Mitsubishi Pajero DI-D

Także Mitsubishi Pajero sprzedaje się bardzo dobrze, choć musi rywalizować z groźnymi konkurentami - Nissanem Patrolem GR, Jeepem Grand Cherokee, Mercedesem ML czy BMW X5.Napęd na cztery koła i duży prześwit zachęcają do jazdy w terenie znacznie trudniejszym niż asfalt. Jednak do jazdy po piachu czy błocie zdecydowanie nie pasują szosowe opony, z niezbyt głębokim bieżnikiem. Amatorzy mocniejszych wrażeń powinni zaopatrzyć się w specjalne, węższe ogumienie do jazdy w terenie. Auta typu SUV (od angielskiego określenia aut sportowo-rekreacyjnych) siłą rzeczy są kompromisem między własnościami terenowymi, a zachowaniem na szosie. Rzadko udaje się połączyć te cechy. Pajero jest jednym z wyjątków, dość dobrze radzi sobie w terenie, na asfalcie prowadzi się wyjątkowo pewnie. Nawet w okolicach prędkości maksymalnej nie ma problemów z opanowaniem auta.
Wyposażenie Pajero już w wersji podstawowej jest bardzo bogate. Poza wspomaganiem układu kierowniczego, centralnym ryglowaniem zamków, systemem ABS, elektrycznie opuszczanymi szybami w drzwiach, do standardu należą poduszki gazowe dla kierowcy i pasażera, airbagi boczne, immobiliser, obrotomierz, halogeny, komputer pokładowy, elektrycznie regulowane lusterka, klimatyzacja i aluminiowe felgi. Na liście opcji nie znajduje się zbyt wiele - m.in. lakier metalizowany, system nawigacji satelitarnej, skórzana tapicerka i automatyczna skrzynia biegów.
Terenowe Mitusbishi ma twarde zawieszenie, jednak nie powoduje to spadku komfortu. To dzięki oponom, szerokich i o wysokim profilu. Najłatwiej zauważyć to podczas przejazdu przez zwalniajace garby, tzw. śpiących policjantów. Pajero nawet ich nie zauważa. Podczas szybkiej jazdy na szosie nie ma problemów z pod- czy nadsterownością, nawet na tylnym napędzie. Jedyny problem to dość duża wrażliwość na boczny wiatr, ale w końcu przy takiej powierzchni bocznej nie jest to dziwne. Zużycie paliwa podczas szybkiej jazdy szosą i w mieście nie przekracza 13,5 l/100 km. Jak na tak duże auto to wynik całkiem dobry. Zwłaszcza że paliwem tańszym od benzyny jest olej napędowy.
Wnętrze
I wewnątrz Pajero królują ostre, zdecydowane linie. Gdyby nie było to auto terenowe, można by nawet nazwać deskę rozdzielczą toporną. Jednak to, co nie uchodzi w samochodzie typowo szosowym, w off-roadzie jest zaletą. Wskaźniki są czytelne, daszek nad zegarami i górna część środkowej konsoli mają podobny kształt. Mimo że w wyposażeniu znalazła się poduszka gazowa dla pasażera, wygospodarowano po jego stronie aż dwa spore schowki. Zrezygnowano na szczęście z wątpliwej urody uchwytu przed pasażerem. Włącznik świateł awaryjnych jest w dobrym miejscu, by go dosięgnąć nie trzeba właściwie odrywać ręki od kierownicy.
Nadwozie
Już pierwsze spojrzenie na Pajero w wersji pięciodrzwiowej powoduje, że czujemy respekt do tego auta. Nic dziwnego, że kierowcy innych aut na drodze mają takie same odczucia i... chętnie ustępują rozpędzonej terenówce. W porównaniu z poprzednim Pajero kształty nowego modelu są ostrzejsze, w oczy rzucają się zwłaszcza wydęte błotniki i masywne zderzaki. Aby nadwozie nie sprawiało wrażenia zbyt ciężkiego, linia okien za tylnymi drzwiami unosi się do góry. Trzeba przyznać, że ten prosty zabieg dał niezłe efekty. Nie wiedzieć czemu, Pajero (podobnie zresztą jak wiele innych terenówek) ma zdublowane tylne światła. Te w błotnikach są głównie ozdobą, większość funkcji (światła pozycyjne, kierunkowskazy) zgrupowano w zderzaku.
Silnik
W tej dziedzinie nie ma wielkiego wyboru. Długa, pięciodrzwiowa wersja Pajero dostępna jest tylko z dwoma silnikami. Zwolennicy silników wysokoprężnych muszą zdecydować się na 163-konną jednostkę z wtryskiem bezpośrednim. To jeden z największych, jeśli nie największy silnik o czterech cylindrach. 3,2 litra to pojemność zarezerwowana raczej dla jednostek sześciocylindrowych. Nie można narzekać na kulturę pracy - wprawdzie po uruchomieniu jest głośny, później jednak ten dokuczliwy odgłos niemal zupełnie znika, ustępując miejsca basowemu pomrukowi. Amatorzy jednostek benzynowych też nie mają wyboru - jedyny dostępny silnik to sześciocylindrowa jednostka także z wtryskiem bezpośrednim. Z 3,5 litra uzyskano moc 202 KM. Zapewnia bardzo dobre osiągi - prędkość maksymalna wynosi 190 km/h, zaś przyspieszenie od 0 do 100 km/h trwa niecałe 11 sekund (dane dotyczą wersji z manualną skrzynią biegów).
Mimo wysokiej ceny Pajero cieszy się sporym zainteresowaniem klientów. Najwięcej chętnych jest właśnie na testowaną odmianę - z wyspokoprężnym silnikiem DI-D i automatyczną skrzynią biegów. Krótka, trzydrzwiowa wersja Pajero znajduje mniej nabywców, nic więc dziwnego, że oferowana jest wyłącznie na zamówienie. Zobaczymy jak Pajero poradzi sobie w konkurencji z najnowszą wersją Jeepa Grand Cherokee, z nowoczesnym silnikiem Diesla CRD.
Stan techniczny

T - hamulce tarczowe
Wyposażenie

S - standard, O - opcja