Fiat Uno

Fot. Wawrzyniec Rozenberg

Klientów znajdują zarówno stare, ponaddziesięcioletnie auta, jak również wyprodukowane przed kilku laty. Każdej niedzieli na giełdzie w Pruszczu Gdańskim można wybierać spośród ok. 10 egzemplarzy tego modelu. Najczęściej są to auta z silnikiem 1,0 i trzydrzwiowym nadwoziem. Są też starsze, napędzane silnikiem wysokoprężnym o pojemności 1,3 i najnowsze benzynowe 1,4. Panuje opinia, że jest to tani samochód, który łatwo sprzedać. Dlatego też chętnie przyjmowane są w rozliczeniach przy handlu wymiennym.

Uno pojawiło się na rynku w 1983 r., zastępując popularny również u nas model 127 i od razu odniosło sukces nie tylko na europejskim rynku. Od 1995 do 2002 roku auto produkowane było tylko w Bielsku-Białej. Przez prawie rok po zakończeniu produkcji Fiata 126p Uno było najtańszym samochodem, dostępnym w salonach sprzedaży. Jego cena oscylowała w granicach 20 tys. zł. Zakończenie produkcji Uno nastąpiło w grudniu 2002 r.

Ryszard Mroziński ze Starogardu przyjechał na giełdę do Pruszcza sprzedać Fiata Uno 1.0 z 1997 roku. Wystawił cenę wywoławczą 10,7 tys. zł. Nie była to kwota wygórowana, bo zazwyczaj są droższe o około tysiąc zł. Klienci interesowali się autem. Sprawdzali, czy nie brało udziału w wypadku i w jakim stanie są blachy.

- Pierwszy raz przyjechałem na giełdę i wszystko wskazuje na rychłe sprzedanie pojazdu - powiedział Ryszard Mroziński. - Wśród zainteresowanych przeważają młode małżeństwa. Jestem drugim właścicielem auta, które kupiłem okazyjnie od znajomych. Uno jest skromne, ma bardzo ubogą deskę rozdzielczą, ale w porównaniu do malucha lub tico, jest już dużo wygodniejsze. Silnik o mocy 45 KM wystarcza do spokojnej jazdy. Dzięki niewielkiej pojemności moje Uno paliło na trasie nieco poniżej 5 litrów. Dużo słyszałem o niezbyt mocnym zawieszeniu w tym aucie, które nie jest przystosowane do naszych dróg. Takie opinie nie sprawdziły się w czasie eksploatacji mojego auta. Nie musiałem wymieniać amortyzatorów. To na pewno nie jest samochód dla szpanu i nie polecam go nikomu, kto ma ciężką nogę i lubi ruszać z piskiem opon. Uno muszę sprzedać, żeby kupić dostawczy pojazd i podjąć pracę w zaopatrzeniu. Już wybrałem markę, będzie to również Fiat.

Zdaniem mechanika
Stanisław Kowalczyk, kierownik serwisu Auto Plus Gdańsk
- Budowa Uno jest prosta i naprawy nie wymagają drogiego, specjalistycznego oprzyrządowania. Silniki oraz wszystkie mechanizmy są trwałe. Przyjeżdżają do nas właściciele tego auta, którzy przejechali prawie 200 tys. km, i silnik nie wymaga remontu. Nie potrzeba do nich stosować drogich olejów, więc eksploatacja jest tania. Gorzej jest z zawieszeniem. Pomimo że dość twarde, elementy zużywają się na nierównościach dróg. Użytkownikom Uno zalecam sprawdzanie szczelności skrzyni biegów. Bywa, że olej sączy się przy uszczelnieniach półosi. Właściciele tego modelu to najczęściej osoby niezbyt zamożne. Niewiele z nich przyjeżdża na przeglądy autem, które eksploatują ponad 5 lat. Drobne naprawy wykonują sami, a jeśli zepsuje się coś poważniejszego, odwiedzają małe i tanie warsztaty.

Zalety i wady

• Niska cena zakupu
• Tanie części
• Niskie koszty eksploatacji
• Łatwe naprawy
• Ubogie wyposażenie
• Słabe osiągi
• Przestarzałe rozwiązania techniczne
• Awaryjne zawieszenie

Dane techniczne Uno