Kiedy zmieniać samochód?

Na pewno nie opłaca się sprzedawać samochodu w pierwszych 2 latach eksploatacji, przede wszystkim dlatego, że po pierwszym roku traci on na wartości średnio 25 proc., a po drugim kolejne 15 proc. Natomiast w kolejnych latach utrata wartości jest mniejsza, wynosi około 10 proc. rocznie.

Teoretycznie rzecz biorąc, najmniej tracimy eksploatując samochód powyżej 5 lat, jednak zysk mający swe źródło w niewielkiej utracie wartości jest niwelowany przez coraz większe coroczne koszty napraw i wymiany eksploatowanych części.

Posiadanie samochodu kosztuje niemało. Jeżeli nowy samochód w salonie kosztuje powiedzmy 60 tys. zł, to po 3 latach wart jest już 60 proc. tej ceny, czyli 36 tys. zł. Wtedy nie warto go zamieniać na kolejny, ponieważ strata pieniędzy byłaby najwyższa. Skoro auto po

3 latach traci na wartości około 40 proc. to warto je eksploatować jak najdłużej, dopóki naprawy nie kosztują zbyt dużo. Jak długo, zależy od wielu czynników. Przebiegu kilometrów, stanu technicznego, cen części zamiennych i serwisu.

Z finansowego punktu widzenia zbyt wczesną sprzedaż samochodu należy uznać za błąd, bowiem utrata wartości jest za wysoka. Późniejszą również należy uznać za błąd, ponie-waż naprawy mogą okazać się za drogie.

Najmniej na wartości tracą samochody tanie, a więc małej wielkości. Np. Renault Clio 1.2 po 3 latach traci 31,7 proc. ceny początkowej, Peugeot 107 1.0 - 35 proc., VW Fox 1.2 - 34 proc.

Więcej tracą samochody duże i drogie. BMW 760 po 3 latach warte jest połowę ceny nowego, Citroen C5 - 51 proc., ale już VW Passat po 3 latch traci tylko 31 proc.

Trzeba też pamiętać o tym, jakie czynniki poza wiekiem auta, mają wpływ na utratę wartości. Na cenę używanego samochodu ma wpływ jego pochodzenie, tzn. jest różnica pomiędzy samochodami kupionymi w polskich salonach i sprowadzanymi indywidualnie z zagranicy (przy założeniu, że są to auta w takim samym stanie technicznym). Na rynku obserwujemy tendencję, że samochody importowane indywidualnie, oferowane są po cenach niższych aniżeli te, które kupiono swego czasu w polskich salonach.

Kolejna sprawa to wyposażenie dodatkowe, które zawsze ma swoją wartość. Jeżeli sprzedawca oferuje bogato wyposażony model samochodu, to odpowiadająca cena uwzględnia wartość tego wyposażenia. Ktoś kto kupuje nowe auto i do ceny podstawowej dopłaca kilka tysięcy za wyposażenie, w chwili sprzedaży tego samochodu będzie chciał odzyskać przynajmniej część tych pieniędzy. Bywa jednak, że przy późniejszej sprzedaży nie zawsze się to udaje. Wtedy utrata wartości takiego auta jest większa.

Nabywcy dopłacają przede wszystkim za wyposażenie, które jest sprawne. Kupujący doceniają ABS, poduszki powietrze, ESP, ale także wspomaganie kierownicy i klimatyzację, coraz częściej instalację gazową. Nie chcą natomiast dopłacać za elektrycznie regulowane szyby i lusterka, radiomagnetofon, za wyższą jakość tapicerki np. skórę, alufelgi, haki holownicze.

Zasada jest taka, że im starsze auto, tym mniejsza wartość wyposażenia dodatkowego, a w pewnym wieku nie ma już ono w ogóle większego wpływu na wartość pojazdu. Jest bardzo prawdopodobne, że w starszym samochodzie wyposażenie dodatkowe będzie się psuło i narazi wtedy nabywcę na dodatkowe wydatki.

Samochód powypadkowy udaje się sprzedać za wartość mniejszą niż auto bez wypadku. Dotyczy to zwłaszcza pojazdów w pierwszym okresie eksploatacji, to znaczy do 5 lat. Właściwa naprawa z reguły nie powoduje zmniejszenia cech użytkowych pojazdu i w związku z tym ubytki wartości w stosunku do pojazdów bezwypadkowych nie są duże, sięgają najwyżej 10 %.

Na obniżenie wartości pojazdów wpływają też wszelkiego rodzaju promocje oferowane przez dealerów, szczególnie popularne w ostatnich latach. Stała i wysoka promocja na dany model może w skrajnych przypadkach doprowadzić do utraty wartości na poziomie 35-40% w pierwszych 9-12 miesiącach eksploatacji pojazdu.

Ważne jest też, kiedy producent przewiduje istotne zmiany w danym modelu. Zmiany techniczne, wprowadzenie nowego modelu i face-lifting rzutują na spadek cen modelu poprzedniego.

Jerzy Osuch Wiceprezes INFO-EKSPERT

Kupujący w salonie nowy samochód zwykle nie zastanawia się, nad tym, ile będzie on wart po kilku latach, gdy będzie chciał go sprzedać. Warto wiedzieć, że różnica tych wartości stanowi istotny składnik kosztów posiadania własnego pojazdu. Gdy pozbywamy się trzyletniego samochodu, musimy liczyć się z tym, że jego wartość zmniejszy się w tym czasie w zależności od rodzaju pojazdu, od około 30 do blisko 60 procent. Decyduje o tym popularność samochodu na rynku, która wynika z przekonania o niezawodności, nowoczesności, funkcjonalności i niskich kosztach eksploatacji. Na naszym rynku największą popularnością cieszą się samochody małe oraz większe, tanie samochody rodzinne. Z uwagi na niższe koszty zużycia paliwa rośnie systematycznie zainteresowanie samochodami z silnikami diesla.

Do samochodów, które na wartości tracą najwięcej należą drogie samochody klasy wyższej i luksusowe. Znajdują się wśród nich także samochody innych klas oceniane jako usterkowe, wymagające częstych i bardzo kosztownych napraw.