oferował przeciętne osiągi i relatywnie spore zużycie paliwa. Jego zaletą była jednak możliwość przeróbki na zasilanie gazem i dość niska awaryjność.

Najmniejszy silnik 0.9 litra był pierwszym motorem trzycylindrowym w Renault. Nie zachwycał parametrami, a wielu użytkowników narzekało, na wyjątkowo późną reakcję na naciśnięcie pedału gazu. Nie omijały go też wycieki płynu chłodzącego z okolic obudowy termostatu.

Ciekawszą propozycją jest wersja 1.2 TCe, wyposażona w bezpośredni wtrysk paliwa. Do  liftingu w 2016 r. rozwijał on moc 120 KM i zestawiano go jedynie z dwusprzęgłową przekładnią EDC. Po liftingu moc jednostki spadła do 118 KM ale w ofercie pojawiła się także wersja z manualną skrzynią biegów.
Niestety jego sporą wadą jest paliwożerność, a także zwiększone spalanie oleju silnikowego. Jeśli użytkownik zapomniał o regularnym jego uzupełnianiu pojawiały się problemy z zużyciem łańcucha rozrządu. Jego wymiana może poważnie nadwyrężyć domowy budżet.

W Clio IV montowano także jeden, dobrze już znany silnik wysokoprężny 1.5 dCi ale w trzech wariantach mocy - 75, 90 i 110 KM. Najrozsądniejszy będzie wybór jednostki 90-konnej. Ta o mocy 110 KM nadal może być relatywnie droga. 

Renault Clio IV nie jest autem ponadprzeciętnie usterkowym, ale też nie jest ich zupełnie pozbawionym. Oprócz wymienionych już wyżej niedomagań, jednym z większych problemów były nietrwałe łożyska skrzyni biegów i sprzęgła. Przypadłość ta dotyczyła głównie pojazdów wyposażonych w wolnossący silnik 1.2.

Praktycznie we wszystkich silnikach TCe przy dużych przebiegach pojawia się podwyższone zużycie oleju silnikowego. 
Kłopoty sprawia także elektryka/elektronika samochodu. Problemy z zawieszającą się nawigacją, dość podatne na mechaniczne uszkodzenia gniazdo USB, zablokowanie się wycieraczek czy nieprawidłowo funkcjonujące czujniki parkowania. W sumie nie uniemożliwiają jazdy, ale potrafią być bardzo denerwujące. 

Clio poprzedniej generacji to urocze autko. W wersji hatchback z powodzeniem sprawdzi się w mieście, a kombi może być dobrym rozwiązaniem dla liczniejszej rodziny.

Pamiętajmy tylko, że sporo aut ma biznesową przeszłość, która każe nam wzmóc czujność przy zakupie.  Relatywnie dużo samochodów sprowadzono także z zagranicy i często trudno jest ustalić rzeczywisty przebieg. Zawsze w takich przypadkach warto jest przed zakupem odwiedzić wyspecjalizowany serwis i poprosić o rzetelne sprawdzenie pojazdu.

Wersje wyposażeniowe:

• Authentique – (od czerwca 2013) Life;
• Expression – (od czerwca 2013) Zen;
• Dynamique – (od czerwca 2013) Intens;
• Luxe;
• GT – 06.2014-05.2019;
• RS – 06.2014-05.2019. 

Wersje limitowane:

• Graphite;
• Techno Feel;
• RS Gordini;
• RS Trophy;
• RS Monaco GP.

Opinie użytkowników z serwisu motofakty.pl:

"Polecam szczególnie z silnikiem 1.5 75KM. Silnik wolny od usterek, nie jest to DCi z poprzednich generacji. Silnik jest dopracowany, wtryskiwacze Siemens, bez dwumasy (w wersji 90 KM już jest) oraz z DPF. Po podniesieniu mocy do 100 KM auto jest bardzo dynamiczne, ok. 10 sekund do 100km/h. Wnętrze jak na tę klasę - nie ma szału, ale uważam że jest dobrze wykonane."

"Po przejechaniu 85 tysięcy Clio 1.5 stwierdzam, że nie ma się specjalnie do czego przyczepić, ogólnie jestem zadowolona. Wcześniej jeździłam Toyotą Yaris i uważam że Clio jest cichsze i bardziej komfortowe, że o spalaniu nie wspomnę :-) Nie jest to limuzyna, więc cudów nie ma, jazda na dalsze trasy jest dość męcząca. Najbardziej przeszkadza mi problem z odparowaniem szyb, w żadnym wcześniejszym aucie tego miałam."

"Posiadam Clio IV 0,9 kombi od nowości, jako auto służbowe (wcześniej skoda fabia) i jestem strasznie rozczarowany i zawiedziony. Auto, które na zewnątrz prezentuje się dynamicznie i nowocześnie okazuje się największą porażką. Fatalnie się prowadzi, spalanie jest stanowczo za duże jak na silniczek jak w kosiarce średnia 8,2 l/100km, auto nie nadaje się na trasę, czy szybszą jazdę. Silnik mega słaby, zero dynamiki, zapomnijcie o wyprzedzaniu, czy szybkiej jeździe. Hałas w środku jest strasznie uciążliwy i męczy podczas jazdy, wysiadasz zmęczony z bólem głowy. Przy przebiegu 2 tys. km już na lawecie bo pękł zbiornik płynu chłodzącego! Piszczą hamulce, a drzwi od pasażera przestały się otwierać."

 Podstawowe dane techniczne Renault Clio IV (  )

 Silniki benzynowe:

Silniki wysokoprężne:

Zobacz także: Tak prezentuje się nowy Peugeot 2008