Historia rekordów prędkości: 1905 Napier L48

W 1905 roku prędkości uzyskiwane przez kierowców były już na tyle wysokie, że kierowcy zrezygnowali z prób na publicznych drogach. Miłośnicy szybkiej jazdy przenieśli się na plażę w pobliżu miasta Daytona Beach na Florydzie, gdzie wyjątkowo równa nawierzchnia sprzyjała ustanawianiu kolejnych rekordów prędkości.

**CZYTAJ TAKŻE

**

W 1905 roku zorganizowano tam "Tydzień Prędkości". Do udziału w imprezie zgłosiło się wielu ówcześnie znanych kierowców i konstruktorów. Jednym z nich był S.F. Edge, który zyskał uznanie dzięki modyfikacjom pojazdów marki Napier, które czyniły z nich wyczynowe pojazdy sportowe. Kilka miesięcy wcześniej zbudowany przez niego samochód o mocy 60 KM przejechał dystans 1581 mil ze średnią prędkością 105 kilometrów na godzinę.

Jednak specjalnie na "Tydzień Prędkości" przygotował on wzmocnioną konstrukcję o mocy aż 90 KM. Było to możliwe dzięki zastosowaniu sześciocylindrowego silnika o pojemności 14.9 litra. Niewątpliwą zaletą pojazdu była jego niska masa, która nie przekraczała 1 tony. Moc była przekazywana na tylną oś za pośrednictwem 3 biegowej przekładni. W przeciwieństwie do większości ówczesnych konstrukcji, do przeniesienia napędu nie użyto łańcuchów, lecz wału Cardana. Zdjęcie tego pojazdu dostępne jest tutaj
.

Niestety, w czasie trwania imprezy na Daytona Beach, warunki nie sprzyjały szybkim pojazdom, ponieważ nawierzchnia plaży była bardzo zniszczona. Mimo to, Arthur MacDonald, kierowca Napiera L48, ustanowił nowy rekord prędkości. Zaproszeni na te zawody oficjalni sędziowie orzekli, że prędkość przejazdu Anglika wynosiła 168,38 km/h.

Wyczyn MacDonalda sprawił, że na plażę w Daytona z każdym rokiem zaczęli przybywać kolejni śmiałkowie, którzy chcieli ustanowić nowy rekord prędkości. W pierwszej dekadzie XX wieku miejsce to stało się mekką dla entuzjastów szybkiej jazdy. W latach 1905-1935 aż piętnaście razy ustanowiono tam rekord prędkości na lądzie.