Seat Leon FR 1.8 TSI. Test kompaktowego auta ze sportową duszą

Hot-hatche jak Volkswagen Golf R, Honda Civic Type-R czy Ford Focus RS to auta nie dla każdego. Owszem, są szybkie, wyglądają niezwykle rasowo, ale mają twarde zawieszenia, a donośny dźwięk ich wydechów nie każdemu przypadnie do gustu. O bohaterze dzisiejszego testu można powiedzieć, że to bardzo „ugrzeczniona” wersja Leona Cupry - topowej odmiany hiszpańskiego kompakta z najbardziej sportowym charakterem.

Obecna generacja Seata Leona zadebiutowała w 2012 roku. Powstała na płycie podłogowej MQB współdzieląc ją z wieloma autami koncernu Volkswagena - m.in. Golfem VII, Skodą Octavią oraz Audi A3. Przez cały okres produkcji auto przeszło jeden facelifting - na początku 2017 roku. Przy tej okazji nieznacznie zmieniono wygląd nadwozia, dodano też kilka elementów wyposażenia z zakresu komfortu i bezpieczeństwa. Do testu otrzymaliśmy egzemplarz w wersji wyposażenia FR, która w standardzie ma m.in. 17-calowe felgi, automatyczną klimatyzację dwustrefową, elektroniczną blokadę mechanizmu różnicowego oraz zawieszenie o sportowych nastawach. Pod maską testowego egzemplarza znajduje się silnik o pojemności 1,8 l, mocy 180 KM, momencie obrotowym 250 Nm, połączony z 6-biegową manualną skrzynią biegów.

Wnętrze pięciodrzwiowego Leona zapewnia wygodną podróż czterem pasażerom. Nie powinni oni narzekać na ciasnotę. Co prawda auto jest rejestrowane na pięć osób, ale opcję tą należy traktować wyłącznie awaryjnie - na tylnej kanapie dla trójki pasażerów jest po prostu zbyt wąsko. Bagażnik Leona ma pojemność 380 l. To niezła wartość w porównaniu do innych konkurentów w segmencie. Testowe auto było wyposażone w podwójną podłogę bagażnika, która daje możliwości - albo zwiększenia przestrzeni ładunkowej, albo uzyskania schowka na drobne przedmioty. W bagażniku znajdują się dwa haczyki na torby z zakupami.

Dobre wrażenie sprawia jakość wykonania hiszpańskiego auta. Materiały użyte do wykończenia są przyjemne w dotyku - jedynie w dolnych partiach deski rozdzielczej i konsoli środkowej znajdziemy twarde tworzywa. Na wybojach nie słychać żadnych stuków i trzasków, które mogłyby sugerować niedokładności montażowe.

Zobacz także: Dacia Sandero 1.0 SCe. Budżetowe auto z oszczędnym silnikiem

Na pochwały zasługuje napęd testowego egzemplarza. 180-konny silnik pracuje cicho, a maksymalny moment obrotowy jest dostępny już od 1250 obr/min. W praktyce oznacza to, że utrzymywanie wysokiej dynamiki jazdy nie musi iść w parze z kręceniem silnika do czerwonego pola obrotomierza. Przy tym należy przyznać, że wkręcanie na obroty nie stanowi dla tej jednostki żadnego problemu. Robi to chętnie i praktycznie w całym zakresie obrotów nie czuć żadnej zadyszki. Pochwały zbiera też skrzynia biegów - jej dźwignia dobrze leży w dłoni, a drogi które pokonuje między poszczególnymi biegami są krótkie i precyzyjne. Mimo tego, że według danych fabrycznych do 100 km/h szybciej przyspiesza wersja wyposażona w skrzynię DSG (7,2 s kontra 7,5 s przy skrzyni manualnej) to przyjemność z jazdy manualem jest duża.

Bardzo wygodne są sportowe fotele przednie (seryjne w wersji FR). W testowym egzemplarzu były wykończone tapicerką łączącą skórę z alkantarą, a fotel kierowcy miał pełną elektryczną regulację (dopłata 1241 zł). Wersja FR ma spłaszczoną w dolnej części kierownicę podobną do tej montowanej w topowej Cuprze. Jej wieniec jest obszyty dwoma rodzajami skóry i przeszyty czerwoną nicią. Całość wygląda efektownie i doskonale leży w dłoniach.

[page_break]

Leon trzeciej generacji wypadł bardzo dobrze w testach zderzeniowych EuroNCAP. Auto otrzymało maksymalną ocenę, 5 gwiazdek. Testowy egzemplarz był wyposażony w wiele systemów poprawiających bezpieczeństwo jazdy. O ile asystent pasa ruchu i aktywny tempomat w testowym egzemplarzu działały wzorowo, to nie da się tego powiedzieć o asystencie świateł drogowych. W czasie jazdy po zmroku drogami lokalnymi, system za późno przełączał światła drogowe na mijania. W efekcie kierowcy jadący z przeciwka co chwila zgłaszali fakt oślepienia miganiem świateł drogowych.

Bardzo łatwa i intuicyjna jest obsługa systemu multimedialnego. Dotykowy ekran ma wysoką rozdzielczość, a sama nawigacja działa dobrze. Nie ma problemu z podłączeniem urządzeń peryferyjnych - jest to możliwe zarówno przez bluetooth jak i przez jedno z dwóch gniazd USB.

Prowadzenie Leona FR to duża przyjemność. Samochód doskonale czuje się na krętej drodze. Zawieszenie jest dość twarde, chociaż sprężyste. 18-calowe obręcze wyglądają efektownie, ale nieco ograniczają komfort jazdy po wybojach. Leon FR daje kierowcy możliwość zmiany trybów jazdy. Dostępne są cztery fabrycznie zdefiniowane - od ekonomicznego do sportowego oraz jeden dający możliwość indywidualnej konfiguracji. Jedynym zastrzeżeniem, jakie można mieć do tych ustawień jest zbyt lekko pracujący układ kierowniczy. Nie pomaga zmiana trybu na sportowy - podczas dynamicznej jazdy chciałoby się, by kierownica stawiała nieco większy opór.

Według producenta, Leon 1.8 TSI w ruchu miejskim spala 7,5 litra benzyny na 100 km. W trasie zaś powinien konsumować 5,1 l/100 km (średnie spalanie 6 l/100 km) To optymistyczne wartości. Podczas jazdy po centrum Warszawy w godzinach szczytu zapotrzebowanie na paliwo oscylowało w okolicach 10 l/100 km. Podróżowanie po zróżnicowanych drogach pozamiejskich (szosy lokalne i autostrady) pozwala na uzyskanie średniego spalania na poziomie nieco ponad 7 l/100 km. W czasie dynamicznej jazdy miejskiej nie ma problemu, by z baku zniknęło 12-13 litrów na każde przejechane 100 km.

Cennik pięciodrzwiowego Leona startuje od 59900 zł za wersję 1.2 TSI o mocy 85 KM. Odmiana FR napędzana 180-konnym silnikiem kosztuje przynajmniej 97000 zł. Dopłata do skrzyni DSG to 8300 zł. Doposażając auto do poziomu egzemplarza testowego bez trudu osiągniemy 115000 zł. Porównywalna Alfa Romeo Giulietta o mocy 170 KM kosztuje od 98800 zł, a 200-konny Opel Astra 1.6 SHT od 85700 zł.

Plusy:

• dynamiczny silnik
• dobra jakość wykonania
• dopracowany układ jezdny

Minusy:
- zbyt lekko pracujący układ kierowniczy
- niski komfort jazdy po wyboistej drodze