Ford Grand Tourneo Connect 1.5 EcoBlue Titanium 120 KM. Test rodzinnego kombivana

To już druga generacja mniejszego brata „pełnoprawnego” Transita. Auto weszło do sprzedaży w 2013 roku jako Transit Connect (wersja towarowa) i Tourneo Connect (odmiana osobowa). Samochód zbudowano z wykorzystaniem płyty podłogowej C-Maxa i jest on produkowany w hiszpańskiej fabryce Forda w Almussafes. Jesienią ubiegłego roku auto przeszło facelifting, który odświeżył nieco wygląd modelu dopasowując go stylistycznie do innych aut marki - m.in. przez przekonstruowanie przodu nadwozia. Grand Tourneo Connect ma dłuższy z dwóch dostępnych rozstawów osi i może nim podróżować 7 osób. Testowana wersja Titanium stoi na szczycie cennika oferując przyzwoite wyposażenie już w standardzie. Nasza testówka była doposażona w klika przydatnych gadżetów, o których przeczytacie poniżej.

Nadwozie/wnętrze

Redakcyjne auto wyposażone w alufelgi, chromowane relingi i przyciemnione szyby w tylnej części nadwozia wygląda bardzo atrakcyjnie. Mówiąc więcej - konstruktorom udało się dobrze zamaskować jego dostawcze pochodzenie.
4818 mm długości - tyle mierzy nadwozie odmiany z przedrostkiem Grand. W stosunku do „zwykłej” jest ono dłuższe o 40 cm. Wartości te pozwoliły konstruktorom na wygospodarowanie we wnętrzu miejsca dla 7 pasażerów w konfiguracji foteli 2-3-2. Co prawda, 322 l pozostałej w tej sytuacji przestrzeni na bagaż nie jest może wartością imponującą, ale u konkurentów nie wygląda to lepiej. Dobrze, że w razie potrzeby można z Grand Tourneo Connect zrobić małego dostawczaka z 2620 l przestrzeni przy złożonych dwóch rzędach siedzeń. Funkcjonalność podnoszą szerokie, odsuwane drzwi po obu stronach, dzięki którym dostęp do wnętrza jest bardzo łatwy. Owe drzwi są wyposażone w tradycyjne, elektrycznie opuszczane szyby, a nad głowami pasażerów rozpościera się panoramiczny, szklany dach z elektrycznie sterowaną żaluzją (standard w odmianie Titanium). W dwóch pierwszych rzędach trudno narzekać na przestronność. Wnętrze jest dość szerokie, dzięki czemu troje pasażerów środkowego rzędu będzie podróżowało w dobrych warunkach. Nieco gorzej jest w trzecim rzędzie, którego siedziska zainstalowano zbyt nisko, przez co pozycja siedząca nie jest naturalna - nogi muszą być podkurczone. Z tego powodu miejsca te należy traktować jako awaryjnie i korzystać z nich na krótszych trasach, albo proponować je wyłącznie dzieciom.

We wnętrzu tego kombivana nie brakuje praktycznych rozwiązań - z przodu, pod sufitem jest obszerna półka, w drzwiach całkiem spore kieszenie, duży schowek w podłokietniku, a uchwyty na kubki mają także pasażerowie trzeciego rzędu. Sprytnym rozwiązaniem są uchwyty na klamry pasów siedzeń drugiego rzędu, dzięki którym nieużywany pas nie będzie luźno obijał się o elementy wnętrza. Wyposażenie testowego auta było w zasadzie pełne - 4 elektryczne szyby, automatyczna dwustrefowa klimatyzacja, czy składane lusterka i podgrzewana przednia szyba to tylko niektóre elementy z dość długiej listy wyposażenia. System inforozrywki jest podobny w obsłudze do tego z innych modeli Forda, czyli krótko mówiąc dość prosty i intuicyjny. Obsługuje Apple CarPlay i Android Auto, a współpraca ze smartfonem przebiega bezproblemowo. Wzorowo czytelny jest zestaw wskaźników z centralnym wyświetlaczem komputera pokładowego. Jakość wykonania stoi na przyzwoitym poziomie, chociaż miękkie tworzywa zastosowano dość oszczędnie. Dobrze, że całość solidnie zmontowano i w czasie jazdy nie trzeszczy.

Napęd/prowadzenie

120 KM i 270 Nm maksymalnego momentu obrotowego - tyle dostarcza zamontowana pod maską jednostka wysokoprężna 1.5 EcoBlue. W naszym egzemplarzu współpracowała z automatyczną, dwusprzęgłową, ośmistopniową skrzynią biegów PowerShift. Jak jeździ taka kombinacja? Trudno mieć zastrzeżenia do dynamiki jazdy w mieście - do 60-70 km/h auto jest szybkie, a zrywne starty spod świateł nie stanowią problemu. Gorzej jest w trasie. Z powodu dużej powierzchni czołowej, dynamika jazdy wyraźnie słabnie powyżej 110-120 km/h, gwałtownie rośnie też zużycie paliwa. Przy 140 km/h na autostradzie może dochodzić do 9 l/100 km. Jeżeli obniżymy prędkość podróży do 110-120 km/h, zużycie spadnie do ok. 7 l/100 km. W mieście należy liczyć się z ok. 8,5 l/100 km, ale w korkach wartość ta może wzrosnąć do 10 l/100 km. Nie podobało nam się działanie systemu start-stop. Rozruch silnika jest daleki od aksamitnego, co denerwuje na tyle mocno, że układ ten lepiej wyłączyć. Skrzynia biegów szybko zmienia przełożenia, chociaż zdarza jej się szarpać. W czasie testu ujawniła się jeszcze jedna nieprzyjemna cecha zespołu napędowego - w czasie spokojnej jazdy, automat dąży do jazdy na jak najniższych obrotach, w związku z tym bywa, że jedziemy mając na obrotomierzu 1150 obr/min, co powoduje nieprzyjemne wibracje. Dzieje się tak nawet mimo wyłączonego trybu „eco”.

Same superlatywy kierujemy za to w stronę układu jezdnego. To niesamowite, że tak długie i wysokie auto prowadzi się jak normalny kompakt. Niewiele jest na rynku kombivanów, którymi jazda po krętej drodze może dostarczać przyjemności - Fordowi stworzenie takiego auta właśnie się udało. Auto jest zwarte i zwinne - na drodze wydaje się być dużo mniejsze niż w rzeczywistości. Co ważne, nie cierpi na tym komfort jazdy. Oczywiście, o tak miękkim zawieszeniu jak w Peugeocie Rifterze nie ma mowy, ale mimo wszystko nie czuć wielkiego dyskomfortu, a praca podwozia na wybojach jest nieźle wytłumiona. Plus za sprawnie działające systemy asystujące kierowcy - zarówno układ utrzymania na pasie ruchu, jak i czujniki parkowania z kamerą cofania działają sprawnie, do pracy aktywnego tempomatu także nie można się przyczepić. Tourneo Connect otrzymał 4 gwiazdki w teście zderzeniowym Euro NCAP.

Ceny
Najtańszy Tourneo Connect w wersji Trend z krótkim rozstawem osi kosztuje nieco ponad 92 tys. zł. Konfigurację tą napędza 100-konna wersja silnika 1.5 EcoBlue. Na drugim końcu tabeli znajduje się odmiana taka jak testowana - trzeba na nią wydać przynajmniej 112 tys. zł. Doposażenie do poziomu auta testowego winduje cenę w okolice 130 tys. zł. Najmocniejszy, 130-konny Peugeot Rifter z długim rozstawem osi, automatyczną skrzynią biegów, w wersji GT-Line kosztuje nieco ponad 119 tys. zł.

Podsumowanie

Ford Grand Tourneo Connect to ciekawy pomysł na wszechstronne auto rodzinne. Przekonuje do siebie ciekawą stylistyką, świetnymi właściwościami jezdnymi oraz przestronnym i funkcjonalnym wnętrzem. Jeżeli ktoś nie ma żyłki sportowca, będzie z tego samochodu zadowolony, o ile oczywiście jest gotów pójść modzie pod prąd i wydać na niego kwotę, za którą można kupić niezłego SUV-a.

ZALETY:
dopracowany układ jezdny;
przestronne i funkcjonalne wnętrze/

WADY:
poszarpująca skrzynia biegów;
wysokie zużycie paliwa na autostradzie.

Ford Grand Tourneo Connect 1.5 EcoBlue 120 KM i jego konkurenci

Zobacz także: Kia Picanto w naszym teście