Używana Skoda Fabia II. Czy warto kupić czeski przebój?

Drugą generację miejskiej Skody zaprezentowano w marcu 2007 roku na salonie w Genewie. W Polsce Fabia II pojawiła się w salonach w połowie roku. W porównaniu do poprzedniczki 5-drzwiowy hatchback nieznacznie „urósł”. Większe wymiary zewnętrzne Fabii II przełożyły się na bardziej przestronną kabinę, a bagażnik zyskał 40 litrów. Kufer II generacji czeskiego hatchbacka oferuje równe 300 litrów, a po złożeniu oparć kanapy możemy otrzymać aż 1 163 litry pojemności.

W 2007 r. zaprezentowano też Fabię Combi. Jej bagażnik mieści 480 l, a po złożeniu kanapy rośnie do 1460 l. Jednocześnie we Frankfurcie zaprezentowano Fabię i Fabię Combi z serii GreenLine. Były to zarazem pierwsze modele, jakie zapoczątkowały oszczędną i proekologiczną linię czeskiej marki. Oba pojazdy wykorzystywały silnik 1.4 TDI PD DPF, który – według deklaracji producenta – zużywać miał średnio tylko 4,1 litra oleju napędowego na 100 kilometrów. Kolejną, tym razem „uterenowioną” Fabię Combi w wersji Scout przedstawiono w marcu 2009 roku na Geneva Motor Show. Przednionapędowe auto z zewnątrz wyróżniało się plastikowymi elementami ochronnymi w dolnej części drzwi i na zderzakach. Do tego Scout posiada standardowo relingi dachowe oraz światła przeciwmgielne, a prześwit zwiększono o 15 mm.

Na początku 2010 roku czeska marka zdecydowała się na przeprowadzenie faceliftingu Fabii. Samochód otrzymał m.in. nowe zderzaki, przeprojektowaną osłonę chłodnicy, inne lampy przednie, jednak największą zmianę wprowadzono w gamie silnikowej. Na miejsce niektórych konstrukcji wprowadzono nowe jednostki napędowe, a część zmodernizowano. W tym samym roku pojawiła się w ofercie Fabia RS, która dostępna była zarówno z nadwoziem hatchback jak i kombi. Pod maskę RS-a wsadzono 4-cylindrowy silnik 1.4 TSI o mocy 180 KM z automatyczną 7-stopniową przekładnią DSG, a do tego wyróżnikiem tej sportowej serii są m.in. przeprojektowane zderzaki, 17-calowe alufelgi, podwójna końcówka rury wydechowej, czy trójramienna pokryta skórą kierownica, no i oczywiście utwardzone oraz obniżone zawieszenie.

Silniki
Początkowo gama silnikowa składała się z siedmiu jednostek napędowych: czterech benzynowych (1.2 6V/60 KM, 1.2 12V HTP/69 KM, 1.4 16V/85 KM i 1.6 16V/105 KM) oraz trzech turbodiesli (1.4 TDI PD/70 KM, 1.4 TDI PD/80 KM i 1.9 TDI PD/105 KM). Fani automatycznych przekładni mieli do wyboru 6-stopniową skrzynię Tiptronic, która występowała jedynie z jednostką 1.6. Wśród konstrukcji z zapłonem iskrowym polecić można 4-cylindrowe jednostki 1.4 oraz 1.6. Nie są one zbyt paliwożerne, a na pewno odznaczają się lepszą kulturą pracy oraz mają zdecydowanie lepsze osiągi niż 3-cylindrowe silniki 1.2. Także pod względem ewentualnej współpracy z instalacją gazową bezpieczniej będzie wybrać 4-cylindrowe konstrukcje.

Biorąc pod uwagę silniki Diesla (wszystkie na pompowtryskiwaczach) to najlepszym wyborem będzie zakup auta z jednostką 1.9 TDI. Jest to konstrukcja znana z długowieczności i niskiego zapotrzebowania na paliwo. Tym bardziej, że 3-cylindrowe 1.4 TDI znane mają opinię głośnych, a do tego słyną z generowania nieprzyjemnych wibracji, zwłaszcza przy niższych obrotach. Co więcej samochody z tymi silnikami było nierzadko kupowane przez floty, więc potencjalnie można trafić na mocno wyeksploatowany egzemplarz. O ile 1.4 TDI 70 KM oznaczona kodem BNM oraz 1.4 TDI 80 KM (kod BNV) nie posiadały turbosprężarki o zmiennej kierownicy, to 80-konna jednostka BMS już tak, co wraz z zamontowanym tam filtrem cząstek stałych DPF podwyższa koszt potencjalnych regeneracji i napraw.

Po faceliftingu gama jednostek benzynowych rozszerzyła się do siedmiu za sprawą dwóch turbodoładowanych silników benzynowych 1.2 TSI o mocy 85 KM i 105 KM, z czego ten drugi wariant mógł współpracować z 7-stopniową dwusprzęgłową skrzynią DSG. Bezpośredni wtrysk paliwa oraz turbosprężarka (a w przypadku RS-a zestaw kompresor i turbo) zwiększają stopień koszty napraw silników z rodziny TSI.

[page_break]

Przy okazji faceliftingu zrezygnowano z montowania turbodiesli 1.4 oraz 1.9, a w ich miejsce pojawiły się nowoczesne silniki z wtryskiem Common Rail oraz filtrem cząstek stałych DPF. Wysokoprężna paleta od 2010 roku składała się z silnika 1.2 TDI 75 KM (dostępny w wersji GreenLine; średnie spalanie 3,4 l na 100 kilometrów) oraz 1.6 TDI, który początkowo występował w odmianach 90 oraz 105 KM, a później też i 75 KM.

Dobrą opinią wśród właścicieli i mechaników cieszy się właśnie diesel 1.6, a wersje 90 i 105 KM to dobry kompromis pomiędzy dobrymi osiągami a zużyciem paliwa (średnio w granicach 5,5 litra na „setkę”).

Znaczna popularność Fabii II generacji przedkłada się też na dużą liczbę aut na rynku wtórnym. Poszukując używanego egzemplarza nie tak trudno znaleźć pojazd kupiony w polskim salonie, chociaż akurat większość z nich nie oferuje zbyt bogatego wyposażenia (stalowe felgi, tylne szyby na korbkę). Część pojazdów nie jest wyposażona nawet w manualną klimatyzację, co przedkłada się jednak na niższą cenę zakupu. Sporo samochodów ma pofirmową historię, więc jest ryzyko kupienia auta już mocno wyeksploatowanego, choć i tu zdarzają się wyjątki.

Według raportów niezawodności II generacja Skody Fabii nie jest autem przesadnie usterkowym. W opiniach właścicieli pojawiają się informacje o niepokojących stukach w komorze silnikowej, co często oznacza konieczność wymiany poduszek, na których osadzona jest jednostka napędowa. Do tego dochodzą drobne problemy z elektryką (klimatyzacja, wentylator), czy zużywającymi się łożyskami w piastach. Na szczęście dostępność części oraz ich ceny nie powinny przyprawiać nabywcy Fabii II o zawrót głowy.

Zalety

• przestronne wnętrze i duży bagażnik (zwłaszcza w kombi)
• szeroka oferta silników
• dobry komfort jazdy
• spory wybór pojazdów na rynku wtórnym

Wady
- przeciętna jakość plastików w kabinie
- dużo aut z przeszłością flotową

Dane techniczne wybranych jednostek napędowych Skody Fabii II*:

*dane producenta

Podsumowanie
Przez lata Fabia II była rynkowym hitem sprzedaży. Także jako pojazd używany czeskie auto jest warte zainteresowania. Wiele wersji silnikowych, a do tego kilka serii specjalnych to kolejne atuty. Podczas poszukiwań warto zwrócić uwagę nie tylko na stan techniczny, ale i poziom wyposażenia. Zdarza się, że Fabia II nie zawsze ma np. klimatyzację. Warto rozważyć też zakup samochodu z nadwoziem kombi – większy bagażnik oraz więcej miejsca nad głowami dla pasażerów siedzących w drugim rzędzie to niezaprzeczalne atuty tej wersji.