Mandat za brak apteczki. Rząd chce wprowadzić obowiązek jej posiadania w aucie (video)

Zmian można się spodziewać dopiero po 2019 roku. - Nie ma przepisu, który nakazuje wszystkim kierowcom posiadanie apteczki w samochodzie. Przepis dotyczy kierowców taksówek, autobusów, pojazdów nauki jazdy i aut ciężarowych przewożących osoby. Ta grupa musi posiadać apteczkę – tłumaczyła Marzanna Boratyńska z policji w Łodzi.

Jak podkreśliła, do sprawy należy jednak podejść zdroworozsądkowo i dla bezpieczeństwa mieć apteczkę w samochodzie
- Jeżeli apteczka będzie obowiązkowa, to również powinny być obowiązkowe szkolenia z pierwszej pomocy, żebyśmy wiedzieli jak jej użyć – uważa jeden z kierowców.  Inni kierowcy przyznali, że zdarzyło im się użyć apteczki i pomóc komuś na drodze.

Apteczka samochodowa będąca podstawowym zestawem ratowniczym powinna zawierać:

• opatrunek indywidualny - dający możliwość zaopatrzenia ran,
• plastry opatrunkowe różnej wielkości - do zabezpieczenia drobnych uszkodzeń skóry,
• plastry bez opatrunku - do podtrzymania mniejszych opatrunków z gazy,
• opaski elastyczne lub półelastyczne - przydatne przy skręceniach i zwichnięciach stawów,
• bandaże dziane ( 5 i 15 cm.) - podstawowy środek mocującym opatrunki,
• kompresy jałowe z gazy - do bezpośredniego zaopatrzenia małych i dużych ran,
• chusty trójkątne - do stabilizacji kończyn w przypadku np. złamań, skręceń,
• nożyczki - niezbędne do rozcięcia ubrania, a w razie konieczności przecięcia pasów bezpieczeństwa,
• rękawice lateksowe - dla zabezpieczenia rąk ratownika przed zakażeniem,
• koc ratunkowy (folia RNC) - do przykrycia poszkodowanego, by go ogrzać lub ochłodzić,
• maseczka - do sztucznego oddychania,
• instrukcję udzielania pierwszej pomocy

Apteczka samochodowa nie powinna zawierać leków ani środków dezynfekcyjnych. Zmienne warunki atmosferyczne panujące w samochodzie nie zapewniają odpowiednich standardów przechowywania tych środków medycznych.

Zgodnie z art. 162 Kodeksu karnego, kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy konieczne jest poddanie zabiegowi lekarskiemu (np. tracheotomii) lub gdy możliwe jest natychmiastowe udzielenie pomocy ze strony instytucji do tego powołanych.