Kia Cee’d II (2012-2018). Wady, zalety, typowe usterki

W porównaniu do poprzedniczki, Cee’d drugiej generacji był autem reprezentującym zupełnie nową jakość. Wszyscy narzekający na twarde i trzeszczące plastiki we wnętrzu Cee’da I, musieli przyznać, że poprawa była znaczna. Dojrzałość projektu widać było też po wyposażeniu oraz nowych silnikach i rozwiązaniach technicznych zastosowanych w tym samochodzie.

Podobnie jak pierwsza generacja, auto zostało stworzone w europejskim centrum rozwojowym marki w Niemczech. Samochód występował w trzech wersjach nadwoziowych - jako pięciodrzwiowy i trzydrzwiowy (PRO Cee’d) hatchback oraz kombi. W połowie 2015 roku auto przeszło facelifting - zmieniono wówczas m.in. kształt zderzaków, atrapy chłodnicy, a tylne lampy wyposażono w diody LED. We wnętrzu dodano chromowane dodatki wykończeniowe, a pod maski trafi nowy silnik o pojemności 1,0 l.

Nadwozie/wnętrze

Skok jakościowy względem poprzedniej generacji najlepiej widać we wnętrzu. Zastosowano o wiele lepsze materiały wykończeniowe, poprawiono też spasowanie, a sam rysunek kokpitu stał się ciekawszy. Pochwały zbierają fotele - są sprężyste i nie męczą w długich trasach. W usportowionej odmianie GT montowano sportowe fotele Recaro, które spodobają się miłośnikom dynamicznej jazdy. Kabina pasażerska auta jest nieźle wyciszona, a miejsca w środku jest pod dostatkiem dla 4 dorosłych pasażerów. Oddzielnie należy traktować wersję trzydrzwiową PRO Cee’d, w której zajmowanie miejsc na tylnej kanapie może przysporzyć trochę trudności. W zamian użytkownik otrzymuje jednego z najładniejszych trzydrzwiowych hatchbacków ostatnich lat. Bagażnik o pojemności 380 l (hatchback) i 528 l (kombi) ma regularne kształty, które ułatwiają racjonalne wykorzystanie jego kubatury. Widoczność z miejsca kierowcy ograniczają szerokie tylne słupki - tutaj jednak Cee’d nie jest wyjątkiem, podobny problem ma wiele innych samochodów. Szukając egzemplarza dla siebie, należy dokładnie przyjrzeć się nadwoziu - co prawda zabezpieczenie antykorozyjne względem poprzednika zostało poprawione, ale zdarzają się problemy z łuszczącym lakierem (zwłaszcza w okolicy klamek), a sama powłoka lakiernicza jest podatna na zarysowania i odpryski. Aby dłużej zachować świeży wygląd samochodu, należy omijać szerokim łukiem myjnie automatyczne. Wśród kilku wersji wyposażeniowych oznaczanych podobnie jak rozmiary ubrań (S, M, L, XL, GT L, GT XL, GT Line), na rynku wtórnym dominuje odmiana M oraz L - optymalna pod względem elementów z zakresu komfortu i bezpieczeństwa. Wyższe poziomy wyposażenia należą do rzadkości.

Napęd/prowadzenie

Najsłabszym silnikiem benzynowym, jaki trafiał do Kii Cee’d II jest 100-konny 1,4-litrowy motor przejęty z poprzednika. Nie sprawia on większych problemów, chociaż relatywnie sporo pali i nie zapewnia dobrej dynamiki (0-100 km/h w 12,8 s). Plusem jest fakt, że silnik ten dobrze współpracuje z instalacją LPG, więc będzie dobrą propozycją dla dużo jeżdżących po mieście. Lepszą dynamikę przy podobnym spalaniu zapewnia 135-konna jednostka 1.6 GDI z bezpośrednim wtryskiem benzyny. Trzeba jednak zwracać uwagę na wymianę oleju co 10-12 tys km, bo zdarzały się pojedyncze przypadki obrócenia panewek w autach przed liftingiem. Doładowana wersja tego silnika ma 204 KM i jest zarezerwowana dla wersji GT. Takie auto przyspiesza do „setki” w 7,7 s, co stanowi najlepszy wynik z całej gamy Cee’da. Trzycylindrowy, litrowy motor to jednostka stosunkowo bezproblemowa, chociaż nie każdemu spodoba się kultura jej pracy i charakterystyczny dźwięk. Dobrą opinią cieszą się diesle - mają dość prostą budowę (np. nie występuje w nich koło dwumasowe), są oszczędne i w miarę bezproblemowe. Kluczem do wieloletniej eksploatacji bez awarii jest skrócenie o połowę interwałów wymiany oleju - 30 tys. km sugerowane przez producenta to przesadzony dystans. Trudno narzekać na prowadzenie kompaktowej Kii. W stosunku do pierwszej generacji, w tylnym zawieszeniu wprowadzono układ wielowahaczowy (zamiast belki skrętnej), co poprawiło komfort jazdy i trzymanie się drogi w zakrętach. Po odjęciu gazu w szybko pokonywanym zakręcie auto przechodzi w łatwą do kontrolowania nadsterowność. Użytkownicy narzekają za to na hamulce - oryginalne tarcze są podatne na skrzywienie przy hamowaniu z dużych prędkości i sugeruje się, by zastąpić je dobrym zamiennikiem.

Typowe usterki

Cee’d drugiej generacji to generalnie bardzo trwałe i porządnie zrobione auto. Poza wspomnianymi zarzutami dotyczącymi łatwo rysującego się lakieru, użytkownicy narzekają na awarie świateł do jazdy dziennej - wiele z nich zostało wymienionych na gwarancji. Problem leży w elektronice sterującej diodami LED. W autach napędzanych silnikami wysokoprężnymi zatyka się sitko w zbiorniku paliwa - objawem jest przechodzenie motoru w tryb awaryjny i brak mocy. Z racji tego, że każdy Cee’d wyjeżdżał z salonu z 7-letnią gwarancją, zdecydowana większość egzemplarzy jest do dziś serwisowana w ASO, a ewentualne usterki były usuwane na gwarancji.

Sytuacja rynkowa

Podaż różnych wersji Kii Cee’d drugiej generacji jest ogromna. Dostępne są zarówno auta z polskiej sieci sprzedaży (zdecydowana większość), jak i importowane. Wiele egzemplarzy pochodzi z flot. Nie należy się ich bać, o ile nie mają wielkich przebiegów - zazwyczaj były rzetelnie serwisowane. Co ciekawe, mimo wejścia do sprzedaży następcy, u niektórych dealerów wciąż są dostępne fabrycznie nowe egzemplarze Kii Cee’d II generacji. Jeżeli komuś nie zależy na pogoni za nowościami, może spróbować wynegocjować dobrą cenę za model, który właśnie zszedł ze sceny. Na drugim końcu tabeli są auta z początku produkcji, z przebiegami często zbliżającymi się do 300 tys. km - za ok. 26-27 tys. zł. Mając ok. 40 tys. zł można oczekiwać auta z polskiego salonu, od osoby prywatnej, z przebiegiem poniżej 100 tys. km.

Podsumowanie

Cee’d II generacji to solidne auto, na którym można polegać. Jest nieco tańsze w porównaniu do swoich niemieckich konkurentów, a nie odstaje od nich pod względem technicznym i funkcjonalnym. Pod względem awaryjności też nie ma się czego wstydzić. Wśród auto kompaktowych to dobry wybór dla wszystkich tych, którzy niekoniecznie chcą się wyróżnić z tłumu, a ich priorytetem jest bezproblemowy dojazd do celu podróży.

PLUSY:
- niezła jakość wykonania wnętrza;
- przestronność kabiny pasażerskiej;
- duża podaż aut z polskich salonów.

MINUSY:
delikatny lakier;
oryginalne tarcze hamulcowe ulegające odkształceniu.

Kia Cee’d II - wybrane dane techniczne

Zobacz także: Kia Picanto w naszym teście