Seat Toledo 1.8 T Signo

Tym większe zaskoczenie maluje się na twarzach kierowców wyprzedzanych aut. Nic w tym dziwnego - Toledo z silnikiem o mocy 180 KM to prawdziwy wilk w owczej skórze. Próżno szukać tu agresywnych spoilerów czy chromowanych końcówek tłumika.

Nie tak dawno w salonach pojawiła się zmodernizowana odmiana Toledo, testowy model to jeszcze egzemplarz przed zmianami. Model 2003 różni się od prezentowanego na zdjęciach auta przede wszystkim innymi, mniejszymi lusterkami, identycznymi jak w Ibizie czy Cordobie. Nieco zmian jest także wewnątrz auta, z tapicerki drzwi zniknęły przyciski blokujące drzwi.
W tej chwili w cenniku nie ma Toledo Signo ze 180-konnym silnikiem, chętni na sportowe osiągi muszą zdecydować się na odmianę Top Sport. W wyposażeniu tego auta znalazły się m.in. cztery poduszki gazowe, ABS, systemy ESP i TCS, automatyczna klimatyzacja, centralne ryglowanie zamków, elektrycznie regulowane szyby we wszystkich drzwiach, radioodtwarzacz CD, aluminiowe felgi, alarm i komputer pokładowy. Lista opcji obejmuje tapicerkę skórzaną, tempomat, czujnik deszczu, system nawigacji satelitarnej i lakier metalik.
Auto ma lekką tendencję do podsterowności, czyli wyjeżdżania przodem na zewnątrz zakrętu. Mimo 16-calowych felg w testowym modelu nie można narzekać na komfort jazdy, zawieszenie pracuje cicho i dobrze radzi sobie z dziurami w naszych drogach. Zużycie paliwa przy dość szybkiej jeździe jest zaskakująco niskie, rzadko przekracza 10 l/100 km. Dopiero korzystanie z pełnej mocy silnika powoduje, że apetyt auta wzrasta do ok. 13 l/100 km.
Wnętrze
Deskę rozdzielczą, podobnie jak podwozie i silnik, wzięto z półek koncernu Volkswagena. Jedyne różnice w porównaniu z poprzednią generacją Audi A3 dotyczą kształtu niektórych przełączników i rozmieszczenia zegarów. Radio, montowane w Toledo seryjnie, ma większe od typowych odtwarzaczy rozmiary - jest więc dla złodziei bezużyteczne. Nieco zastrzeżeń mamy do spasowania niektórych elementów - klapka poduszki gazowej pasażera wygląda jak po wypadku. Inny drobiazg zasługuje za to na słowa uznania - kontrolka rezerwy paliwa nie tylko świeci, ale i ostrzega o braku paliwa krótkim, przenikliwym piskiem.
Nadwozie
Tu wyraźnie widać rodzinne podobieństwo - bardzo zbliżoną linię ma Skoda Octavia czy nieco większy Volkswagen Passat. Toledo może się podobać zwłaszcza z przodu, natomiast stylizacja tylnej części przywodzi na myśl niektóre auta japońskie. Choć auto ma spore gabaryty, wewnątrz nie ma zbyt wiele miejsca - zwłaszcza dla pasażerów na tylnym siedzeniu. To "zasługa" krótkiego rozstawu osi. Bagażnik Seata mieści 500 litrów - to niezły wynik, ale trochę mu brakuje do 528 litrów Octavii.
Silnik
Pod maską testowego egzemplarza Toledo znalazł się czterocylindrowy silnik o pojemności 1,8 litra i ogromnej mocy 180 KM. Wcześniej w Toledo stosowano jednostkę o tej samej pojemności, ale mocy 150 KM. Zapewnia on autu, przy umiarkowanym zużyciu paliwa, piorunujące osiągi. Wnętrze jest dobrze wygłuszone, pasażerowie nie mogą więc narzekać na nadmierny hałas, nawet przy dużych prędkościach. Jednostka Seata, mimo dwudziestu zaworów, jest dzięki turbosprężarce elastyczna i nie ma potrzeby zbyt częstej zmiany biegów. Skrzynia biegów jest dobrze zestopniowana, a dźwignia ma dość krótkie, niemal sportowe, skoki.
Podsumowanie
Wilk w owczej skórze to znakomite rozwiązanie - auto nie budzi specjalnego zainteresowania złodziei, a ma fantastyczne osiągi. I, choć cena samochodu jest wysoka, bogate wyposażenie w pełni ją usprawiedliwia. 180-konne auta to rzadkość w tym segmencie rynku.
Seat Toledo a konkurencja

T - hamulce tarczowe, M - manualna skrzynia biegów
Wyposażenie

S - standard, O - opcja