Uniwersalny, jak Renault Kadjar

Captur, Kadjar, Koleos.. Dziś wiemy, że Kadjar nie będzie zastępował podobnego w charakterze Koleosa, bo ten ma swojego już następcę sporo większego od siebie. Jest zatem samochodem plasującym się między Capturem a właśnie Koleosem. Kadjar inauguruje zupełnie nowy, dotąd nieobsadzony przez Renault segment crossoverów tej marki. Stylistycznie podobny, szczególnie z przodu do najnowszych Megane i Talismana, ale zachowujący styl samochodu, który ma potrafić coś więcej niż tylko przemieszczać się po asfalcie z punktu A do B. Jego dwubryłowa sylwetka jest nowoczesna, na swój sposób stylowa i jednoznacznie sugerująca z jakim rodzajem auta mamy do czynienia.

W naszym teście na dystansie ok. 1200 kilometrów chcieliśmy sprawdzić, jak ten Renault będzie się spisywał w roli samochodu uniwersalnego tzn. takiego, który przydaje się do „obsługi” rodziny, codziennych dojazdów do pracy, jako małe auto dostawcze i rasowa „terenówka”.

Do wszystkiego czyli do niczego?

Wysoka bryła nadwozia sugeruje „off-roadowy” charakter tego samochodu. Spory prześwit oraz osłony na nadkolach i progach zachęcają do odważniejszych zjazdów z asfaltu. Nie czarujmy się jednak, ze Kadjar, mimo możliwości wyboru trybu jazdy Look i napędu 4 x 4 niespecjalnie chętnie wspina się piaszczystym szlakiem pod górę. Owszem polne drogi oraz leśne dukty nie stanowią problemu, ale np. w głębokim błocie czy piachu na zwykłych oponach niekoniecznie daje

radę.

Jednocześnie niezależnie od rodzaju drogi wewnątrz jest wygodnie i komfortowo. Na twardej nawierzchni Kadjar zamienia się w limuzynę, którą można pokonywać długie dystanse bez obawy o zmęczenie np. z powodu ciasnoty kabiny. W codziennym użytkowaniu jest jeszcze przydatniejszy. Dzięki zwrotności i relatywnie niewielkim wymiarom zewnętrznym korzystanie z niego w mieście nie nastręcza kłopotów. Codzienne odwożenie dzieci do szkoły, dojazdy do pracy czy całotygodniowe zakupy – tym samochodem to wszystko da się załatwić. Podobało nam się rozwiązanie w postaci podwójnej podłogi w bagażniku i dzięki temu możliwości niekłopotliwego transportu drobniejszych przedmiotów.
Kierowca ma wygodne, bardzo intuicyjne w obsłudze stanowisko pracy. Do tego ciekawie zaprojektowane i wykonane z przyzwoitej jakości materiałów. Trochę więcej prostej możliwości obsługi przydałoby się także podczas próby wydobycia niektórych danych  komputera pokładowego.

1,6 l i wystarcza

W testowanej wersji mieliśmy najmocniejszy z dostępnych w tym modelu turbodiesli. Średnie spalanie podczas jazdy w bardzo zróżnicowanych warunkach drogowych nie przekroczyło 6,2 l oleju napędowego na 100 km. Częściowo korzystaliśmy z trybu jazdy Eco, ale z wyłączonym systemem Start/Stop. Przeniesienie napędu odbywało się poprzez 6-biegową, niestety niezbyt precyzyjną skrzynię. Wymagała po prostu za każdym razem mocnego wciśnięcia sprzęgła i pewnych ruchów lewarkiem zmiany przełożeń.

Niewielka pojemność silnika nie stanowiła przeszkody przy uzyskaniu odpowiedniego temperamentu. Płynna praca i wchodzenie na obroty pozwalały na dynamiczne przyspieszanie i jazdę z dużymi prędkościami. Odnosiło się wrażenie, że napędzająca testowanego Kadjara jednostka może znacznie więcej.

W podstawowej wersji aktualnie Kadjar kosztuje 75 500 złotych. Nasz testowy był doposażony jeszcze za ponad 40 tys. złotych, ale już pewnie niewiele by się dało do niego dokupić. Nie wydaje się aby za to co dostaliśmy płacąc 112 310 zł ktoś inny dał nam więcej. To naprawdę przyzwoita relacja ceny do wyposażenia.

Wybrane dane techniczne Renault Kadjar i konkurentów: