Na poruszający się po nawierzchni drogi pojazd działają różne siły. Jedne z nich pomagają kierowcy w jeździe, inne - wręcz przeciwnie.
Najważniejszymi siłami działającymi na pojazd w ruchu są siła napędowa pochodząca z momentu rozwijanego przez silnik, siły hamowania oraz siły bezwładności, z których istotną rolę odgrywa siła odśrodkowa wypychająca samochód z zakrętu, jeśli ten porusza się po łuku drogi. Wymienione siły przenoszą koła toczące się po nawierzchni. Żeby ruch pojazdu był stabilny i nie występowało zjawisko poślizgu, ważne jest, aby wypadkowa wspomnianych sił nie była większa niż siła przyczepności koła do danej nawierzchni w określonych warunkach. Siła przyczepności

kół jest zależna między innymi od obciążenia osi pojazdu, rodzaju ogumienia, ciśnienia w ogumieniu oraz od stanu i rodzaju nawierzchni.
Z rozkładu mas w pojeździe wynika, że w samochodach z przednim układem napędowym, bez względu na ilość podróżujących pasażerów przednie koła są dobrze dociążone, co pomaga w osiąganiu wysokich sił przyczepności. Duże siły napędowe oraz efekt ciągnięcia auta przez koła przednie, wpływa korzystnie na łatwość prowadzenia pojazdu w różnych warunkach, a właściwości napędu pomagają w intuicyjnym korygowaniu toru jazdy. Zupełnie inaczej zachowują się samochody z tylnym napędem. Jeśli w takim pojeździe podróżują tylko dwie osoby, napędzane koła tylne są słabo dociążone, co w niesprzyjających warunkach zmniejsza możliwą do uzyskania siłę napędową, a zjawisko pchania pojazdu przez koła napędowe powoduje konieczność dokonywania częstszej korekcji toru jazdy niż przy napędzie przednim.
Z poruszaniem się samochodu po łukach i zakrętach związane są dwa pojęcia podsterowności i nadsterowności. Skłonność samochodu do występowania tych zjawisk jest przypisywana konkretnym rodzajom napędu.