Mitsubishi Pajero Sport

Do takich aut, znacznie lepiej sprawdzających się w terenie niż na szosie, należy Mitsubishi Pajero Sport.

Inna sprawa, że i polskie drogi, pełne kolein i dziur można właściwie traktować jak niezbyt łatwy teren. Dzięki podwyższonemu zawieszeniu i oponom o wysokim profilu jadąc Pajero można pokonać każdy, nawet najbardziej dziurawy odcinek drogi, nie wzruszają go nawet śpiący policjanci i wysokie krawężniki. Nieco gorzej jest na równym asfalcie podczas szybkiej jazdy. Wówczas daje się we znaki miękkie zawieszenie, auto mocno pochyla się na zakrętach, wymaga także znacznie więcej skupienia podczas jazdy niż zwykłe osobówki. Zaletą jest za to wysoka pozycja za kierownicą, dzięki niej widoczność z miejsca kierowcy jest bardzo dobra.
Nikomu jeszcze nie udała się sztuka stworzenia auta, które równie dobrze radziłoby sobie na szosie i w terenie. Nie inaczej jest z Pajero Sport, auto znacznie lepiej sprawuje się w terenie, mimo niezbyt dużej mocy i sporych rozmiarów. Silnik ma niezłą kulturę pracy, ze względu na sporą masę auta ma duży apetyt na paliwo, średnio podczas testu zużywał około 13 l oleju napędowego na 100 km. Inna sprawa, że jeździliśmy szybko ze stale włączoną klimatyzacją.
W tej chwili w ofercie znajduje się tylko jedna wersja wyposażenia - GLS. Jak na auto terenowe wyposażenie jest imponujące. Poza dwoma poduszkami gazowymi otrzymujemy ABS, centralne ryglowanie zamków, halogeny, elektrycznie opuszczane szyby we wszystkich drzwiach, automatyczną klimatyzację, wspomaganie układu kierowniczego, obrotomierz i immobiliser. Listę uzupełniają aluminiowe felgi, wskaźnik temperatury zewnętrznej, przechyłomierz i elektrycznie sterowane lusterka zewnętrzne. Na liście opcji jest skórzana tapicerka, radioodtwarzacz i lakier metalizowany.
Wnętrze
Wnętrze Pajero Sport jest typowe dla aut japońskich - pozbawione polotu, ale bardzo dobrze wykonane. Nic tu nie skrzypi, nie grzechocze, a i do ergonomii nie mamy większych zastrzeżeń. W aucie terenowym niezbyt mocno rażą także wszechobecne szare tworzywa sztuczne. Na szczęście w wyposażeniu standardowym jest automatyczna klimatyzacja, nie ma więc typowych dla japońskich aut archaicznych suwaków sterujących nawiewem. Deska rozdzielcza jesat czytelna, poza prędkościomierzem, obrotomierzem i wskaźnikami paliwa i temperatury płynu chłodniczego znalazło się tam miejsce dla kontrolki napędu wyboru napędu - na dwa lub wszystkie koła.
Nadwozie
Z trzech odmian Pajero właśnie Sport podoba nam się najbardziej. Nadwozie ma proste kształty, nie ma co doszukiwać się w nim najnowszych krzyków samochodowej mody, jak choćby w największym Pajero. Zalety odmiany Sport to dobra widoczność z miejsca kierowcy, jedynie podczas cofania mogą przeszkadzać szerokie tylne słupki. Nietypowo - bo do góry - otwiera się tylna klapa. Nie ma więc na niej często spotykanego w terenówkach właśnie w tym miejscu koła zapasowego. Imponujące rozmiary ma bagażnik Pajero Sport, co przy komplecie pasażerów na pokładzie i np. planowaniu dłuższego wyjazdu ma spore znaczenie.
Silnik
Do wyboru są dwie jednostki napędowe - benzynowa i wysokoprężna. Ta pierwsza ma sześć cylindrów w układzie V, pojemność 3 l i moc 170 KM. Druga z jednostek to wysokoprężny silnik o czterech cylindrach, o pojemności 2,5 l i mocy 115 KM. Różnica w mocy jest spora, jednak gdy przyjrzymy się momentowi obrotowemu Diesel niewiele ustępuje jednostce benzynowej. Zwolennicy automatycznych skrzyń biegów rozczarują się - w Pajero Sport niezależnie od silnika montowana jest tylko pięciostopniowa skrzynia manualna z reduktorem i dołączanym napędem na przednią oś.
Mitsubishi Pajero Sport, choć jest na rynku od kilku lat, nieźle się "trzyma". W porównaniu z rywalami (Nissana niedawno modernizowano, Toyota jest zupełnie nowym autem) wygląda nieco mniej nowocześnie, ale w tego typu samochodach może być to uznane nawet za zaletę. Świetnie sprawuje się w terenie.
Mitsubishi Pajero Sport a konkurencja

Wyposażenie

S - standard, O - opcja, N - niedostępne