Peugeot Partner, Citroen Berlingo Van. Wrażenia z jazdy

Obserwując na co dzień postęp i nowe technologie wkraczające do motoryzacji, często skupiamy się jedynie na autach osobowych. Te użytkowe, traktowane jak woły robocze, są niejako tłem dla nowości pierwszoplanowych. A szkoda, bo na takich samochodach w dużej mierze opiera się nowoczesny biznes. Produkowane od 1996 r. Citroen Berlingo i Peugeot Partner właśnie doczekały się trzecich generacji. Poprzednie, produkowane przez 10 lat nie nadążały już za nowoczesnymi trendami i przyszedł czas na aktualizację modeli. Trzecim „bliźniakiem” opisywanych aut w ramach koncernu PSA jest Opel Combo zaprezentowany nieco wcześniej. Jakich argumentów używają Francuzi, by przyciągnąć klientów potrzebujących niewielkiego dostawczaka? Przekonajmy się.

Nadwozie/wnętrze

Oba auta korzystają z płyty podłogowej EMP2 i są dostępne w dwóch długościach nadwozia - 4,4  m oraz 4,75 m. Różnice w designie zewnętrznym między Peugeotem a Citroenem dotyczą tak naprawdę jedynie identyfikacji wizualnej charakterystycznej dla każdej z tych marek - główne różnice tkwią w inaczej ukształtowanej przedniej części nadwozia. Sytuacja zmienia się po zajęciu miejsca za kierownicą - o ile Citroen w rysunku tablicy rozdzielczej jest bardziej konserwatywny i zbliżony do Opla Combo, to Peugeot zdecydował się na zastosowanie w swoim dostawczaku rozwiązania i-Cockpit znanego z innych modeli tej marki. W tym przypadku sprawdza się doskonale. Wyniesione ponad kierownicę zegary są bardzo czytelne, a mniejsza niż w Citroenie kierownica doskonale leży w dłoni. Co ciekawe, w przeciwieństwie np. do modelu 308, wskazówka obrotomierza „kręci się” zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Materiały wykończeniowe są podobne, to znaczy twarde - w kabinach obu aut próżno szukać miękkich tworzyw. Z drugiej strony, całość jest nieźle spasowana, a na wybojach nic nie trzeszczy. Zależnie od wersji, można otrzymać jednolitą, plastikową wykładzinę podłogi, która jest łatwa do utrzymania w czystości. Pod dachem znajduje się obszerna półka, a przed pasażerem dwa spore schowki. Przepastne kieszenie w drzwiach dopełniają funkcjonalnego obrazu kabiny pasażerskiej. Citroen, z racji klasycznego kokpitu, ma dodatkowy schowek w górnej części tablicy rozdzielczej, ponad zestawem wskaźników. Klienci mają możliwość wyboru liczby miejsc w kabinie - auto może być dwuosobowe, trzyosobowe (z podwójnym przednim siedzeniem) lub pięcioosobowe. Zależnie od konfiguracji, dopuszczalna ładowność wynosi do 1000 kg, a przestrzeń ładunkowa do 4,4 m sześciennych. Aby zapobiec przeładowaniu auta, na jego pokładzie może znaleźć się system ostrzegający o zbliżaniu się do granicy ładowności oraz o jej przekroczeniu. O fakcie tym informują kierowcę lampki kontrolne umieszczone w tylnej części przestrzeni ładunkowej, tuż przy drzwiach. Nabywca ma możliwość wyboru rodzaju ściany grodziowej - dostępna jest całkowicie metalowa, z małą szybą, a także różne rodzaje kratek w przypadku wersji z dwoma rzędami siedzeń.

Technologie

Koncern PSA chwali się, że technologie, które znalazły się na pokładzie nowych dostawczaków w niczym nie ustępują tym znanym z aut osobowych. I rzeczywiście, pierwszym niezwykle przydatnym narzędziem jest system kamer surround. Na 5-calowym wyświetlaczu umieszczonym w miejscu wstecznego lusterka można wyświetlić widok z kamery umieszczonej z tyłu auta lub z zamontowanej w podstawie prawego lusterka. Ta druga jest pomocna przy włączaniu się do ruchu - przez ograniczoną widoczność spowodowaną brakiem szyb w tylnej części nadwozia. Obrazy z obu kamer mogą być stale wyświetlane, a w razie potrzeby ekran można całkowicie wyłączyć. System inforozrywki jest identyczny jak ten, w opisywanym już przez nas Rifterze - bez problemu obsługuje Android Auto i Apple Car Play. Dostępna jest też nawigacja z funkcją Live Traffic i bezprzewodowa ładowarka do smartfonów. Za dopłatą, auto może być też wyposażone w gniazdo 230V oraz kolorowy head-up-display. Imponująco wygląda lista systemów asystujących kierowcy - począwszy od układu rozpoznawania znaków drogowych, przez aktywnego asystenta utrzymania na pasie ruchu na adaptacyjnym tempomacie skończywszy. Maksymalnie na pokładzie może się znaleźć 20 systemów wspomagających, co jest liczbą imponującą wśród samochodów dostawczych.  

Napęd/wrażenia z jazdy

Źródła napędu Partnera i Berlingo Van są znane z innych samochodów grupy PSA. Nabywca ma do wyboru silnik benzynowy 1,2 PureTech w dwóch wariantach mocy (110 i 130 KM) oraz dwa motory wysokoprężne - 1,5 l (75 i 100 KM) oraz 1,6 l (110 i 130 KM). Dwa najsłabsze diesle są łączone z 5-biegową przekładnią, w przypadku najmocniejszego benzyniaka oraz motoru wysokoprężnego można zamówić do nich 8-biegową skrzynię automatyczną EAT8. W czasie jazd testowych w okolicach Paryża mieliśmy okazję sprawdzić 130-konnego diesla 1,6 połączonego z manualną skrzynią biegów. Testowy Partner „na pace” miał ważące 200 kg płyty chodnikowe, więc mogliśmy sprawdzić jego zachowanie podczas jazdy z ładunkiem. Samochód jest komfortowy, a kierowca ma wygodne warunki pracy. Niewielkie „bujanie” zawieszenia jest odczuwalne wyłącznie podczas pokonywania progów zwalniających. W pozostałych przypadkach jest komfortowo, a na zakrętach stabilnie. Świetne wrażenie robi i-Cockpit z małą kierownicą - czasem można zapomnieć, że prowadzi się auto dostawcze. Zużycie paliwa podczas spokojnej jazdy pozamiejskiej oscylowało wokół 6 l/100 km.

Podsumowanie

Wprowadzając na rynek nowego Partnera oraz Berlingo Vana Koncern PSA udowadnia, że auto dostawcze nie musi być uboższe w wyposażenie z zakresu komfortu czy bezpieczeństwa od osobówki. Wierzymy, że „trojaczki” będą dzielnie służyły małemu biznesowi, a także służbom, które zdecydują się wcielić je w swoje szeregi.

Zobacz także: Porsche Macan S. Test wzorcowego SUV-a z mocnym silnikiem