Skoda Fabia kombi 1.2 HTP

Nadwozie kombi wciąż uznawane jest za najładniejsze z całej rodziny, w skład której wchodzi jeszcze hatchback i sedan Fot. Jerzy Witaszczyk

Benzynowe silniki to dwie odmiany 3-cylindrowej jednostki o pojemności 1,2 litra. Silnik 1.2 HTP z dwoma zaworami na cylinder osiąga moc 54 KM, a silnik 1.2 12V HTP z czterema zaworami w cylindrze - 64 KM. Oba silniki weszły na miejsce niezbyt nowoczesnego, chociaż zmodernizowanego, 1,4-litrowego silnika, który pamiętał jeszcze czasy skody rapid. Trzecią jednostką jest silnik wysokoprężny 1.9 TDi o mocy 130 KM, a czwartą - także wysokoprężna 3-cylindrowa jednostka 1.4 TDi PD o mocy 75 KM.
Fabią kombi z mocniejszą odmianą silnika 1.2 HTP (64 KM) przejechałem prawie dwa tysiące kilometrów. Pierwsza cecha, jaka daje się zauważyć, to bardzo dobre wytłumienie odgłosów pracy. Na wolnych obrotach praktycznie silnika w kabinie nie słychać.
Wbrew obawom, silnik jest dość dynamiczny - aby wykorzystać jego możliwości, wystarczy pamiętać, po co samochód ma skrzynię biegów. Tutaj na szczęście jest ona dobrze zestopniowana. Kiedy w fabrycznych danych zobaczyłem, że fabia z tą jednostką przyśpiesza do 100 km/h w 15,9 sekundy, byłem przekonany, że to pomyłka. Wydawało mi się, że potrzebuje na to mniej czasu.

Nowy silnik 1.2 HTP został sprawdzony w seryjnych samochodach produkowanych przez inne marki w Grupie Volkswagena Fot. Jerzy Witaszczyk

Oba silniki 1.2 HTP są dobrze wyważone, charakteryzują się dość wysoką kulturą pracy, co m.in. jest efektem zastosowania wałka wyrównoważającego. Zaletą obu są niewielkie wymagania w zakresie obsługi. Na przykład trudne do przecenienia jest zastosowanie łańcuszka rozrządu. W odróżnieniu od pasków, nie trzeba pamiętać o ich okresowej wymianie, gdyż pracują przez cały okres eksploatacji silnika. Dzięki temu nie zachodzi obawa, że zapominając o wymianie paska, doprowadzi się do jego zerwania, czego skutkiem będzie poważna awaria silnika.
Mimo dość nieoszczędnego trybu jazdy (trochę miasta i trasa z prędkością zbliżoną do maksymalnej), zużycie paliwa nigdy nie przekroczyło 6,4 litra na 100 km. Przy spokojnej jeździe (ok. 90 km/h) udało mi się przejechać kilkaset kilometrów przy średnim zużyciu 4,8 l/100 km. Należy z tego wnosić, że przy spokojnej jeździe silnik jest oszczędny. Niestety, nie miałem okazji zbadać zużycia paliwa w warunkach miejskich - egzemplarz przeze mnie eksploatowany nie był wyposażony w komputer, który pokazuje chwilowe i średnie spalanie.
Mimo że fabia ma już czwarty rok, wciąż jest przebojem polskiego rynku samochodowego. Pierwsze, co trzeba podkreślić - kombi wciąż się podoba. Auto jest zgrabne. Chociaż powstało na tej samej płycie podłogowej co hatchback, wcale nie sprawia wrażenia przerośniętego.
Podstawowe pozytywne cechy - obszerne i wygodne wnętrze, dobre właściwości jezdne i precyzyjny układ kierowniczy - wciąż potwierdzają się w codziennej praktyce, zwłaszcza jeśli eksploatuje się fabię kombi.

Deska rozdzielcza nie poraża wyrafinowaniem, ale jest praktyczna Fot. Jerzy Witaszczyk

Przedłużone nadwozie dało zysk w postaci zwiększonej przestrzeni bagażnika. W hatchbacku wynosi ona 260 litrów; tutaj - 426 litrów. Pojemność bagażnika jest więc taka, jaką dysponują znacznie większe samochody klasy średniej w nadwoziu sedan. Po złożeniu tylnych siedzeń (dzielonych asymetrycznie) przestrzeń bagażowa wzrasta do 1225 litrów. Na pewno bagażnik kombi sprawdzi się przy okazji rodzinnych wyjazdów.
Fabia kombi ma bardzo dobre właściwości jezdne, mimo przedłużenia karoserii o 26 centymetrów. Niezależnie od tego, czym pokryta jest jezdnia, auto trzyma się znakomicie, dobrze wchodzi w zakręty i hamuje bez zarzutu, utrzymując zadany kierunek.
Niewątpliwie może trochę przeszkadzać dość twarde zawieszenie, ale trzeba pamiętać, że nic nie ma za darmo - to m.in. dzięki tej twardości fabia trzyma się drogi chyba najlepiej spośród wszystkich konkurentów w klasie.
Warto dodać, że fabia jest pojazdem bezpiecznym - w trudnym teście EuroNCAP otrzymała cztery mocne gwiazdki, co jest godnym pochwały osiągnięciem.