Opel Agila 1.2

Ostatnio nasi rodacy również przekonali się do tego samochodu i sprzedaż na polskim rynku wzrasta.

Agila to typowy przedstawiciel samochodów miejskich, zaprojektowany na wzór bliźniaczego Suzuki Wagon R+. Agila dostępna jest w kilku wersjach wyposażenia i w trzech wersjach silnikowych. Ostatnio przybył trzeci silnik - wysokoprężny, produkowany w Bielsku-Białej.

Do prezentacji wybraliśmy pojazd z benzynową jednostką napędową 1,2 l o mocy 75 KM. Jest niewiele droższy od wersji napędzanej silnikiem 1,0 l i  znacznie tańszy od pojazdu z nowym dieslem 1,3 dt.

Wnętrze nadwozia

To szczególny przypadek, aby samochód o 3,5-metrowej długości miał tak obszerne wnętrze. Uzyskano je pudełkowatą bryłą dość wysokiego nadwozia, które w zasadzie można zaliczyć do tzw. minivanów. W tym małym samochodzie z segmentu A nawet siedzący z tyłu pasażerowie wysokiego wzrostu mają miejsce na nogi. Zastosowano bowiem znany "chwyt konstrukcyjny" unosząc siedzisko tylnej kanapy wyżej niż siedziska przednich foteli.

Dostęp do wnętrza jest wygodny - czworo drzwi odsłaniają wysokie otwory ułatwiając wejście i wyjście, bez potrzeby zdejmowania kapelusza. Agila nie ma dużego bagażnika. Dopiero po złożeniu jednej lub dwóch części tylnej kanapy (dzielonej 50:50) otrzymujemy wielką i zbliżoną do regularnego sześcianu przestrzeń bagażową. W powiększonym bagażniku z łatwością przewieziemy pralkę lub lodówkę (patrz zdjęcie powyżej)
. Nie będziemy mieli kłopotu z jej włożeniem i wyjęciem. Po uniesieniu piątych drzwi, w ścianie tylnej wyłania się otwór prawie równy obrysowi poprzecznemu pojazdu.

Od modeli z 2003 roku zmieniono homologację samochodu z 4-osobowego na 5-osobowy. Pozwoliła na to nośność Agili, ale trzem osobom siedzącym z tyłu jest ciasno.

Silnik

Agilę od początku produkcji oferowano w dwóch benzynowych wersjach silnikowych z trzema i czterema cylindrami. Obie nowoczesne, serii Ecotec, z 4 zaworami na cylinder, sterowanymi dwoma wałkami rozrządu umieszczonymi w głowicy wykonanej ze stopów lekkich. Teraz przybył 4-cylindrowy diesel, ale podwyższający cenę pojazdu. Wszystkie silniki wbudowywane są poprzecznie z przodu i znajdują się blisko ściany przedniej. W komorze silnika jest na tyle dużo miejsca, że mamy łatwy dostęp do miarki poziomu oleju, wlewu oleju, chłodnicy i zbiornika spryskiwacza.

Wrażenia z jazdy

Kierowca siedzi wysoko, ma świetną widoczność przez szyby o dużych powierzchniach i w dużych lusterkach zewnętrznych. Pojazdem łatwo manewrować. Dobrze działają urządzenia sterowania, w tym elektrycznie wspomagany układ kierowniczy (nie ma wspomagania tylko najtańsza wersja Start 1.0 l).

Duża zwrotność pojazdu wynika z małej średnicy zawracania jak i niewielkich wymiarów zewnętrznych. Kierowca dość szybko przyzwyczaja się do obrysu zewnętrznego pojazdu, który kończy się wraz z szybą tylną.

Podczas jazdy wyczuwa się opory powietrza stawiane przez ścianę przednią o dużej powierzchni. Trzeba więc silniej naciskać pedał przyspiesznika, wtedy silnik staje się głośny i ma większe zapotrzebowanie na paliwo. Pomimo znacznej wysokości pojazd jest stabilny w ruchu, niewiele przechyla się na łukach dróg, jednak wykazuje wrażliwość na silne podmuchy bocznego wiatru.

Podsumowanie

Agila jest wprost wymarzonym autem miejskim, ze względu na świetną widoczność z miejsca kierowcy i niewielkie wymiary zewnętrzne. Jest też samochodem uniwersalnym, w którym dużo miejsca mają cztery osoby, a po złożeniu tylnej kanapy otrzymujemy wielką przestrzeń bagażową.