Fiat 500C. Nie oceniajmy go rozumem, ale sercem

Na powodzenie „pięćsetki” wpływają nie tyle jej walory techniczne ile dusza, którą bez wątpienia ten mały samochód w sobie ma. Jest już pewną tradycją, że co rusz pojawiają się Fiaty 500 sygnowane a to przez znane domy mody (np. Gucci), a to firmy budujące luksusowe łodzie (Riva). Okazją do wypuszczenia jakiejś serii limitowanej są też ważne daty w historii marki.

Właśnie ten ostatni powód sprawił, że do oferty weszła - testowana przez nas - wersja 60th, będąca uświęceniem 60. rocznicy pojawienia się na rynku pierwszego Fiata 500, co miało miejsce w lipcu 1957 roku.

Fiat 500C 60th to nic innego, jak dobrze znany „maluch” z rolowanym elektrycznie dachem tyle, że ze specjalnymi, „rocznicowymi” dodatkami. Jest ich sporo i dotyczą przede wszystkim wyposażenia.

Na pierwszy plan wysuwa się czerwona tapicerka na desce rozdzielczej oraz jasna skóra na siedzeniach i bokach drzwi. Auto ma również specjalne oznaczenia oraz dywaniki. Dobre wrażenie robi także specjalne, dwukolorowe nadwozie „Docevita” – pokryte trójwarstwowym białym lakierem oraz lakierem w kolorze kości słoniowej oraz szary dach. Ten model ma 16–calowe, alufelgi z diamentowym szlifem oraz z chromowanymi osłonami piast.

W testowanym egzemplarzu mieliśmy podstawowy silnik benzynowy 1,2 l o mocy 69 KM i pięciobiegową przekładnię manualną. To optymalne rozwiązanie jeśli chodzi o ten model. W ruchu miejskim, a w tym najlepiej się czuje „pięćsetka” jest wystarczająco dynamiczna i ekonomiczna. Podczas naszych jazd testowych średnie spalanie ustabilizowało się na poziomie 6,4 l/100 km. Dobrze oceniamy pracę pięciobiegowej przekładni manualnej. Gorzej z układem kierowniczym, który sprawiał wrażenie nie dość precyzyjnego. Na autostradzie testowany model najlepiej się sprawdzał podczas jazdy z prędkością ok. 110 km/h. Nie dość, że nie był wcale wtedy głośny (pamiętajmy, że dach miał brezentowy), to również nie wykazywał paliwożerności.

Z przodu w „pięćsetce” jest wygodnie nawet wysokim osobom. Z tyłu miejsca tyle co dla dzieci. Należy pamiętać, że to model jest autem czteromiejscowym. Widoczność zza kierownicy nienaganna. Podobało nam się także to, że dość szybko, nawet w chłodne dni nagrzewa się w nim wnętrze.

Po stronie zalet zapisujemy mu również zwrotność oraz fakt, że może zaparkować dosłownie na skrawku powierzchni. O ile do „zwykłej” odmiany Fiata 500 dość łatwo dopasować rynkowych konkurentów, o tyle do wersji „60th” już znacznie trudniej. Wydawało nam się, że Opel Adam Rocks Unlimited będzie tym, z którym ewentualnie ten mały „włoch” może się mierzyć. Naszym pierwszym kryterium była liczba drzwi w konkurencyjnym modelu. Potem staraliśmy się znaleźć model z podobnym silnikiem.

O ile ceny na pierwszy rzut oka wypadają na korzyść Opla, to jednak kiedy porównamy modele z podobnym wyposażeniem, różnią się już co najwyżej kilkoma tysiącami. Z tego wniosek, że nawet małe auta, ale o określonym stylu i serii są przez producentów wysoko wyceniane.

Fiat 500, niezależnie od tego w jakiej wersji go mieć będziemy, jest oceniany sercem a nie rozumem. To jego wygląd przyciąga te tłumy kierowców, którzy od dekady wsiadają za jego kierownicę.

Jeśli jednak chodzi o ten konkretny egzemplarz, to trzeba wyjątkowej miłości, aby wydać na niego prawie 78 tysięcy złotych. Dostajemy wprawdzie fajny samochód, ale jednak z dość ograniczoną funkcjonalnością. Dlatego nie wróżymy specjalnego, przynajmniej u nas, powodzenia temu autu, choć Fiat 500 zawsze będzie przeze mnie uważany za najciekawszy model, który w tak udany sposób nawiązuje do legendy sprzed lat.

Wybrane dane techniczne Fiata 500C i konkurenta