Lekarstwa nie dla kierowców

Każdy z nas od czasu do czasu zażywa leki, jednak nie zawsze kierowcy zdają sobie sprawę z tego, jaki mają wpływ na prowadzenie pojazdu i jakie środki ostrożności należy zachować.

Pacjenci stale zażywający leki są zwykle uprzedzani przez lekarza, że dany specyfik upośledza zdolność prowadzenia samochodu. Niektóre środki działają tak silnie, że chorzy muszą na czas kuracji w ogóle zrezygnować z prowadzenia auta. Jednak wielu kierowców, sięgając tylko od czasu do czasu po tabletki (np. przeciwbólowe), sądzi, że  nie mają one wpływu na ich organizm. Tymczasem nawet jedna tabletka może być przyczyną tragedii na drodze.

To jednak nie koniec. Osoba stale przyjmująca leki, która decyduje się na prowadzenie samochodu, powinna pamiętać, że niektóre napoje mogą powodować nasilenie lub osłabienie działania medykamentów. Działanie wielu lekarstw zaburza alkohol - nawet w niewielkich dawkach, które wypiliśmy kilka godzin przed zażyciem tabletki.

Badania medyczne dowiodły, że po zażyciu na noc środków nasennych (np. relanium) wypicie rano niewielkiej dawki alkoholu (np. kieliszka wódki) powoduje stan upojenia alkoholowego. To wyklucza z prowadzenia pojazdu nawet na kilkanaście godzin.

Uważać też trzeba na napoje energetyzujące. Duża ich dawka, nawet bez interakcji z lekami, bywa niebezpieczna natomiast obecne w nich składniki, takie jak kofeina czy tauryna, hamują lub nasilają działanie wielu preparatów.

Kawa, herbata i sok grejpfrutowy również nie pozostają bez wpływu na nasz organizm. Zbadano, że stężenie leków przeciwhistaminowych popijanych sokiem  grejpfrutowym może wyraźnie wzrosnąć, co powoduje ryzyko wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca. Specjaliści wskazują, że pomiędzy przyjęciem leku a wypiciem soku grejpfrutowego wymagana jest co najmniej  4-godzinna przerwa.

Według kodeksu drogowego za jazdę po zażyciu leków zawierających m.in. benzodiazepiny (np. uspokajających, takich jak  relanium) czy barbiturany (nasennych, takich jak  luminal) grozi kara pozbawienia wolności do 2 lat. Wykrywanie tych substancji w organizmie kierowców umożliwiają policjantom narkotesty. Badanie jest równie proste, jak sprawdzenie, czy kierujący pojazdem znajduje się pod wpływem alkoholu.

Oto lekarstwa, na które kierowcy muszą uważać:**Leki przeciwbólowe i znieczulające.**

Leki znieczulające miejscowe stosowane np. przy usuwaniu zęba, są przeciwwskazaniem do prowadzenia auta w ciągu  2 godz. od ich podania. Po niewielkich zabiegach pod narkozą  nie można siadać za kierownicą aż przez 24 godziny. Uważać też trzeba na leki przeciwbólowe.Te z grupy opioidowych zaburzają pracę mózgu, powodując opóźnienie refleksu i trudności z właściwą oceną sytuacji na drodze. Do tej grupy należą preparaty z morfiną, tramal. Kierowcy muszą także zachować ostrożność sięgając po farmaceutyki przeciwbólowe i zarazem przeciwkaszlowe zawierające kodeinę (acodin, efferalgan-codeine, gripex, thiocodin).  Preparty te mogą wydłużać tzw. czas reakcji, czyli osłabiać refleks.

Środki nasenne i uspokajające

Kierowca nie powinien wsiadać do auta, jeżeli zażył silne leki nasenne lub uspokajające nawet, gdy wziął je poprzedniego dnia. Upośledzają one precyzję ruchów, powodują senność, osłabienie, a u niektórych osób zmęczenie oraz niepokój. Jeśli ktoś musi prowadzić rano, a nie może zasnąć, powinien sięgnąć po łagodne leki ziołowe. Bezwzględnie zaś należy unikać barbituranów (ipronal, luminal), pochodnych benzodiazepiny (estazolam, nitrazepam, noctofer, signopam).

Środki przeciwwymiotne

Powodują senność, osłabienie, bóle głowy. Połknięcie aviomarinu lub innego środka na nudności związane z  podróżą oznacza rezygnację z kierowania autem.

Leki antyalergiczne

Środki nowszej generacji (np. zyrtec, claritine) nie stanowią przeszkody w prowadzeniu pojazdu. Jednak preparaty starsze np. clemastinum, mogą wywołać senność, bóle głowy i zaburzenia koordynacji ruchów.

Leki na nadciśnienie

Leki starszej generacji stosowane w leczeniu tej choroby mogą powodować zmęczenie i osłabienie. Chodzi (np. brinerdin, normatens, propranolol). Podobnie mogą działać na organizm kierowcy zalecane przy nadciśnieniu leki moczopędne (np. furosemidum,  diuramid). Auto można prowadzić jedynie przy niewielkich dawkach tego typu leków.

Leki psychotropowe

Zalicza się do nich m.in. środki przeciwdepresyjne, przeciwlękowe oraz neuroleptyczne. Mogą  powodować senność lub bezsenność, zawroty głowy, zaburzenia widzenia.