Geniusz, który stworzył markę

Breguet urodził się 10 stycznia 1747 roku w Neuchatel. W roku 1775 otworzył swój pierwszy, własny zakład zegarmistrzowski w Paryżu na Quai de L’Horloge w pobliżu Notre Dame. W tym samym roku ożenił się, a wkrótce bo już w następnym roku urodził mu się syn Antonie-Louis.

W 1780 roku Breguet rozpoczął produkcję zegarka o automatycznym naciągu "perpetuelle". Podstawy tego technicznego wynalazku opracował Perrelet, ale Breguet udoskonalił go i rozwinął technicznie.

Na początku jakiejkolwiek kariery dobrze jest otrzymać mocne wsparcie od kogoś liczącego się w środowisku. Breguet takie wsparcie otrzymał od Abbe Marie, która otworzyła mu drzwi do najbogatszej klienteli Paryża. Został przedstawiony Marii Antoninie, która zachwycona produkcją Bregueta natychmiast zamówiła "perpetuelle". Było to pierwsze i z pewnością nie ostatnie zamówienie Królowej, która nawet będąc w więzieniu, dbała o swoje drobne przyjemności zamawiając u Bregueta kolejny zegarek z funkcją "repeater" (nr 179) w 1792 roku. Nosiła go aż do tragicznego dnia egzekucji (zegarek skradziony został w 1983 roku z muzeum w Jerozolimie).

W 1794 roku Breguet otrzymał zamówienie od Ludwika XVI a wkrótce od pozostałych członków rodziny królewskiej. Nawet tak potężny człowiek jak Talleyrand (francuski dyplomata, minister spraw zagr. Francji, biskup Autun, reprezentant Francji na Kongresie Wiedeńskim) był klientem Bregueta. Legenda głosi, że Breguet upuścił swój zegarek podczas jednego z tzw. Salonu Talleyranda w 1790 roku aby pokazać znakomitej, zgromadzonej publiczności trwałość swoich zegarków i ich odporność na uderzenia.

Sukcesy Bregueta nie ograniczały się tylko do rynku francuskiego. Angielska rodzina królewska zachwycona jego zegarami również je zamawiała

, a on często podróżując na Wyspę osobiście je dostarczał.

Ten luksusowy biznes oparty w dużej mierze na najznamienitszych koneksjach doskonale się rozwijał. Breguet był jednak zbyt wielką indywidualnością, aby swój talent poświęcić tylko zegarkom. Znajdował czas na zajmowanie się rozwiązywaniem różnych problemów naukowych zwłaszcza we współpracy z hiszpańskim inżynierem Augustynem de Betancourt. Wspólnie opracowali m.in. system telegraficznego przesyłania wiadomości na duże odległości.

Breguet zadziwiał współczesnych swoją innowacyjnością we wzornictwie i technice zegarowej. Jego tarcze miały śmiałe i bardzo estetyczne wzornictwo, a jednocześnie były proste i nie "przeładowane" co było typowe dla ówczesnego wzornictwa. Stworzona przez niego i znana na całym świecie tarcza giloszowana (quilloched) została opracowana w 1786 roku.

Produkcja zegarków Bregueta była jednak prowadzona na małą skalę i mimo tego, że zegarki były drogie a klienci bardzo zamożni, to kłopoty finansowe nie ominęły również jego.

Podczas Rewolucji Francuskiej, Breguet dyplomatycznie "trzymał" ze wszystkimi stronami konfliktu. Niezależnie jednak od swojej dyplomacji, sprawy przybrały zły obrót gdy Girondists - partia z którą Breguet był mocno związany, przegrała wojnę z Robespierrem. Dzięki wpływowym przyjaciołom, Breguetowi udało się ujść z życiem i w 1793 r. pod eskortą został odstawiony do Szwajcarii. Jego zakład w Paryżu został skonfiskowany.

Breguet powrócił więc do miejsca swojego urodzenia, Neuchatel. W niedługim czasie, w miejscowości Le Locie otworzył, ale tylko na "chwilę" zakład zegarmistrzowski. Jego plany szybko się sprawdziły ponieważ już w maju 1795 roku władze francuskie zezwoliły mu na powrót do Paryża gdzie odzyskał swój utracony zakład.

Następne lata to okres najbardziej twórczy w życiu Bregueta. Wszystkie wcześniejsze plany, zamierzenia i innowacje techniczne zostały zrealizowane (np. udoskonalona sprężyna balansu, znana jako "sprężyna Bregueta" - 1795 r). W tym samym roku pojawił się inny, perfekcyjny model "Quantieme Perpetua" z funkcją wiecznego kalendarza.

Breguet zaczął jednak dostrzegać, że jego nowi klienci są inni od tych sprzed Rewolucji. Trudniej się wydawało duże kwoty na luksusowe zachcianki typu zegarek. Wpadł więc na pomysł tworzenia zegarków prostszych, a tym samym tańszych. Uelastycznił również swoją ofertę handlową poprzez umożliwienie klientom zamawiania zegarków po wpłacie depozytu - to pozwoliło mu na produkcję serii tzw. "przedsprzedażnych".

Starał się stale zaskakiwać nowymi pomysłami i rozwiązaniami technicznymi. Stworzył zegarek "montre a tact", który informował o czasie za pomocą dotyku - klient nie musiał wyjmować zegarka z kieszonki aby dowiedzieć się która jest godzina.

Inwencja techniczna, jaką zaprezentował w 1801 roku opracowując tourbillona, uwieczniła nazwisko Bregueta bardziej niż jakiekolwiek inne jego dokonanie. Cesarz Napoleon nigdy nie został klientem Bregueta, natomiast cała rodzina cesarza kupowała te zegarki prawie hurtowo - zakupiła około 100 zegarków. Gdy siostra Napoleona została Królową Neapolu, zamówiła w 1810 r słynny zegarek, znany wśród kolekcjonerów jako "Reine de Naples".

Przez wielu historyków zajmujących się zegarmistrzostwem, ten zegarek jest uważany za pierwszy zegarek naręczny. Sława Bregueta roznosiła się po całym świecie, wszyscy wielcy i zamożni byli zainteresowani jego zegarkami. Gdy Car Aleksander I przybył do Paryża po zwycięstwie nad Napoleonem, zachwycił się wyrobami Bregueta i natychmiast stał się jego klientem.

Wśród klienteli Bregueta pojawili się w tamtych czasach również Król Ludwik XVII (przyznał Breguetowi odznaczenie Legii Honorowej oraz zaszczytne członkostwo Akademii Nauk) oraz Papież Pius VII (zamówił model astronomiczny).

Breguet podpisywał wszystkie swoje zegarki, ale z oczywistych względów wygrawerowanie było bardzo drobne i trudne do odczytania. Sam prowadził również dokładne zapisy (w dwóch kategoriach) wszystkich sprzedanych zegarków: wykonanych przez niego osobiście i jego asystenta w pracowni w Paryżu oraz te wykonane pod kontrolą Bregueta w Szwajcarii i sprzedawane pod jego imieniem.

Abraham-Louis Breguet zmarł w Paryżu 17 IX 1823 roku. Jego syn Antonie-Louis kontynuował dzieło sławnego ojca. On również był utalentowanym zegarmistrzem, opracował w 1830 roku pierwszy zegarek nakręcany koronką a nie kluczykiem. W 1858 roku przekazał firmę swojemu synowi Louis-Clement’owi, który oprócz produkcji zegarków rozpoczął produkcję precyzyjnych przyrządów pomiarowych.

W roku 1870 rodzina Breguet sprzedała "zegarkową" część firmy. Czasy były trudne, klientów coraz mniej więc i produkcja została bardzo ograniczona. Nabywcą został Edward Brown, angielski zegarmistrz. On sam, a w późniejszym czasie jego następcy kontynuowali produkcję zegarków spod znaku Bregueta ale w małych ilościach, zaledwie paruset sztuk rocznie.

W roku 1970 jego potomkowie sprzedali butik Bregueta braciom Jacques i Pierre Chanmet - paryskim jubilerom, którzy zlecali firmom zewnętrznym produkcję zegarków Bregueta a wkrótce uruchomili również swoją własną produkcję zegarków.

Mimo sporego popytu nie osiągnęli jednak sukcesu finansowego. Duża sprzedaż, ale źle zarządzana i nieudolnie kontrolowana zwykle nie przynosi oczekiwanego zysku. Tak było i w tym przypadku. Bracia tracili na każdym wyprodukowanym zegarku. Zbankrutowali w 1987 roku. W ten sposób Breguet dostał się w ręce Investcorp.

W 1991 roku, ta firma inwestycyjna dokupiła jeszcze Nouvelle Lemania i Valdar, które razem z Breguetem tworzyły Groupe Horloger Breguet. Lemania produkowała skomplikowane i rozbudowane mechanizmy a mechanizmy "podstawowe" były kupowane od Jaeger-LeCoultre oraz Frederic Piguet’a. W 1995 roku Breguet zwiększył swoją produkcję do prawie 5 tys. szt rocznie oraz przeniósł siedzibę do L’Abbaye, w dolinie Vallee de Joux niedaleko Brassus.

Do sukcesu wciąż jednak było daleko. Produkcja Bregueta przewyższała podaż. Zegarki były sprzedawane z dużymi rabatami, firma ponosiła więc nadal straty. Jakość tych zegarków również spadła ponieważ do ich produkcji używano mechanizmów (kalibrów) niewystarczająco dobrych. Dla przykładu, chronografy z kolekcji XX były bardzo często zwracane do serwisu.

Marka Breguet’a straciła zdecydowanie swój dawny blask. Niezrażony jednak taką sytuacją, Nicolas G. Hayek wziął w 1999 roku firmę pod swoje skrzydła. I od tej chwili Breguet stanowi część Grupy Swatch’a. Pragnieniem Hayek’a było przywrócenie utraconej sławy i świetności zegarkom Bregueta. Breguet otrzymał pozycje lidera w całej Grupie Swatch’a. Hayek kupował wszystkie dostępne (również stare) modele Bregueta, wystawiał je w zorganizowanym przez siebie Breguet Museum w Paryżu. Kupował również te modele, które stwarzały techniczne problemy i nie przynosiły splendoru firmie.

Dodatkowo, Hayek wstrzymał dostawy mechanizmów Lemania do innych firm spoza Swatch Group, zamierzał doprowadzić do sytuacji gdy ścisła współpraca Breguet’a z Lemanią przywróci dawny blask zegarkom Bregueta i w ten sposób historia zakreśli swe koło. Hayek od zawsze był człowiekiem sukcesu, i tym razem cel i sukces zostały osiągnięte. Siedziba Bregueta nadal mieści się w L’Abbaye ale produkcję przeniesiono do nowoczesnego budynku w L’Orient w tej samej dolinie. Dzisiejsze, nowoczesne zegarki Bregueta, po latach chudych wróciły na zasłużone, czołowe miejsce na rynku zegarmistrzowskim.

Breguet ma obecnie ekspansywny program rozwoju. Mimo stosunkowo małej produkcji istnieje 7 kolekcji:

- Classique od klasycznej stylizacji, prostej ale atrakcyjnej z małą wskazówką sekundową aż do modelu z wiecznym kalendarzem, fazami księżyca, zawsze w złotej obudowie,

- Classique Grande Complications, wyjątkowe mechanizmy, różne tourbillony (łącznie z chronografami z różnymi dodatkowymi funkcjami opracowanymi osobiście przez Bregueta),

wiecznym kalendarzem oraz funkcją wyrównywania czasu,

- Marine, nazwa pochodzi od modeli opracowanych przez samego Bregueta dla francuskiej Marynarki,

- Heritage, eleganckie zegarki w obudowach "tonneau",

- Type XX, to bardziej nowoczesne, wyglądające sportowo modele inspirowane udoskonalonym przez Bregueta w 1950 zegarkiem dla francuskiej marynarki. Nowy Type XXI jest najnowszym dodatkiem do tej kolekcji,

- Reine de Naples, kolekcja klasycznych zegarków dla kobiet z nadzwyczaj dekoracyjną obudową. Inspiracją był zegarek na bransolecie stworzony dla siostry Napoleona Bonaparte - Karoliny Królowej Neapolu,

- Tradition, najnowsza linia oparta na wzornictwie dawnych, oryginalnych zegarków Bregueta. Łączy w sobie piękno historii i przyszłościowe rozwiązania techniczne.

00/24 The Ultimata Watch Magazine