Opel Crossland X. Najmniejszy SUV Opla (video)

Pierwsza rzecz, która zwróciła naszą uwagę w Crosslandzie X to miękkie zawieszenie, jak na tak wysoki samochód. Dawało się to odczuć szczególnie wtedy, gdy wiał silny wiatr. Wówczas bowiem ten crossover był najbardziej podatny na jego podmuchy. Z kolei podczas jazdy po bruku, poza dudnieniem dochodzącym spod podłogi, nie odczuwaliśmy żadnego dyskomfortu. Udało się zatem utrzymać kompromis między sztywnością, a komfortem.

Podczas jazd testowych mieliśmy taką sytuację, że włożyliśmy w bagażnik (ze złożonymi tylnymi oparciami) kilkanaście paczek o wadze ok. 150 kilogramów. Wtedy zachowanie Crosslanda X było wręcz wzorcowe. Ciężar ustabilizował zawieszenie i jechało się jak po sznurku.

Z przodu fajnie się w tym aucie siedzi, bo jego fotele nie dość, że wysoko usytuowane, to są jeszcze bardzo wygodne. Z tyłu jest trochę mniej przestronnie, ale też nie można narzekać. Może gdyby dorosłym przyszło na tylnej kanapie spędzić podróż przez pół Polski, to wtedy nie byłoby już tak różowo?

Kierownica dobrze leży w dłoniach, a wszystkie zegary są bardzo czytelne. Trochę mieliśmy problemów z ręcznym ustawianiem zakresu fal w radioodbiorniku. Natomiast pozostałe funkcje, obsługiwane przez 8-calowy, dotykowy ekran nie budziły zastrzeżeń. Podobało nam się, że było w tym samochodzie kilka poręcznych półek m.in. pod konsolą centralną i między fotelami z przodu.

Jak na tej klasy samochód osobowy nasz Crossland X był nieźle wyposażony. Czuwał nad „martwym polem”, sygnalizował zmianę pasa ruchu bez włączonego kierunkowskazu oraz rejestrował wskazania znaków ograniczających dozwoloną prędkość. Te ostatnie, wraz z aktualną prędkością jazdy, były wyświetlane na wysuwającym się przed oczyma kierowcy, po każdym włączeniu silnika head-up czyli przezroczystym ekranie.

W testowanym egzemplarzu mieliśmy silnik benzynowy o mocy 110 KM. Oczywiście lepszy byłby ten o mocy 130 KM, ale i te 110 wystarczało do codziennej jazdy. Pracował, jak wszystkie jednostki trzycylindrowe z charakterystycznym odgłosem. Przeniesienie napędu na przednie koła (tylko taki jest dostępny w Crosslandzie X) odbywało się poprzez pięciobiegową skrzynię manualną. O dziwo okazał się to zestaw wystarczający do dynamicznego przyspieszania i jazdy autostradowej. Średnie spalanie jakie uzyskaliśmy podczas jazd testowych wyniosło 7,2 l/100 km, ale wydaje się nam, że jeżdżąc nieco bardziej eko z pewnością zeszlibyśmy poniżej 7 l/100 km.

Crossland X sprawdzał się w różnych sytuacjach. Na co dzień jeździliśmy nim po mieście. Były także, najwyżej w dwie osoby, podróże na dłuższych, kilkusetkilometrowych dystansach. Kilkakrotnie zdarzało nam się poruszać po drogach gruntowych z głębokimi koleinami i w każdej sytuacji crossover Opla dawał radę. Najlepiej mu było jednak w ruchu miejskim. Nie potrzebował dużo miejsca na parkingu. Okazywał się bardzo zwrotny. Miał spory, dwupoziomowy bagażnik, w którym bez problemu mieściły się całotygodniowe zakupy.

Crossland X wkroczył do bardzo mocno obsadzonego segmentu niewielkich crossoverów. Nie wydaje się aby był lepszy od Peugeota 2008, z którym jest bardzo mocno spokrewniony czy Renault Captura. Jednocześnie wcale od nich nie odstawał. Dlatego przy podejmowaniu decyzji o jego ewentualnym zakupie trzeba po prostu bardzo starannie sprawdzić całą ofertę w tej kategorii samochodów osobowych.

Dane techniczne i ceny Opel Crossland X oraz wybranych konkurentów: