Rekordziści w spalaniu. Które auta spalą najmniej, które najwięcej?

Na zużycie paliwa wpływ ma nie tylko sama konstrukcja silnika, ale również m.in. aerodynamika nadwozia, masa pojazdu, zastosowane opony, styl jazdy kierowcy, itp. Przy wyborze auta kierujemy się zwykle danymi technicznymi. Później następuje rozczarowanie – deklaracje producenta odbiegają od faktycznego zużycia paliwa. Najczęściej silnik pali więcej niż „powinien”. Dlaczego? Producenci samochodów dokonują pomiarów w warunkach laboratoryjnych– na hamowni podwoziowej. Procedura NEDC składa się z dwóch prób – miejskiej i pozamiejskiej. W pierwszej dokonuje się czterech, następujących po sobie dwustusekundowych pomiarów, które mają symulować jazdę w warunkach miejskich. Pojazd ustawiony na rolkach ma do przejechania 4052 metrów ze średnią prędkością 18,7 km/h i maksymalną 50 km/h.

Po zakończeniu „miejskiego” testu, przystępuje się do pomiarów w warunkach jazdy poza miastem. Pomiar trwa 400 s i obejmuje jazdę ze średnią prędkością 62,6 km/h oraz maksymalną 120 km/h. W przypadku segmentu aut miejskich ten limit jest ograniczony do 90 km/h.

Taka procedura pomiaru spalania występuje tylko w Unii Europejskiej i jest wynikiem unijnej polityki konsumenckiej, która nakazuje porównywanie produktów. Celem było ujednolicenie warunków, w których mierzone jest zużycie paliwa. Idea słuszna. Szkoda tylko, że nie oddaje stanu faktycznego.

Postanowiliśmy porównać zużycie paliwa przez oferowane w Polsce samochody, posiłkując się oficjalnymi danymi technicznymi. W naszym rankingu nie dzieliliśmy aut na te z silnikami benzynowymi, wysokoprężnymi i auta hybrydowe. 

Ale tu i ówdzie wdzierają się auta hybrydowe (Toyota). Hybrydy to krzyk technicznej mody ostatnich lat. W tym przypadku konstruktorzy muszą się uporać również z masą pojazdu, bo zestaw baterii waży sporo, a masa pojazdu wpływa na spalanie. W sytuacji, gdy w danym segmencie jest kilka samochodów, które zużywają tyle samo paliwa, pod uwagę wzięliśmy te auta, które mają mocniejszy silnik (jeśli silnik jest mały, to nie szuka, by mało palił...).

W grupie samochodów, które są najmniej ekonomiczne również nie ma zaskoczenia – dominują mocne, wolnossące benzyniaki. Należy jednak podkreślić, że wysokie zużycie paliwa ma zupełnie inne znaczenie w aucie klasy miejskiej czy kompakcie, a inne w autach luksusowych. Dlatego żaden potencjalny nabywca np. Rolls-Royce’a Phantoma lub Lamborghini Aventadora nie bierze pod uwagę, ile to auto pali na setkę. Co innego np. w takim Hyundaiu i10, Fordzie S-Maxie lub Oplu Combo. Tutaj liczy się już każdy litr. Należy jednak stwierdzić, iż w ostatnich latach technologia budowy silników poszła na tyle do przodu, że już większość jednostek benzynowych nie straszy megaspalaniem. 

Zużycie paliwa według normy?

Gdyby wierzyć deklaracjom sprzedawców, zużycie paliwa oferowanych przez nich aut jest tak mikroskopijne, że prawie nie warto brać go pod uwagę. Jednak realne życie pokazuje zupełnie co innego.

Dlaczego sprzedawcy samochodów uparcie twierdzą, że „ten samochód zużywa ileś tam” benzyny na sto kilometrów i dlaczego wartości przez nich podawane są zwykle nierealnie małe? Wynika to z marketingowo-twórczego użycia pewnych faktycznie istniejących danych, charakteryzujących każdy wprowadzany do handlu pojazd. 

Urzędnicy tworzący przepisy dopuszczające do obrotu wszelkie produkty, w tym także samochody, chcą ułatwić ocenianie ich i porównywanie między sobą. Dotyczy to także zużycia paliwa. Już od dawna nie czyni się oficjalnych pomiarów podczas jazd drogowych. Badania takie zostały znormalizowane i zautomatyzowane, tak, żeby wyniki można było między sobą skutecznie porównywać. W Unii Europejskiej samochody osobowe podlegają pomiarom na hamowni podwoziowej w cyklu NEDC. Jego wynik przynosi tzw. średnie znormalizowane zużycie paliwa, jakim posługują się sprzedawcy samochodów, mówiąc swoje „ten samochód pali...”. Także w tym cyklu określa się znormalizowaną emisję spalin, która decyduje o dopuszczeniu samochodu do sprzedaży. W niektórych krajach samochody w salonach muszą być oznaczone specjalną nalepką wskazującą na ich „zagrożenie dla środowiska” wynikające właśnie z tego pomiaru. Co dzieje się, gdy kierowca nie jedzie „zgodnie z cyklem”, a szczególnie gdy gwałtowniej przyspiesza lub hamuje, gdy jedzie z mniejszą lub co istotniejsze – z większą prędkością, albo gdy ma dłuższe okresy postoju? Wyniki są inne. Ale tym się nikt nie przejmuje, gdyż liczy się tylko norma. 

Afera Volkswagena (dotycząca jednak toksyczności spalin) udowodniła, że tworzone może być oprogramowanie silników, które wykrywa rozpoczęcie cyklu pomiarowego i wprowadza szczególne, korzystne dla jego przebiegu parametry sterowania. Żeby było ciekawiej, opisana tu norma obowiązuje jedynie w Unii Europejskiej, a np. USA mają własne (bardziej realistyczne) o nazwie EPA. Własne normy i testy mają też Japonia, Australia i Nowa Zelandia.

Aerodynamika ma wpływ na spalanie

Współczynnik oporu aerodynamicznego – oznaczany symbolem cx lub cd – daje pojęcie o skuteczności, z jaką nadwozie samochodu rozcina słup powietrza. Dopracowany kształt karoserii zaczyna odgrywać rolę przy wysokich prędkościach. Do utrzymania 80 km/h wystarcza kilkanaście koni mechanicznych. Do jazdy w tempie 160 km/h typowy samochód potrzebuje już 80 KM. Wszystko przez opór powietrza.

[page_break]

Fiat 500

Auto jest produkowane od 2007 roku. Model został zbudowany na płycie podłogowej Fiata Pandy. Model 500 jest jednym z najlepiej wyposażonych aut w swojej klasie. Już w najbardziej podstawowej wersji jest m.in. 7 poduszek powietrznych (dla kierowcy i pasażera, poduszki boczne przednie, kurtyny powietrzne oraz poduszka kolanowa kierowcy), a także układ ABS wraz z system rozdziału siły hamowania EBD.

Opel Corsa

Corsa E jest obecna na rynku od 2014 r. Bazuje na płycie podłogowej poprzednika – ma identyczny rozstaw osi i bardzo zbliżone wymiary. Natomiast projekt deski rozdzielczej został zaczerpnięty z mniejszego Adama. W Corsie E jest kilka nowych elektronicznych systemów bezpieczeństwa znanych z wyższych modeli Opla, np. system ostrzegania przed kolizją, który wyświetla na szybie przedniej ostrzeżenie w kolorze czerwonym.

Toyota Prius

Pierwszy masowo produkowany samochód z napędem hybrydowym. Debiut tego auta miał miejsce w 1997 roku. Od początku tego roku w sprzedaży jest nowy Prius (czwarta generacja). Auto nawiązuje stylistycznie do poprzedników. Do napędu nowego Priusa zastosowano silnik benzynowy o pojemności 1.8 litra i mocy 98 KM oraz silnik elektryczny o mocy 72 KM. Łączna moc układu wynosi 122 KM.

Mercedes C300e

Mercedes Klasy C zadebiutował w 1993 roku, jako następca modelu 190. Jest jednym z najpopularniejszych modeli niemieckiej marki. Obecnie na rynku jest obecna czwarta generacja Klasy C (model W205). Premiera tego samochodu miała miejsce na początku 2014 roku. Mercedes Klasy C jest oferowany w czterech wersjach nadwoziowych – jako sedan, kombi, coupé i cabrio.

Nissan Note

Samochód produkowany przez japońską firmę od 2006 roku. Wówczas był to minivan. W 2012 roku Nissan wprowadził na rynek drugą generację Note'a, któremu bliżej do samochodów z segmentu B. Auto zaprojektowano na lekkiej i mocnej platformie V, która zapewnia dobre właściwości jezdne. Note wyróżnia się też bardzo przestronnym wnętrzem – oferowanej ilości miejsca nie powstydziłyby się kompakty.

Ford Tourneo Courier

Auto typu kombivan. Zadebiutowało w 2013 roku. Zostało zbudowane na bazie płyty podłogowej Forda Fiesty. W stosunku do gabarytów zewnętrznych, kabina jest przestronna, a na szczególną uwagę zasługuje bagażnik, którego pojemność wynosi 708 litrów. Natomiast po całkowitym rozłożeniu tylnych siedzeń, dzielonych w proporcji 60/40, uzyskujemy maksymalnie pojemność do 1656 litrów. 

Citroen C4 Cactus

To jeden z najbardziej awangardowych modeli ostatnich lat. Poza oryginalnym wyglądem auto wyróżnia szereg niecodziennych rozwiązań, np. wymienialne elementy karoserii z tworzywa sztucznego 

– Airbumbs. Ich zadaniem jest ochrona auta przed drobnymi uszkodzeniami w codziennym użytkowaniu. Natomiast w kabinie niecodziennym elementem są przednie fotele zaprojektowane jak sofa.

Mercedes E 220d

Jeden z najpopularniejszych samochodów w segmencie aut klasy wyższej. Nazewnictwo z literą E pojawiło się w 1993 roku, kiedy to przeprowadzano modernizację Mercedesa-Benz oznaczonego jako W124. Obecnie na rynku jest piąta generacja Klasy E, oznaczona jako model W213. Stylistycznie nawiązuje on w dużym stopniu do flagowego modelu Mercedesa, czyli Klasy S (model W222).

Audi TT

Pierwsza generacja Audi TT pojawiła się na rynku w 1998 r. W 2014 r. na rynek weszła trzecia generacja sportowego modelu z Ingolstadt. Najsłabsza wersja silnikowa rozwija 180 KM. Pozwala to, w zależności od skrzyni biegów, rozpędzić się od 0 do 100 km/h w czasie 6,9 do 7,0 sekundy. W ofercie są także wersje z napędem na obie osie quattro. Najoszczędniejszy jest jednak 184-konny turbodiesel.

Mercedes S300 Hybrid

Flagowy model niemieckiego koncernu. Oznaczenie S pojawiło się w 1972 r. wraz z debiutem modelu W116. Od tamtej pory nastąpiło pięć zmian generacyjnych. Poprzednia została zaprezentowana po raz pierwszy w 2005 r., a do sprzedaży trafiła rok później. Obecna generacja po raz pierwszy została pokazana w maju 2013 r. Auto dostępne jest tylko w jednej wersji nadwozia, którą jest czterodrzwiowy sedan.

Hyundai i10

To najmniejszy model marki oferowany przez koreańskiego producenta na rynku europejskim. Obecnie na rynku jest druga generacja tego samochodu produkowana od 2013 r. w Turcji. Samochód otrzymał nie tylko bardziej atrakcyjny design, ale przede wszystkim bogate wyposażenie, spotykane do tej pory zazwyczaj w autach z wyższych segmentów. Jego siostrzanym modelem jest Kia Picanto.

Opel Corsa OPC

Topową wersję Corsy, którą można poznać po specjalnym niebieskim kolorze nadwozia, a także po większych wlotach powietrza i aluminiowych obwódkach na zderzaku. Pod maską zamontowano turbodoładowany silnik o pojemności 1,6 litra, który generuje 207 KM i 245 Nm przy 1900-5800 obr./min. Takie wartości w miejskim aucie przekładają się na więcej niż satysfakcjonuje osiągi, okupione jednak spalaniem.

Subaru WRX STI

Sportowy sedan jest produkowany od 2014 r. To agresywniejsza wersja Imprezy czwartej generacji. Różni się od niej przednim zderzakiem, nakładkami na progi oraz tylnym zderzakiem ze zintegrowanym dyfuzorem. Samochód jest oferowany jedynie z manualną skrzynią biegów oraz benzynowym, 300-konnym bokserem o pojemności 2,5 litra. Napęd, jak przystało na Subaru, trafia na wszystkie koła.

Opel Insignia OPC

Sportowa odmiana modelu Insignia (premiera w 2008 roku). Auto zbudowano na płycie podłogowej Epsilon II. W 2013 roku auto przeszło gruntowny face lifting. Dotyczy to także wersji OPC. W tej odmianie samochód napędzany jest turbodoładowanym silnikiem benzynowym 2.8 V6, którego pokaźna moc (325 KM) trafia na cztery koła. Do osiągów dopasowano zawieszenie i hamulce.

Ford S-Max

Samochód, który miał wypełnić niszę pomiędzy dużym modelem Galaxy, a mniejszym C-Max. Na rynek wszedł w 2006 roku. S-Max drugiej generacji został zaprezentowany w 2014 roku. Auto dzieli płytę podłogową z piątą generacją Forda Mondeo. Dostępne jest w wersji pięcio- lub siedmiomiejscowej. W ofercie silników znajduje się sześć jednostek – cztery są zasilane olejem napędowym, dwie benzyną.

Opel Combo

Kompaktowe auto dostawcze. Na rynku od 1994 roku. Było wtedy zbudowane z wykorzystaniem płyty podwoziowej Corsy B. Od 2011 roku w sprzedaży jest Combo trzeciej generacji. Tym razem konstrukcja jest zapożyczona od Fiata Doblo. Combo występować może w kilku konfiguracjach. W zależności od przeznaczenia przystosowane może być do przewozu pięciu bądź siedmiu osób lub tylko towaru.

Mercedes G 65 AMG

Kultowa terenówka Mercedesa. Auto pojawiło się w 1979 roku. W 1991 roku na rynek weszła kolejna generacja wyposażona w napęd 4x4, oznaczona jako seria W463 i W461. W tej wersji auto jest sprzedawane do dziś, choć w międzyczasie poddawane było kilku modernizacjom. Jednak główne rozwiązania techniczne pozostały niezmienione. Klasa G jest jednym z najdroższych aut w swoim segmencie. 

Hyundai Genesis

Flagowa limuzyna Hyundaia trafiła na polski rynek w 2014 roku. Według producenta, Genesis nowej generacji jest największym, najlepiej wyposażonym oraz najbardziej zaawansowanym technologicznie samochodem Hyundaia, jaki kiedykolwiek był dostępny w Europie. Samochód wyposażono w wolnosący silnik 3.8 V6 GDI (315 KM), który sparowano z ośmiobiegową, automatyczną skrzynią biegów.

Lamborghini Aventador

Zaprezentowany na początku 2011 r. Aventador zastąpił produkowane przez 10 lat Murcielago. Poza przebojowym nadwoziem, szczyci się silnikiem 6,5 l V12. Wolnossący agregat rozwija 700 KM i 690 Nm. W zależnie od wersji (coupe lub cabrio) rozpędza się do 100 km/h w 2,9 albo 3 s. Zużycie paliwa nie gra roli, gdy za auto płaci się ponad 1,6 mln zł. Na zachodzie Europy dochodzą do tego wysokie podatki za emisję CO2.

Rolls-Royce Phantom

Samochód o nazwie Phantom jest produkowany przez brytyjską markę od 1925 r. W obecnej wersji ten luksusowy model jest na rynku od 2003 r. i był pierwszym modelem po przejęciu Rolls-Royce’a przez BMW. Do napędu Phantoma stosowany jest silnika V12 o pojemności 6,75 litra i mocy 460 KM. Wnętrze w całości jest wykończone skórą, naturalnym drewnem i prawdziwym aluminium.