Dywaniki z włókien roślinnych

Produkt zasili linię "zielonych plastików", czyli oryginalnych materiałów

koncernu MMC. Firma planuje rozpocząć produkcję nowych dywaników podłogowych latem 2012 roku.

Bio-polietylen to żywica pochodzenia roślinnego otrzymywana z melasy z trzciny cukrowej (gęsty syrop powstały z rafinowania cukru surowego). Firma opracowała włókna bio-PE do wykorzystania w samochodowych dywanikach podłogowych, dążąc do ograniczenia stosowania plastików otrzymywanych z ropy naftowej oraz obniżenia emisji CO2. W przeciwieństwie do tradycyjnych dywaników podłogowych, włókna w nowych dywanikach mają specjalną strukturę, na którą składa się rdzeń wykonany z bio-PE i umieszczony w powłoce z tradycyjnego polipropylenu (PP) otrzymywanego z ropy naftowej. Pozwala to na spełnienie wymagań stawianych samochodowym dywanikom podłogowym w zakresie odporności na zużycie i wysokie temperatury.

Wewnętrzne kalkulacje wskazują, że nowe dywaniki podłogowe z włókien bio-PE wydzielają o 15% mniej CO2 w całym cyklu życia* w porównaniu z podobnymi dywanikami podłogowymi wykonanymi z włókien PP otrzymywanych z ropy naftowej.

W celu powstrzymania globalnego ocieplenia i zredukowania zależności od ropy naftowej, firma MMC prowadzi prace badawczo-rozwojowe nad serią oryginalnych "zielonych plastików", które zastąpią stosowane w podzespołach samochodowych plastiki otrzymywane z ropy naftowej. Linia "zielonych plastików" pochodzenia roślinnego obejmuje obecnie materiały wytworzone przy wykorzystaniu ciekłych żywic fenolowych pozyskanych z drewna oraz materiały wykończenia wnętrza, łączące w sobie politereftalan etylenu (PET) oraz włókna bawełny. Firma MMC będzie kontynuowała badania nad "zielonymi plastikami" oraz dążyła do ich popularyzacji.

*: Materiały pochodzenia roślinnego nie wpływają na emisję dwutlenku węgla (koncepcja obiegu węgla w przyrodzie, która zakłada, że ilość CO2 wydzielona po spaleniu rośliny może zostać zrównoważona przez ilość dwutlenku węgla zasymilowaną w procesie fotosyntezy innej rozwijającej się rośliny) dlatego pozwalają na redukcję emisji CO2 w cyklu życia produktu w przeciwieństwie do materiałów otrzymywanych z ropy naftowej).