Używana Toyota C-HR (od 2016 r. ). Wady, zalety, sytuacja rynkowa

Kiedy w 2014 roku na salonie samochodowym w Paryżu Toyota zaprezentowała prototyp tego kompaktowego crossovera, nie wszyscy wierzyli, że auto trafi do produkcji seryjnej. A jednak, dwa lata później pierwsze produkcyjne egzemplarze, niewiele różniące się od wersji studyjnej, trafiły do klientów. Jak się okazało, C-HR był strzałem w dziesiątkę. Toyotą zainteresowali się klienci, którzy dotychczas salony tej marki omijali szerokim łukiem.

Połączenie SUV-a, hatchbacka i coupe wyszło Toyocie nadzwyczaj dobrze. Ostro narysowany tył nadwozia, wyraźnie zaznaczone przednie i tylne nadkola, a w końcu masywny przód z dużymi lampami wyglądają spójnie i nowocześnie. Skutkiem ubocznym niewielkiej powierzchni oszklonej jest niestety bardzo kiepska widoczność z wnętrza, zwłaszcza do tyłu.

Pasażerowie tylnej kanapy mogą wręcz poczuć się jak w bunkrze, a dzieciom zapiętym w fotelikach może być trudno wyjrzeć przez okno. Cóż, coś za coś. Przestronność z przodu - bez zarzutu. W drugim rzędzie jest nieco gorzej i osobom wyższym niż 185 cm może brakować miejsca nad głową i na wysokości kolan. Fotele są wygodne i nie męczą w długich trasach. Osoby lubiące wyższą pozycję za kierownicą będą zadowolone - jak na crossovera przystało, w C-HR siedzi się nieco wyżej.

Kontynuację stylistyki zewnętrznej widać w kokpicie. Dominuje ekran systemu multimedialnego, którego architektura menu i płynność działania, delikatnie mówiąc, pochodzą z minionej epoki. Spora część materiałów wykończeniowych jest twarda, a listwy pomalowane czarnym lakierem fortepianowym łatwo się brudzą i rysują. Na szczęście całość dobrze zmontowano i nawet po większym przebiegu nic nie powinno trzeszczeć. Dobrze, że Toyota pozostawiła fizyczny panel sterowania klimatyzacją, a i inne ustawienia, jak np. tryby jazdy zmienia się klasycznymi przyciskami.

W ogóle obsługa auta jest prosta, a wszystkie urządzenia sterowania w kokpicie rozmieszczono logicznie. Na rynku wtórnym nie brakuje bogato wyposażonych odmian Prestige i Dynamic. Skórzana tapicerka, pełne oświetlenie zewnętrzne LED, dostęp bezkluczykowy, czy system audio JBL są na pokładzie wielu C-HR-ów oferowanych w ogłoszeniach. Póki co, nie ma doniesień o problemach z elektroniką pokładową.

Kupujesz auto? Kliknij i sprawdź historię pojazdu

Większość egzemplarzy C-HR napędza znany z Priusa IV generacji układ hybrydowy. Składa się on z 98-konnego motoru benzynowego i 72-konnego elektrycznego. Łączna moc systemowa tego zestawu to 122 KM. Dobra informacja jest taka, że jest on wyjątkowo oszczędny i bezawaryjny. Zużycie paliwa w ruchu miejskim poniżej 5 l/100 km da się osiągnąć bez większego trudu. Przy prędkości autostradowej, hybrydowy C-HR będzie spalał ok. 7,5 l/100 km.

Przyzwyczajenia wymaga praca bezstopniowej przekładni e-CVT. Niektórzy narzekają na jednostajny hałas silnika benzynowego podczas przyspieszania, ale prawda jest taka, że po kilku dniach jazdy hybrydą, przestaje on denerwować. Na słowa uznania zasługuje wyjątkowa płynność pracy systemu hybrydowego. Przełączanie między motorem elektrycznym a spalinowym następuje aksamitnie i niezauważalnie. Alternatywą dla hybrydy jest 1.2-litrowy doładowany motor benzynowy. Jednostka, która trafiała też do Aurisa ma 116 KM i występuje w połączeniu z bezstopniową automatyczną lub manualną skrzynią biegów. Konfiguracja z automatem występuje też z napędem na wszystkie koła. Trudno znaleźć sensowny argument przemawiający za silnikiem benzynowym - nie dość, że ma podobne osiągi co hybryda, to zużywa zauważalnie więcej paliwa. Na innych rynkach (m.in. USA, Chiny) pod maski C-HR trafia dwulitrowy, wolnossący motor benzynowy. W polskich ogłoszeniach, takie auta jednak nie występują.

Pod koniec 2019 roku, po liftingu auta, do oferty dołączyła mocniejsza, 184-konna odmiana hybrydowa, która zapewnia C-HR-owi znakomite osiągi. Jest to jednak na tyle młoda konstrukcja, że jeszcze nie występuje na rynku wtórnym. Układ jezdny C-HR zestrojono stosunkowo sztywno. Auto nieźle się prowadzi, chociaż nie ma co liczyć na pierwiastek sportu. Układ kierowniczy pracuje stosunkowo lekko, co przydaje się w mieście. Wadą samochodu jest kiepskie wyciszenie kabiny. Przy prędkościach autostradowych do uszu podróżujących dobiega głośny hałas opływającego powietrza. Podczas jazdy wyboistą drogą, donośnie słychać pracę zawieszenia.

W ogłoszeniach dostępnych jest przeszło 300 egzemplarzy crossovera Toyoty. 2/3 z nich to hybrydy. Najstarsze samochody zbliżają się przebiegiem do 100 tys. km i kosztują 80-90 tys. zł, w zależności od poziomu wyposażenia. Zwracamy uwagę na fakt, że praktycznie wszystkie auta pochodzą z polskich salonów sprzedaży, a większość z nich jest na fabrycznej gwarancji. W przeciwieństwie do np. Aurisa, C-HR nieczęsto jest wykorzystywany jako auto flotowe. Nie korzystają z niego przewozy osób, a zdecydowana większość ofert dotyczy aut od pierwszego właściciela. Rozważając zakup auta fabrycznie nowego, warto zerknąć na oferty samochodów podemonstracyjnych - często mają symboliczne przebiegi, a i pole do negocjacji ceny w ich przypadku bywa większe.

C-HR to model o rewolucyjnej stylistyce, bazujący na sprawdzonej i niezawodnej technice. W odmianie hybrydowej jest oszczędny i niezawodny. Jego naturalnym środowiskiem jest miasto, w którym sprawdzi się doskonale. Jakość oferty rynkowej jest wysoka i nie ma większego problemu ze znalezieniem używanego egzemplarza w idealnym stanie.

Podstawowe dane techniczne Toyoty C-HR

Zobacz także: Testujmy Skodę Kamiq - najmniejszego SUV-a Skody