Kierowcy pod specjalnym nadzorem

Wiele lat temu, gdy w czasie studenckich wakacji zatrudniłem się w przedsiębiorstwie transportu samochodowego, nim dostałem kluczyki do Nysy przeszedłem test ze znajomości kodeksu drogowego, a kierownik zasiadł na miejscu dla pasażera i przez kilka minut obserwował jak jeżdżę po mieście. Obecnie niektóre firmy, dysponujące flotami samochodów służbowych, stosują znacznie surowsze kryteria sprawdzania, czy pracownikowi można przydzielić auto. Szkoda, że tylko niektóre...

Panuje powszechna opinia, ze użytkownicy samochodów służbowych jeżdżą niebezpieczniej niż właściciele aut prywatnych. Twierdzenie to odnosi się przede wszystkim nie do osób wykonujących zawód kierowcy, lecz innych pracowników, którym przydzielono służbowe auta osobowe, udające ciężarówki poprzez zamontowanie kratki. Potwierdzają to zagraniczne dane statystyczne, według których kierujący samochodami służbowymi powodują o 50% wypadków więcej niż użytkujący samochody do celów prywatnych.

Firmy posiadające duże floty samochodowe próbują z tym walczyć różnymi metodami, na przykład organizując szkolenia, lub fundując pracownikom kursy bezpiecznej jazdy. Jednym ze sposobów poprawy bezpieczeństwa jest wprowadzenie własnych regulaminów, zawierających obowiązujące w przedsiębiorstwie zasady użytkowania aut służbowych. Określone w nich reguły i zasady są bardziej rygorystyczne niż normy kodeksu drogowego.

Zaświadcza o tym wydany przez BP Polska dokument pod nazwą Standard Bezpieczeństwa na Drodze, z którego chciałbym przytoczyć kilka przykładów.

Według obowiązujących w tych wewnętrznych przepisach reguł, kierowcom nie wolno używać telefonu komórkowego lub innego urządzenia do celów komunikacji dwustronnej podczas prowadzenia pojazdu, a w określonych przypadkach telefon w czasie prowadzenia pojazdu musi być wyłączony. Proszę zwrócić uwagę, że zakaz ten dotyczy również urządzeń głośnomówiących i zestawów słuchawkowych, gdyż każde rozpraszanie uwagi kierującego przynosi dodatkowe ryzyko.

Obowiązkowe jest używanie świateł mijania przy prowadzeniu pojazdu przez cały rok. (samochód z włączonymi światłami mijania jest lepiej widoczny również w dzień. Przestrzeganie tej reguły od kilku lat możemy dostrzec również w przypadku samochodów policyjnych)

Używane przez pracowników firmy samochody osobowe muszą być wyposażone ponad standard wymagań kodeksu drogowego (przykładowo w obowiązkowe przednie światła przeciwmgłowe) i spełniać ostrzejsze warunki techniczne (na przykład opony o głębokości bieżnika nie mniejszej niż 3 milimetry - wskazano również producentów opon, które można montować!)

W skład tzw. Pakietu przeżycia wchodzą m.in. prócz noża do cięcia pasów i “aparatu do sztucznego oddychania" także gwizdki do odstraszania zwierzyny i... jednorazowy aparat fotograficzny.

Tyle technika. A kierujący? Otóż kierujący musi przejść obowiązkowe badania we wskazanej przez pracodawcę placówce oraz szkolenia z zakresu pierwszej pomocy i bezpieczeństwa ruchu drogowego. Przed przydzieleniem auta przechodzi także testy praktyczne z zakresu bezpiecznej jazdy.

Określono także i maksymalny czas podróży, i częstotliwość przerw w prowadzeniu auta, i maksymalną liczbę przejechanych kilometrów w ciągu miesiąca. I jeszcze dwa, bardzo ważne moim zdaniem punkty z tego wielostronicowego dokumentu:

Kierowca nie może być zachęcany lub motywowany do przekraczania dopuszczalnych godzin jazdy.

Kierowcy zobowiązani są do promowania bezpiecznej jazdy poprzez własne zachowanie .

Jeżeli więcej firm przystąpi do podpisanego niedawno paktu na rzecz bezpieczeństwa w ruchu drogowym, być może za jakiś czas, przytoczone na początku dane statystyczne stracą na aktualności.

Kilka lat temu, jedna z firm dysponujących dużą flotą samochodową, oklejała swoje auta następującymi nalepkami:

“Jeżeli zauważysz, że kierujący tym samochodem łamie przepisy i jeździ niebezpiecznie - zadzwoń pod podany numer telefonu".

Potem te napisy zniknęły. Ciekaw jestem dlaczego, bo pomysł wydawał się racjonalny.