Mitsubishi Outlander III (od 2013 r.). Wady, zalety, typowe usterki, sytuacja rynkowa

Po raz pierwszy świat motoryzacji usłyszał o Mitsubishi Outlanderze w 2003 roku, kiedy to do sprzedaży weszła pierwsza generacja tego SUV-a. Druga generacja zadebiutowała w roku 2006. Sześć lat później do salonów sprzedaży wjechał Outlander numer trzy. I właśnie ta odsłona japońskiego SUV-a pozostaje w sprzedaży do dziś. W dotychczasowym okresie produkcji auto przeszło dwa liftingi - w 2015 i 2018 roku.

Pierwszy z nich zmienił wygląd przedniej części samochodu, wprowadzając sporo chromowanych elementów do przedniego zderzaka. Poza tym, poprawiono sztywność nadwozia oraz wyciszenie kabiny pasażerskiej.
Drugi lifting to przede wszystkim wprowadzenie nowych elementów wyposażenia oraz zamontowanie w Outlanderze bardziej wydajnych hamulców. Przy okazji modernizacji, poprawiono też wykończenie wnętrza. Wszystkie Outlandery sprzedawane w Polsce są produkowane w japońskiej fabryce Mitsubishi.

Wśród pochwał, którymi obdarzają Outladnera jego użytkownicy, dominują te dotyczące wnętrza. Jego przestronność sprawia, że wykorzystywanie auta do rodzinnych wyjazdów w cztery osoby nie jest żadnym problemem. 507-litrowy bagażnik pomieści wakacyjny ekwipunek całej rodziny. Trzeci rząd siedzeń przyda się jedynie dzieciom i należy go traktować jedynie w sytuacjach awaryjnych.

Design kokpitu z całą pewnością nie jest porywający. Pod tym względem we wnętrzu Outlandera, niezależnie od jego wersji, panuje zwykłość. Tą zwykłość jednak obsługuje się całkiem przyjemnie, o ile przyzwyczaimy się do nieco przypadkowego umieszczenia niektórych przełączników - jak np. tych od podgrzewania foteli. Jakość wykończenia to średnia półka. Częściowo materiały są miękkie, częściowo twarde. Montaż jest porządny i nic nie powinno trzeszczeć nawet po kilku latach eksploatacji. Obowiązuje zasada: im młodszy egzemplarz, tym lepiej jest wykonany.

Plus za widoczność - dzięki wysokiej pozycji za kierownicą i sporej powierzchni przeszklonej, kierowca nie czuje się jak w czołgu. Sytuację wspomaga kamera cofania - jej jakość mogłaby być lepsza. Wyciszenie wnętrza znacznie różni się między egzemplarzami z początku produkcji, a tymi po drugim liftingu. Widać, starania konstruktorów o to, by Outlander był jak najcichszy.
To, co wyróżnia Outlandera spośród konkurentów o europejskim rodowodzie jest bogate wyposażenie. Aluminiowe felgi, klimatyzacja, czy „pełna elektryka” to elementy obecne w każdym aucie. Najbogatsze wyposażenie mają auta z końca produkcji, zwłaszcza w odmianie Instyle. Skórzana tapicerka, pakiet systemów asystujących kierowcy, elektrycznie otwierana klapa bagażnika, czy pełne oświetlenie LED, podgrzewana kierownica i przednia szyba to elementy, które znajdziemy na ich pokładzie.

Najpopularniejszym źródłem napędu Outlandera jest wolnossący, dwulitrowy motor benzynowy o mocy 150 KM. To dobrze znana jednostka, która słynie z niezawodności. W dużym SUV-ie silnik ten ma co robić. W żadnej z wersji przyspieszenie 0-100 km/h nie schodzi poniżej 10 s. Z drugiej strony, Outlander w żaden sposób nie udaje, że ma sportowe muskuły. Osoby spokojnie jeżdżące docenią niezłą kulturę pracy i harmonijne rozwijanie mocy. Zużycie paliwa? W wersji 4WD należy się spodziewać ok. 12 l/100 km przy w miarę spokojnej jeździe miejskiej. Na autostradzie też będzie ciężko zejść poniżej 11 l/100 km. Dwulitrówka zestawiana jest zarówno ze skrzynią manualną, jak i automatyczną (CVT), z napędem na przednią oś i wszystkie koła.

Kupujesz auto? Kliknij i sprawdź historię pojazdu

Jedyną jednostką wysokoprężną, która występowała w Outlanderze III jest 2.2-litrowy, 150-konny diesel, wycofany z oferty przy okazji drugiego liftingu. To zdecydowanie najlepsze rozwiązanie dla tych, którzy chcą swoim autem pokonywać długie trasy nie spalając przy tym dużych ilości paliwa. To dopracowana jednostka, która bez awarii dojeżdża nawet do 300 tys. km Wady? Przy większym przebiegu lub po zaniedbaniach poprzednich właścicieli może wymagać sporych nakładów, które pozwolą na doprowadzenie zużytego osprzętu do sprawności.

Zdecydowanie najciekawszą wersją jest hybryda typu plug-in. W nomenklaturze Mitsubishi nazwano ją PHEV. Występują dwie domiany tego napędu. Pierwsza z nich została wprowadzona w 2015 r. (pierwszy lifting). Składa się z dwulitrowego motoru benzynowego i dwóch silników elektrycznych. Pierwszy z nich ma 121 KM, dwa pozostałe po 82 KM. Po naładowaniu akumulatorów do pełna, w praktyce jest możliwe przejechanie ok. 50 km wyłącznie w trybie bezemisyjnym. Po liftingu zastosowano większy silnik benzynowy - o poj. 2.4 l, a moc systemowa wzrosła do 224 KM. Poprawiły się osiągi, niestety spadł realny zasięg w trybie bezemisyjnym i wzrosło zużycie paliwa. Outlander PHEV, jak każda hybryda plug-in ma sens wyłącznie w sytuacji, w której będzie regularnie ładowana i użytkownik będzie się starał jak najwięcej przejeżdżać na prądzie. W pozostałych przypadkach - lepiej wybrać klasycznego benzyniaka lub diesla.

Układ jezdny auta jest zestrojony komfortowo. Dobrze dopełnia spokojne usposobienie Outlandera, nie prowokując do szybkiej jazdy.

W chwili pisania tego tekstu w ogłoszeniach jest wystawionych nieco ponad 200 egzemplarzy Outlanderów III generacji. Najtańsze z nich kosztują ok. 40 tys. zł. To auta z początku produkcji, niekiedy z przebiegami przekraczającymi 300 tys. km. Ponad połowa wystawionych aut to wersje benzynowe, reszta - diesle. 1/4 aut pochodzi z polskiej sieci sprzedaży, pozostałe - z importu. Popularnymi kierunkami, z których sprowadza się Outlandery są Niemcy oraz Stany Zjednoczone. W tym drugim przypadku dominują odmiany z silnikami o pojemności 2.4 l, które są niedostępne w Europie. Biorąc pod uwagę egzemplarz zza oceanu, koniecznie należy sprawdzić jakość przeprowadzonej naprawy. Nie ma co się łudzić, że auto nie miało żadnej „przygody”.

Outlander sprawdzi się jako auto rodzinne dla osób ceniących spokojny styl jazdy. Z jednej strony nie wyróżnia się pod żadnym względem, z drugiej zaś brak doniesień o poważnych awariach, czy problemach jakościowych tego modelu. Naszym typem jest benzynowa wersja dwulitrowa z manualną skrzynią biegów, po drugim liftingu. Hybryda ma sens wyłącznie w sytuacji jak najczęstszej jazdy w trybie elektrycznym.

ZALETY:

• przestronne wnętrze;
• bogate wyposażenie większości egzemplarzy;
• brak poważnych awarii i problemów jakościowych.

WADY:

• umiarkowana dynamika wszystkich wersji silnikowych;
• paliwożerne motory benzynowe.

OPINIE:

Auto bezawaryjne, ciche, komfortowe i niesamowicie praktyczne. Bez fajerwerków, ale czy to czasem nie bywa zaletą? Pod względem stosunku jakości do ceny trudno o lepszą alternatywę. Oczywiście warunkiem jest dostęp do zwykłego gniazdka i korzystanie z niego. Odczucie z jazdy to jakby spokojne żeglowanie w ciszy, przy czym silnie wciśnięcie gazu powoduje nagły odgłos benzyniaka i sporą dawkę przyspieszenia. Nie czuje się, że auto waży blisko 2 tony, przyczynia się do tego napęd na 4 koła szczególnie przy mokrej nawierzchni.
Piotr

Jest to bardzo dobry samochód, ocena jest subiektywna bo jestem fanem niemieckiej motoryzacji, stąd mniej pozytywne... ale tylko emocje. Auto można nazwać asystentem. Niezawodny, pakowny, niebrzydki, dający pewność że wyjedziesz ze śniegu czy pod górę i że zawsze dojedziesz z punktu A do punktu B. I to właśnie jest to co mi w nim brakuje. Małe emocje z prowadzenia, po prostu siadasz, jedziesz i jesteś spokojny ale jak się chcę prowadzić samochód i czuć drogę to nie najlepsza propozycja. Stąd w moim garażu są dwa auta a Outlander pełni funkcję strażnika :)
Wojtek

Po przejechaniu pierwszych 5 tys. kilometrów mogę stwierdzić że auto spełniło wszystkie oczekiwania. Jest odpowiednio pojemne zarówno jeżeli chodzi o bagażnik (3 osobowa rodzina na wakacje spakowała się bez problemu) jak i kabinę (osoba średniego wzrostu z tyłu siedzi z nogą założoną na nogę i jeszcze jest luz przy maksymalnie cofniętym do tyłu przednim fotelu). Komfort podróży bardzo wysoki: dobre tłumienie nierówności, dobre wyciszenie, brak jakichkolwiek drgań czy wibracji lub dziwnych odgłosów. Praca silnika i skrzyni biegów znakomita. Moc wystarczająca do sprawnej jazdy.
stefpat

Jeżdżę rok Outlanderem. Minusy: spalanie, brak miejsca na smartfona, brak schowka po lewej stronie kierownicy, brak możliwosci zaryglowania zamków w momencie zamykania klapy bagażnika. Plusy: jazda po każdych drogach wynagradza minusy, Auto płynie jak krążownik. Wygoda, komfort, przetrzeń, widoczność. Zgrałem z sobą Otlandera idealnie.
Damian

Mitsubishi Outlander III - podstawowe dane techniczne:

Zobacz także: Nissan Qashqai w nowej odsłonie