Seat Arona 1,5 TSI FR 150 KM. Test crossovera z najmocniejszym silnikiem

150 KM w aucie segmentu B do niedawna było przepustką do świata hot hatchów. Dziś taka moc nie jest niczym nadzwyczajnym. W palecie silnikowej Seata Arony, o którym w Motofaktach kilkukrotnie już pisaliśmy, jednostka 1,5 TSI pozycjonowana jest na samym szczycie tabeli. Występuje wyłącznie w specyfikacji FR, która w nomenklaturze Seata i w przypadku Arony jest najwyższą wersją wyposażenia - Cupra w tym modelu nie występuje.

Nadwozie/wnętrze

Testowe auto w kolorze Candy White z kontrastującym, czarnym dachem (1499 zł) wygląda dość zadziornie. Zadziorność owa jest potęgowana przez elementy charakterystyczne dla usportowionej wersji FR. Tylny dyfuzor z podwójnymi końcówkami wydechu (atrapy), przedni zderzak z elementami chromowanymi przeplatają się z cechami mającymi podkreślić offrodadowe aspiracje małego Seata - czarnymi nakładkami nadkoli i progów. Całość uzupełniają chromowane relingi dachowe symbolizujące użyteczność auta. Oświetlenie zewnętrzne naszej testówki było w całości realizowane przez diody LED - jego jakość nie budzi żadnych zastrzeżeń. Arona FR robi dobre wrażenie także po otwarciu drzwi. Materiały wykończeniowe są trochę lepsze niż w Ibizie - głównie mamy tu na myśli boczki drzwiowe, które nie są w całości twarde, a mają wstawki z miękkiej tkaniny. Sam kokpit jest częściowo obszyty miękką okładziną imitującą skórę, a w całym wnętrzu widać czerwone akcenty. Inna niż standardowa jest także kierownica - częściowo wykonano ją z perforowanej skóry, a jej wieniec jest spłaszczony u dołu. Wygodne, sportowe fotele o niezłym trzymaniu bocznym mają regulację wysokości i są standardowym wyposażeniem wersji FR. Do wyposażenia takiego należy też czarna podsufitka i srebrna końcówka drążka zmiany biegów. Obsługa i ergonomia wnętrza nie budzi zastrzeżeń -  zarówno system multimedialny, panel klimatyzacji jak i inna „klawiszologia” jest znana z innych samochodów grupy Volkswagena. Nie można narzekać też na przestrzeń - cztery osoby o wzroście ok. 180 cm usiądą we wnętrzu w miarę wygodnie. Czy znaleźliśmy jakieś wady? Tak - absolutnie niewystarczające jest oświetlenie kabiny pasażerskiej z jedną, dającą stosunkowo mało światła lampką, umieszczoną w jej przedniej części. Poza tym, brakuje oświetlenia lusterek w daszkach przeciwsłonecznych - są niedostępne nawet za dopłatą. Pewnym nieporozumieniem jest też ograniczona funkcjonalność dostępu bezkluczykowego - obsługuje go wyłącznie klamka w drzwiach kierowcy i klapie bagażnika, co stawia pod znakiem zapytania sens dopłacania 1971 zł za pakiet Easy zawierający w sobie właśnie ten element wyposażenia. 400-litrowy bagażnik jest ustawny, ma podwójną podłogę i haczyki na torby z zakupami. O ile praca samego silnika jest dobrze wyciszona, to powyżej 120 km/h do uszu pasażerów dobiega hałas opływającego auto powietrza.

Napęd/prowadzenie

Jedyny czterocylindrowy motor benzynowy w gamie dobrze sobie radzi z napędzaniem tego małego crossovera. 8,2 s w sprincie 0-100 km/h to jeden z lepszych rezultatów w klasie.
Silnik generuje moc 150 KM i 250 Nm maksymalnego momentu obrotowego. Jeżeli jednak ktoś oczekuje sportowych wrażeń z jazdy….może być zawiedziony. Chociaż Arona w testowanej wersji jest bardzo zwinna i do jej osiągów trudno mieć jakiekolwiek zastrzeżenia, to jazda nie dostarcza żadnych sportowych emocji. Silnik jest cichy, wydech brzmi dość nijako, a zawieszenie stanowi dobry kompromis między komfortem i pewnym prowadzeniem. Chociaż samochód ma przełącznik trybów jazdy, to nawet po wejściu w tryb „Sport” układ kierowniczy nadal pracuje zbyt lekko. Jednostka 1,5 TSI w pewnych warunkach może pracować w trybie 2-cylindrowym. Dzieje się to wtedy, gdy albo zdejmujemy nogę z pedału gazu, albo delikatnie go muskamy prawą stopą. Przejście w ów tryb jest w zasadzie niewyczuwalne, aczkolwiek wprawne ucho wychwyci zmianę charakteru pracy silnika. Czy w jakikolwiek sposób przekłada się on na zużycie paliwa? Podczas spokojnej jazdy pozamiejskiej, Arona spali poniżej 6 l/100 km. W mieście trzeba się liczyć z ok. 7,5-8 litrami, a prędkości autostradowe oznaczają ubytek z baku wielkości ok. 7 l/100 km. Dobrze oceniamy pracę dźwigni zmiany biegów - chociaż skoki nie są najkrótsze, to zmiana biegów jest precyzyjna, a prowadzenie drążka wyjątkowo lekkie.
Egzemplarz, który trafił w nasze ręce był wyposażony w znakomicie działającego asystenta martwego pola. W mieście przydadzą się też systemy wspomagające parkowanie – prostopadłe oraz równoległe - do każdej wersji, poza podstawową Reference, dostępne za dopłatą.

Ceny

Generalnie rzecz biorąc, tanio nie jest. Testowe auto przekroczyło magiczną granicę 100 tys. zł. To sporo, jak za crossovera segmentu B. Z drugiej strony, Arona FR ma bogate wyposażenie, które jednak dość łatwo można rozbudować dokupując do samochodu coś z listy opcji. Na przykład za 2846 zł producent proponuje pakiet performance zawierający adaptacyjne zawieszenie i 18-calowe felgi. Pakiet RED, który miała nasza testówka zawierający pasy bezpieczeństwa z czerwonym przeszyciem i lakierowane na taki kolor zaciski hamulcowe kosztuje rozsądne 657 zł. Jedną z droższych opcji jest za to system audio beats z sześcioma głośnikami i subwooferem za 2190 zł.

Podsumowanie

Arona FR pozostawiła po sobie dobre wrażenie. To dość solidnie wykonany i całkiem zrywny crossover. Chociaż nie dostarczy zbyt wielu sportowych emocji, to pozwoli na bezproblemowe i dynamiczne pokonywanie dłuższych tras, także z większym obciążeniem. Wysoka cena zakupu jest w pewnym sensie rekompensowana bogatym wyposażeniem wersji FR i 5-letnią gwarancją. Konkurenci - Renault Captur oraz Peugeot 2008 w wysokich wersjach wyposażenia są wyceniani podobnie.

PLUSY:
- dynamiczny i stosunkowo oszczędny silnik;
- przestronne wnętrze i spory bagażnik;
- precyzyjnie pracująca skrzynia biegów.

MINUSY:
- niewystarczające oświetlenie wnętrza;
- spory hałas przy wyższych prędkościach;
- wysoka cena testowanej wersji.

Dane techniczne Seata Arona 1,5 TSI FR i wybranych konkurentów

Zobacz także: Kia Picanto w naszym teście