Ford Mondeo ST220

Chętni na rodzinnego Forda o nieprzeciętnych osiągach, o które dba 226-konny silnik 3.0 V6 nie muszą na szczęście wybierać jedynie auta z nadwoziem kombi - do wyboru są także pozostałe odmiany - sedan i liftback. Tylko niezbyt wprawny obserwator może podrasowane Mondeo pomylić ze spokojniejszymi wersjami. Już na pierwszy rzut oka widać ogromne, 18-calowe aluminiowe felgi, inne zderzaki i dwie chromowane końcówki układu wydechowego.
Jazda
Nikt chyba nie ma wątpliwości że ST220 to najszybsza odmiana Mondeo. 7,7 sekundy w sprincie od 0 do 100 km/h robi wrażenie, podobnie prędkość maksymalna - 243 km/h pozwala na jazdę lewym pasem autostrad w Niemczech w towarzystwie Porsche czy najszybszych BMW. Podczas szybkiej jazdy po naszych dziurawych drogach trzeba żelaznym chwytem trzymać kierownicę. Twarde zawieszenie w zestawieniu z 18-calowymi felgami niestety nie jest stworzone na kiepską nawierzchnię. Szybka jazda powoduje zwiększony apetyt na paliwo - rzadko udaje się zejść poniżej 13 l benzyny na 100 km. Ale w sportowym aucie to nie jest najważniejsze.
Wyposażenie
Już w podstawowej odmianie Mondeo, nazywanej Ambiente, jest nieźle wyposażone. W standardzie znalazło się sześć poduszek gazowych, ABS, wspomaganie układu kierowniczego, elektrycznie opuszczane szyby w przednich drzwiach, klimatyzacja, wskaźnik temperatury zewnętrznej a także radioodtwarzacz. W modelu ST220 do standardu należą także ksenonowe reflektory, ESP, elektrycznie sterowane szyby w tylnych drzwiach, automatyczna klimatyzacja, podgrzewane fotele przednie, skórzana tapicerka, radioodtwarzacz ze zmieniaczem 6 płyt CD i komputer pokładowy.
Na liście opcji znalazły się czujniki pomagające przy parkowaniu, tempomat i system nawigacji satelitarnej.
Nadwozie
Do wyboru są trzy wersje nadwozia - sedan, liftback i kombi. Ta ostatnia odmiana jest wyraźnie droższa od pozostałych. O ile sedan kosztuje 116 200 zł, liftback 119 400 zł, to za kombi trzeba zapłacić aż 122 400 zł. Różnica więc jest spora, jeśli ktoś nie potrzebuje uniwersalnego nadwozia, powinien wybrać którąś z tańszych odmian. Linia nadwozia jest harmonijna, tył nie sprawia wrażenia "przyklejonego“, co w tego typu samochodach zdarza się dość często. Zgodnie z obowiązującą modą tylne światła wkomponowano w słupki. Takie rozwiązanie ma także inne zalety - dzięki temu szerokość otworu bagażnika może być większa.
Wnętrze
Nie ma co w Mondeo szukać tak ekstrawaganckiej deski rozdzielczej jak w mniejszym i wprowadzonym wcześniej Focusie. Trzeba jednak pamiętać, że klienci kupujący auto segmentu D są znacznie bardziej konserwatywni niż ci, wybierający mniejsze samochody. Kształt środkowej konsoli wyraźnie z myślą o klientach z Niemiec, poza owalnym zegarem i okrągłymi przyciskami klimatyzacji we wnętrzu królują ostre linie. Nieco kłopotów nastręcza obsługa wycieraczek. Nie wiedzieć czemu Ford uparcie stosuje inne rozwiązania niż pozostali producenci. Na szczęście można się do tego przyzwyczaić. Fotele Recaro są bardzo wygodne, świetnie podtrzymują ciało na zakrętach.
Silnik
W wersji ST220 nie ma wyboru - ale to raczej nie powód do zmartwienia - trzylitrowy silnik V6 to rozwinięcie stosowanej w poprzedniej generacji usportowionego Mondeo (ST200) jednostki 2.5 V6. Moc wzrosła z 205 do 226 KM, lepsze są także osiągi auta. Prędkość maksymalna wynosi 243 km/h, to już bardzo blisko magicznej granicy 250 km/h. Przyspieszenie też robi wrażenie - poniżej 8 sekund od 0 do 100 km/h. Średnie zużycie paliwa obiecane przez producenta jest raczej nierealne - 10,2 l/100 km można uzyskać chyba tylko podczas jazdy poza miastem nie przekraczając 120 km/h. Tylko po co komu do takiej jazdy auto z silnikiem o mocy 226 KM?
Podsumowanie
Mondeo w wersji ST220 z pewnością nie jest autem dla każdego, przede wszystkim ze względu na cenę. Jednak chętnych na szybkie auta o niepozornym wyglądzie w naszym kraju przybywa. Mogą one na co dzień pełnić rolę auta rodzinnego, ale w razie potrzeby w ułamku sekundy zmienić się w wyścigówkę.
Ford Mondeo a konkurencja

M - skrzynia manualna, T - hamulce tarczowe
Wyposażenie

S - standard