Ford Fusion

Fusion powstał na bazie nowej fiesty, ale przy jego budowie obowiązywała inna filozofia. Ma być pojazdem dla młodych rodzin z dziećmi, które poszukują uniwersalnego środka transportu.
Jest czym oddychać
Jego zewnętrzna długość (4.020 mm) plasuje go pomiędzy segmentem samochodów małych i kompaktowych. Jednak w tym przypadku od długości ważniejsze są dwa pozostałe wymiary. Szerokością (1.721 mm) ten ford zbliża się do klasy średniej. Łatwo więc sobie wyobrazić, że nawet trzy osoby na tylnej kanapie mają dla siebie odpowiednią ilość miejsca. Ponadprzeciętna wysokość (1.528 mm) daje możliwość lepszego zagospodarowania przestrzeni w kabinie pasażerskiej - znaczne oszczędności na długość uzyskuje się dzięki wysoko umieszczonym siedziskom. Z wysokich siedzeń są też inne korzyści - kierowca ma bardziej fizjologiczną pozycję, do tego lepszą widoczność do przodu i w pozostałych kierunkach. Do takiego samochodu łatwiej się wsiada, łatwiej z niego wysiada i wygodniej w nim siedzi. Podczas wielogodzinnych jazd mogłem stwierdzić, że siedzenia fusion należą do najwygodniejszych. Odnosi się to w tym samym stopniu do fotela kierowcy, pasażera i pasażerów tylnej kanapy. Jedyne co można by jeszcze zmienić na lepsze, to zagłówki przednich foteli.
Łatwo jeździ
Fusion to "łatwy" samochód, który odkrywa się od razu nawet przed niezbyt doświadczonym kierowcą. Jest to po prostu jedno z tych nieudziwnionych aut, do których się wsiada i zwyczajnie jedzie. Czytelne wskaźniki, precyzyjna skrzynia biegów z dźwignią w dobrym miejscu, kierownica o właściwej grubości, wspomaganie dokładnie takie, jakie powinno być. Gdyby jeszcze można było wygospodarować nieco miejsca na lewą stopę, kiedy musi naciskać pedału sprzęgła, do ideału byłoby blisko.
Jeździłem samochodem z benzynowym silnikiem 1.4 o mocy 80 KM. Przyzwyczajony do większej mocy, szybko doceniłem możliwości tego motoru. Kiedy trzeba było, umiejętnie podkręcony, szybko zbierał się do jazdy, nie ustępując w mieście nawet mocniejszym pojazdom. Dobrze radził sobie w górach, nie wpędzając kierowcy w kompleksy. Oczywiście, w pewnych sytuacjach trzeba często pracować biegami, ale przy precyzyjnej przekładni nie jest to przykre.
Ford wygląda na auto bardzo stabilne. W stworzeniu takiego wrażenia sporą zasługę należy przypisać masywnej sylwetce pojazdu i 15-calowym obręczom kół, standardowo przypisanym do tego modelu. Po tygodniowej jeździe w deszczu, mgle i słońcu doceniłem walory jezdne fusiona. Zawieszenie zostało dobrane szczęśliwie - nie jest ani za twarde, ani za miękkie. Jazda po czymś, co w Polsce określane jest jako droga (chociaż przypomina kartoflisko po wykopkach), nie jest przykra. Jednocześnie nie jest za miękkie. Auto wyśmienicie trzyma się drogi. Bez kompleksów wchodzi w zakręty z dużą prędkością, nie wykazując przy tym tendencji do podsterowności. Chociaż nie ma układu ESP, trzyma się wyznaczonego toru jazdy i koniec. Warto jeszcze dobre słowo powiedzieć o ABS, który zaczyna działać rzeczywiście wtedy, kiedy jest potrzebny.
Praktyczna siatka
Jak na swoje rozmiary, fusion ma spory bagażnik. Jego walory wzmacnia praktyczna siatka, która przytrzymuje bagaże. Po złożeniu oparcia tylnej kanapy (dzielonej w proporcji 60:40) powierzchnia bagażowa znacznie wzrasta. Jeśli zachodzi konieczność przewiezienia jakiegoś długiego przedmiotu (do 2.300 mm), można złożyć oparcie przedniego fotela pasażerskiego. Podobnie jak oparcia tylnej kanapy, po złożeniu tworzy ono płaską powierzchnię, ułatwiającą przesuwanie pakunków. Jeśli kierowca jeździ sam, oparcie pasażera może po złożeniu pełnić rolę użytecznego stolika.
W zakresie bezpieczeństwa biernego fusion w wersji 100 posiada dwie poduszki powietrzne z dwustopniowym napełnianiem.