Toyota Starlet (1996 - 1999)

Historia Toyoty Starlet sięga połowy lat 70. Dość długo pojazd ten był najmniejszym modelem japońskiego koncernu. W 1984 r., podczas kolejnej modernizacji, wprowadzono przedni napęd, zmieniono zawieszenie. Bez zmian pozostał tylko rozstaw osi – taki sam przez cały czas produkcji. Kolejna modernizacja nastąpiła pięć lat później, kiedy auto otrzymało nowe nadwozie. Według ówczesnej mody linie samochodu były kanciaste i trochę przypominały Corolę.

Nowa Toyota Starlet P9 zadebiutowała  w 1996 r. To nadwozie było już zaokrąglone, otrzymało owalne przednie i tylne lampy. Z tyłu umieszczono je pionowo, dzięki czemu można było powiększyć dostęp do

bagażnika. Na rynku Starlet oferowana była z 3- i 5-drzwiowym nadwoziem, ale to drugie było w Polsce trudno osiągalne.

W aucie wygodnie siedzi się tylko z przodu. W wersji 3-drzwiowej zajęcie miejsca z tyłu nie sprawia kłopotu, ale jest tam mało miejsca na nogi. Wadą jest też brak „pamięci foteli” – w chwili wchodzenia na tylne siedzenia, fotele przesuwają się do przodu, ale później nie wracają na wcześniejszą pozycję.

Przednie fotele są dobrze wyprofilowane. Mankamentem jest brak możliwości ustawienia wysokości kolumny kierownicy. Regulacji wysokości nie mają też pasy bezpieczeństwa. Ale miejsce „pracy” kierowcy należy do dobrze zaprojektowanych. Ergonomicznie rozmieszczono wszystkie zegary, przyciski, pokrętła i dźwignie. Wszystkie są też czytelne. Do szczęścia brakuje tylko kontrolki rezerwy paliwa. Kierowca, nie ruszając się z miejsca, może także otworzyć wlew paliwa i bagażnik, który ma jednie 225 l pojemności.

Nadwozie nie wychyla się podczas pokonywania zakrętów. Gorzej jest na wyboistych odcinkach dróg, gdzie dają o sobie znać trochę sztywne zawieszenie i niewielki rozstaw osi. Hamulce zachowują się dobre, ale tylko kiedy są zimne. Przy intensywnym ich użyciu, np. podczas jazdy w górach, wydłuża się droga hamowania. I należy o tym pamiętać.

Silniki

Choć Starlet miał kilka silników, najpopularniejszym u nas był ten o pojemności 1,3 l i mocach 75, 82 lub 135 KM. Jak na połowę lat 90., był dość nowoczesny. Dwa wałki rozrządu, 16-zaworowa głowica, wielopunktowy wtrysk paliwa – takie rozwiązania stosowano w autach z wyższych półek. Jest to trwała i niezawodna jednostka, oczywiście pod warunkiem regularnego serwisowania.

Eksploatacja

Wśród użytkowników Toyota Starlet ma bardzo dobrą opinię. Mankamentem, szczególnie egzemplarzy z polskiego rynku, jest ubogie wyposażenie podstawowe.

Tak w grudniu 1996 r. zapowiadało wejście Starlet na polski rynek jedno z pism

motoryzacyjnych: „Jedyny samochód, który nie posiada seryjnie, ani za dopłatą takich dodatków jak poduszki powietrzne, ABS czy wspomaganie układu kierowniczego; pomimo tego jest „maluch” bardzo bezpieczny. Jedyną pozycją na liście wyposażenia dodatkowego jest ... lakier metalizowany.”  

Tą generację Starleta sprzedawano u nas dość krótko. Jego cena nie była konkurencyjna w stosunku do innych małych aut. Najczęściej właścicielami modelu stawali się zagorzali miłośnicy marki, osoby lepiej zarabiające i o ustabilizowanym trybie życia. To ostatnie miało bardzo dobry wpływ na eksploatacje auta i jego obecny żywot na rynku wtórnym.

Toyota Starlet, serwisowana prawidłowo, jest prawie niezawodna. Użytkownicy zgłaszają korozje układu wydechowego (końcowy tłumik), awarie centralnego  zamka (jeżeli jest), przedwczesne zużywanie się amortyzatorów. Przed zakupem warto sprawdzić zawieszenie (przede wszystkim tylne), układ hamulcowy (głównie przednie tarcze), układ chłodzenia (chłodnicę). Starlet nie ma problemu z korozją nadwozia. Jeżeli więc przy oglądaniu trafimy na takie zjawisko, to prawdopodobnie auto było naprawiane po kolizji.

Starleta warto kupować. Na rynku jest niewielka ilość samochodów z polskiej sieci sprzedaży i trochę z importu indywidualnego (Niemcy). Te drugie są z reguły lepiej wyposażone i mogą mieć inne silniki. Trafiają się też auta po tuningu.

Wady:                                                                  

- mała przestrzeń z tyłu,

- zbyt głośne silniki na wyższych obrotach,

- ubogie wyposażenie.  

Zalety:

- solidne wykonanie,

- dobre właściwości jezdne,

- trwałe silniki.

Ważniejsze daty z historii modelu:

1989 – debiut Toyoty Starlet modelu P8,

1990 – model pojawia się na rynkach europejskich,

1993 – początek sprzedaży w Polsce,

1996 – premiera modelu P9, ostatniej generacji Starlet,

1997 – sprzedaż P9 w Polsce,

1999 – pojawia się następca Toyoty Starlet – Yaris.

Orientacyjne ceny wywoławcze (w tys. zł)*

*  na podstawie ofert internetowych, bez wersji wyposażenia

Dane techniczne wybranych silników*

* dane producenta z 1997 r.